Белавочка

Белавочка, таксама Сапа (мясцовыя назвы кляпец, глазар, лупар, лац. Ballerus sapa) — рыба сямейства карпавых з роду ляшчоў.

Белавочка
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Клада:  Рыбы Надклас:  Касцявыя рыбы Клас:  Прамянёвапёрыя рыбы Падклас:  Навапёрыя рыбы Інфраклас:  Касцістыя рыбы Надатрад:  Ostariophysi Серыя:  Otophysi Атрад:  Карпападобныя Надсямейства:  Карпападобныя Сямейства:  Карпавыя Род:  Ballerus Від:  Белавочка
Міжнародная навуковая назва
Ballerus sapa (Pallas, 1814)
Арэал
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 135639
Выявы на Вікісховішчы ITIS   639434 NCBI   155073 EOL   225843

Апісанне

Дасягае даўжыні да 41 см, масы да 0,8 кг. Цела белавочкі — сціснутае з бакоў, больш выцягнута ў даўжыню, чым у роднаснага ёй ляшча. Афарбоўка серабрыстая, спіна цёмная, плаўнікі шэрыя, некаторыя з больш цьмянымі краямі. Выцягнутая з вады хутка губляе серабрыстае адценне, пругкасць цягліц.

Рыла тоўстае, тупое, уздутае. Рот высоўны, паўніжні. Вочы вялікія (да 30 % ад даўжыні галавы) з бела-срэбранай рагавіцай (адсюль назва).

Плаўнікі няпарныя. Ніжняя лопасць хваставога плаўніка падоўжаная. Спінны плаўнік кароткі, з 3 простымі і 8-9 галінастымі промнямі. Анальны плаўнік вельмі доўгі, промняў адпаведна 3 і 36-41.

Жаберныя тычынкі доўгія, густыя, у колькасці 17-23. Глотачныя зубы аднарадныя. Луска звычайна вялікая, шчыльная, у бакавой лініі 48-52 (часам да 54) лускавінак. Пазванкоў 45-48.

Пашырэнне

Існуюць дзве формы: жылая і паўпрахадная. Арэал перарваны. Водзіцца ў рэках басейна Чорнага, Азоўскага, Каспійскага мораў, у р. Волхаў басейна Балтыйскага мора. На Беларусі сустракаецца ў басейне Дняпра і яго прытокаў (Прыпяці, Сажа, Бярэзіны), на поўначы даходзіць да Оршы.

Асаблівасці біялогіі

Аддае перавагу біятопам з хуткім і ўмераным цячэннем, пазбягае поймавых вадаёмаў. Дарослыя асобіны заўсёды прытрымліваюцца глыбокіх участкаў ракі і цячэння, моладзь некаторы час трымаецца на мелкаводдзях. У час нагулу трымаецца невялікімі чародкамі, збіраецца разам у час нересту і зімоўкі. Да восені ідзе ўніз па цячэнні на зімоўку на глыбокія ямы, а ранняй вясной падымаецца ўверх па рэках да нерастовішчаў.

Корміцца лічынкамі насякомых, малюскамі, расліннасцю. Моладзь інтэнсіўна спажывае планктон, пазней рацыён узбагачаецца знойдзенымі на дне беспазваночнымі, дробнымі ракамі, лічынкамі насякомых і інш.

Палавой спеласці дасягае ў 4-5 гадоў пры даўжыні цела 18-22 см. Нерастуецца пры тэмпературы вады 10,5-12 градусаў, часцей за ўсё ў другой палове красавіка на поймавых перакатах. Ікра клейкая, 2 мм ў дыяметры.

Максімальны ўзрост 7-8 гадоў.

Промысел

Мае другаснае прамысловае значэнне, аб'ект аматарскага рыбалоўства.