Арманда Дыяз

Арма́нда Ды́яз (італ.: Armando Diaz; 5 снежня 1861, Неапаль — 29 лютага 1928, Рым) — ваенны дзеяч Італіі. Па заканчэнні Першай сусветнай вайны атрымаў ганаровае званне герцага Перамогі (італ.: Duca della Vittoria, 1918). Маршал Італіі (4 лістапада 1924).

Арманда Дыяз
італ.: Armando Diaz
Дата нараджэння	5 снежня 1861(1861-12-05)[…]
Месца нараджэння	Неапаль, правінцыя Неапаль, Кампанія, Італія
Дата смерці	29 лютага 1928(1928-02-29)[…] (66 гадоў)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія
Месца пахавання	Санта-Марыя-дэльі-Анджэлі-э-дэі-Марціры
Грамадзянства	Каралеўства Італія
Род войскаў	Каралеўская італьянская армія[d]
Званне	генерал
Бітвы/войны	Італа-турэцкая вайна Італьянскі фронт Першай сусветнай вайны Бітва пры П'яве[d] Бітва пры Віторыа-Венета Першая сусветная вайна
Узнагароды і званні	Кавалер Вялікага крыжа Савойскага ваеннага ордэна (1815—1947) Залаты медаль «За воінскую доблесць» Крыж «За баявыя заслугі» (Італія) Медаль «У памяць аб’яднання Італіі» Медаль «За выдатныя заслугі» Кавалер шаноўнейшага ордэна Лазні Ордэн Адраджэння Польшчы 1-й ступені Кавалер ордэна Хрызантэмы Ордэн Князя Данііла I 1-й ступені Ордэн Чырвонага арла Вялікі крыж Кавалер Вялікага крыжа ордэна Вежы і Мяча Кавалер Вялікага крыжа ордэна святога Бенедыкта Авіскага Ордэн Міхая Храбрага Кавалер камандорскага крыжа ордэна Франца Іосіфа Крыж Свабоды 1 класа 1 ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

З 1881 года — у арміі, вызначыўся ў ходзе экспедыцыі ў Трыпалі ў італа-турэцкай вайне 1911 года. Пасля вайны на камандных пасадах у Генштабе. З пачаткам Першай сусветнай вайны займаў пасаду начальніка аператыўнага аддзела Вярхоўнага камандавання. У 1916 годзе прызначаны камандзірам 49-й дывізіі. Ваяваў на Ізонцы, вызначыўся пры надыходзе італьянскай арміі ў лістападзе 1916-га. У пачатку 1917 года прызначаны камандзірам 28-га армейскага корпуса. У ходзе адзінаццатай бітвы пры Ізонцы, яго корпус змог прарваць аўстра-венгерскі фронт. У тым жа годзе прызначаны начальнікам Генштаба. Дыязу ўдалося спыніць наступленне аўстра-венгерскіх войскаў у Капарэце і прадухіліць поўны разгром італьянскай арміі. У канцы 1918 года італьянская армія пад кіраўніцтвам Дыяза пачала шырокамаштабнае наступленне, якая атрымала назву бітвы пры Віторыа-Венета. У ходзе наступлення аўстра-венгерская армія была разгромлена. 3 лістапада 1918 года баявыя дзеянні на Італьянскім фронце былі спыненыя.

Пасля вайны віцэ-прэзідэнт Ваеннага савета і ваенны міністр Італіі, затым выйшаў у адстаўку.

Літаратура

• Залесский К.А. Кто был кто в Первой мировой войне. — М.: АСТ, 2003. — 896 с. — 5 000 экз. — ISBN 5-271-06895-1.