Валагодская вобласць

Валагодская вобласць (руск.: Волого́дская о́бласть) — суб’ект Расійскай Федэрацыі, размешчаны на паўночным захадзе еўрапейскай часткі краіны. Утворана 22 кастрычніка 1932 года. Падзяляецца на 20 раёнаў. Адміністрацыйны цэнтр вобласці — Волагда, найбуйнейшы па насельніцтву — Чарапавец. Вобласць падзяляецца на 2 гарадскія раёны (Волагда і Чарапавец) і 26 муніцыпальных раёнаў.

Валагодская вобласць
Герб Сцяг
Краіна	Расія
Уваходзіць у	Расія (1991—?)
Адміністрацыйны цэнтр	Волагда
Дата ўтварэння	23 верасня 1937
Кіраўнік	Georgy Filimonov[d]
Насельніцтва	▼1 160 445 чал. (1 студзеня 2021)
Плошча	145 700 км²
Часавы пояс	MSD і Еўропа/Масква[d]
Код ISO 3166-2	RU-VLG
Код аўтам. нумароў	35
Афіцыйны сайт (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Валагодская вобласць знаходзіцца на першым месцы сярод іншых расійскіх рэгіёнаў па долі рускага насельніцтва ў рэгіёне (96,56 %), трошкі апярэджваючы Тамбоўскую (96,47 %) і Бранскую (96,34 %) вобласці; і на трэцім месцы пасля Бранскай і Архангельскай абласцей па долі ўсходнеславянскага насельніцтва (Бранская — 98,37 %, Архангельская — 98,03 %, Валагодская — 97,92 %). Нацыянальны склад (2002): рускія — 96,56 %, украінцы — 0,97 %, асобы, якія не ўказалі нацыянальнасць — 0,45 %, беларусы — 0,39 %, азербайджанцы — 0,21 %, армяне — 0,17 %, цыгане — 0,16 %, а таксама 1857 татараў, 987 грузін, 955 немцаў, 439 яўрэяў, 426 вепсаў, 320 чачэнцаў, 250 в’етнамцаў.

Геаграфія

Вобласць знаходзіцца ў паўночнай частцы Усходне-Еўрапейскай раўніны на вышыні 150—200 м. Для заходняй часткі характэрны марэна-азёрны рэльеф. Тут размешчаны Прыанежская і Малага-Шексінская нізіны, Белазерская раўніна, Андагская, Белазерская і Кірылаўская грады, Андамскае і Вепсаўскае ўзвышша (дзе знаходзіцца самы вышэйшы пункт вобласці — 304 м). У цэнтральнай частцы вобласці размешчаны Валагодская, Галіцкае, Верхневажскае ўзвышша, Хараўская града, нізіны Прысуханская і Чаразерская. На ўсходзе вобласці — хваліста-узгоркавая раўніна; сюды заходзіць частка ўзвышша Паўночныя Увалы.

Клімат умерана кантынентальны з працяглай умерана халоднай зімой, адносна кароткім цёплым летам. Сярэдняя тэмпература самага цёплага месяца (ліпеня) 17-18 °C, самага халоднага (студзеня) −11 °C (на захадзе), −14 °C (на ўсходзе). На захадзе вобласці сярэдняя гадавая колькасць ападкаў 560—580 мм, на ўсходзе 480—500 мм (максімум у летнія месяцы — 2/5 гадавой колькасці). Снежнае покрыва ляжыць 160—170 дзён. Безмарозны перыяд на ўсходзе — 95-100 дзён, на захадзе і поўдні — 115—125 дзён.

Рэкі і азёры Валагодскай вобласці адносяцца да басейнаў Балтыйскага, Белага і Каспійскага мораў. Басейну Белага мора належаць азёры Вожэ і Кубенскае. Самая буйная рака — Сухана з прытокам р. Юг; ад іх зліцця утвараецца р. Паўночная Дзвіна. Да басейна Балтыйскага мора адносіцца Анежскае возера. Белае возера праз р. Шэксна, пераўтвораную ў сістэму вадасховішчаў (Шэкснінскае, Рыбінскае), аддае свае воды ў Волгу (басейна Каспійскага мора); басейну Волгі належыць і рака Малога, якая ўпадае ў Рыбінскае вадасховішча. Рэкі і азёры маюць змяшанае снегавымі-дажджавое (а збольшага і грунтавое) жыўленне. На красавік-чэрвень прыпадае прыкладна палова гадавога сцёку рэк. Ледастаў 160—170 дзён. На асноўных рэках — суднаходства, сплаў лесу, рыбалоўства (асабліва на азёрах і Рыбінскім вадасховішчы), ГЭС.

Вядомыя асобы

• Ігнацій (Бранчанінаў)
• Мікалай Арсеньевіч Бацін
• Іван Панфілавіч Бялоў

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Валагодская вобласць
• Афіцыйны сайт Архівавана 13 снежня 2004.
• Заканадаўчы сход Архівавана 19 лістапада 2007.
• Навіны вобласці Архівавана 16 ліпеня 2007.