Б’ёрнсцернэ Б’ёрнсан
Б’ёрнсцернэ Марцінус Б’ёрнсан (нарв.: Bjørnstjerne Martinus Bjørnson; 8 снежня 1832, Квікне (Тынсет), Нарвегія — 26 красавіка 1910, Парыж, Францыя) — нарвежскі пісьменнік. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1903). Прэмія прысуджана «як даніна высакароднай, велічнай і шматбаковай паэзіі, якая заўсёды адзначана сьвежасцю свайго натхнення і незвычайнай чысцінёй духоўнага пачатку»[6]. Аўтар тэксту да гімна Нарвегіі.
| Б’ёрнсцернэ Б’ёрнсан | |
|---|---|
| нарв.: Bjørnstjerne Bjørnson | |
.jpg) | |
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | букмал: Bjørnstjerne Martinius Bjørnson |
| Дата нараджэння | 8 снежня 1832[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 26 красавіка 1910[1][2][…] (77 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Педэр Б'ёрнсан[d] |
| Маці | Inger Elise Nordraach[d][5] |
| Жонка | Karoline Bjørnson[d] |
| Дзеці | Bergliot Ibsen[d], Б'ёрн Б'ёрнсан[d], Эрлінг Б'ёрнсан[d], Dagny Bjørnson Sautreau[d], Einar Bjørnson[d] і Anders Underdal[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт, драматург, пісьменнік, журналіст, празаік, палітык |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі | |
| Подпіс |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьУзначальваў Нарвежскі тэатр у Бергене (1857—58) і Крысціянійскі тэатр (1865—68), аддаваў перавагу нац. рэпертуару. Вядомы як майстар патрыятычнай лірыкі (у т.л. тэксту нарвежскага нацыянальнага гімна «Так, мы любім гэты край», 1859). Аўтар рамантычных аповесцяў з сялянскага жыцця «Сюнёве Сульбакен» (1857), «Арне» (1859), «Марш для нявесты» (1877) і інш., нацыянальна-гістарычных («Паміж бітвамі», 1857; «Кароль Сверэ», 1861; «Сігурд Злосны», 1862, і інш.) і сацыяльна-крытычных драм («Банкруцтва», «Рэдактар», абедзве 1875; «Кароль», 1877, «Звыш нашых сіл», ч. 1—2, 1883—95), твораў з маральнай праблематыкай (п’есы «Рукавічка», 1883; «Геаграфія і Любоў», 1885, і інш.; раманы «Сцягі ў горадзе і ў порце», 1884; «Божым шляхам», 1889; «Мэры», 1906).
Беларускія пераклады
правіцьПаасобныя вершы на беларускую мову пераклаў Лявон Баршчэўскі[7].
Крыніцы
правіць- ↑ а б Bjornstjerne Martinius Bjornson // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Bjornstjerne Bjornson // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118511459 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
- ↑ http://www.begravdeioslo.no/maler/grav/grave_id/12290 Праверана 27 кастрычніка 2017.
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
- ↑ Лявонава Е. Прызнаны найлепшымі: Нобелеўская прэмія, яе гісторыя і лаўрэаты // Роднае слова. — 2001. — № 6. — С. 98—102.
- ↑ І боль, і прыгажосць…: выбраныя творы паэтаў Еўропы і Амерыкі ў перакладах Лявона Баршчэўскага. — Мінск : Зміцер Колас, 2016. — 452, [1] с. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў «Кнігарня пісьменніка»; вып. 73).
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).