Вісмуцін

Вісмуцін, вісмутавы бляск — мінерал класа сульфідаў, сульфід вісмуту, Bi₂S₃. Прымесі свінцу, медзі, сурмы, селену, жалеза і інш. Упершыню знойдзены ў Балівіі ў 1832 годзе.

Вісмуцін
Крышталі вісмуціну
Формула	Bi2S3
Сінгонія	Рамбічная
Колер	Белы з шэрым адценнем
Колер рысы	Шэры
Бляск	Моцны металічны
Празрыстасць	Непразрысты
Цвёрдасць	2
Спайнасць	Вельмі дасканалая
Злом	Ракавісты; далікатны
Шчыльнасць	6,4 - 7,1 г/см³

Крышталізуецца ў рамбічнай сінгніі. Крышталі ігольчастыя, пласцінкі, зярністыя і прамяністыя агрэгаты. Непразрысты. Колер ад алавяна-белага да свінцова-шэрага. Бляск металічны. Цвёрдасць 3,5 па шкале Моаса. Шчыльнасць 6,8 г/см³.

Рэдкі мінерал, трапляецца ў высокатэмпературных гідратэрмальных жылах і ў гранітных пегматытах. Галоўны мінерал вісмутавых руд. Радовішчы ў Балівіі, Перу, Казахстане, Расіі, Сярэдняй Азіі. Таксама вядомы ў Аўстраліі, Вялікабрытаніі, Італіі (наваколлі Турына), Мексіцы, Германіі, Нарвегіі, Румыніі, ЗША (штат Невада) і на Мадагаскары.

Літаратура

• Вісмуцін // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 197. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.

Спасылкі

• Вісмуцін на сайце КаталогМинералов.Ru (руск.)
• Вісмуцін на сайце Кристаллов.net (руск.)