Беларуская ўніяцкая архіепархія

Беларуская ўніяцкая архіепархія — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ўніяцкай царквы ў Беларусі. Існавала з 1828 па 1839 гады. Тэрытарыяльна ахоплівала Віцебскую, Магілёўскую губерніі, Бабруйскі, Барысаўскі, Дзісенскі, Ігуменскі, Мазырскі, Рэчыцкі павет Мінскай губерніі, Курляндскую губерню, Жытомірскі і Оўруцкі паветы Валынскай губерніі і Радамысльскі павет Кіеўскай губерніі. У 1830-я гг. у архіепархіі было больш за 1 млн. прыхаджан, каля 700 цэркваў. У 1834 г. пачала аднаўляцца богаслужба паводле ўсходняга абраду. Архіепархія скасавана ў выніку скасавання ўніяцтва ў Расіі ў 1839.

Беларускія архіепіскапы

• Іасафат Булгак (17.4.1833 — 25.2.1838)
• Васіль Лужынскі (1838 — 6.3.1839, пасля праваслаўны епіскап)

Гл. таксама

• Полацкая ўніяцкая архіепархія
• Полацкія ўніяцкія архіепіскапы

Літаратура

• Полацкая уніяцкая архіепархія // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 5: М — Пуд / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1999. — 592 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0141-9.