Георг фон дэр Марвіц

Гео́рг фон дэр Ма́рвіц (ням.: Georg von der Marwitz; 7 ліпеня 1856, Штольп, правінцыя Памеранія, каралеўства Прусія (цяпер — Слупск, Паморскае ваяводства, Польшча) — 27 кастрычніка 1929) — германскі ваенны дзеяч, кавалерыйскі генерал, удзельнік Першай сусветнай вайны.

Георг фон дэр Марвіц
ням.: Georg von der Marwitz
Нараджэнне	7 ліпеня 1856(1856-07-07) Слупск, Паморскае ваяводства, Польшча
Смерць	27 кастрычніка 1929(1929-10-27) (73 гады) Уніхова[d], Гміна Чарна Дамброўка, Бытоўскі павет, Паморскае ваяводства, Польшча
Імя пры нараджэнні	ням.: Georg Cornelius Adalbert von der Marwitz
Бацька	Adalbert von der Marwitz[d]
Маці	Maria Anna Henrichsdorff[d]
Дзеці	Hans-Georg von der Marwitz[d] і Irma von der Marwitz[d]
Дзейнасць	афіцэр
Ваенная служба
Гады службы	1875 — 1919
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	Германская імперская армія
Званне	Генерал кавалерыі Генерал кавалерыі
Камандаваў	XXXVIII рэзервовы корпус VI корпус 2-я армія 5-я армія
Бітвы	Франка-пруская вайна Першая сусветная вайна
Узнагароды	Ордэн «Pour le Mérite» Жалезны крыж 1-га класа Жалезны крыж 2-га класа Ордэн Кароны Ордэн «За заслугі перад Прускай каронай» Ордэн Дома Гогенцолернаў Ордэн Чырвонага арла Вялікі крыж Кавалер Вялікага крыжа ордэна Мяча
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Георг фон дэр Марвіц уступіў у германскую армію ў 1875 годзе. У 1883—1886 гадах наведваў Ваенную акадэмію, да 1900 года камандаваў пяхотным палком, затым служыў начальнікам штаба XVIII корпуса. Перад пачаткам Першай сусветнай вайны знаходзіўся на пасадзе генерал-інспектара кавалерыі.

Першая сусветная вайна

З пачаткам вайны ў 1914 годзе служыў на Заходнім фронце, камандаваў нямецкімі войскамі ў бітве пры Халене. Пасля гэтага быў пераведзены на Усходні фронт, атрымаў камандаванне над зноў сфармаваным XXXVIII рэзервовым корпусам, які прыняў удзел у Мазурскай бітве зімой 1915 года. Затым быў пераведзены на поўдзень, дзе кіраваў баявымі аперацыямі супраць рускіх войскаў сумесна з аўстра-венгерскай арміяй. 7 сакавіка 1915 года быў узнагароджаны вышэйшай ваеннай узнагародай Прусіі — ордэнам «Pour le Mérite».

Акрыяўшы пасля хваробы восенню 1915 года, працягнуў службу на Заходнім фронце ў якасці камандзіра VI корпуса. Знаходзіўся на Усходнім фронце падчас Брусілоўскага наступу летам 1916 года.

З 6 кастрычніка 1916 года — ад'ютант кайзера Вільгельма II. У снежні 1916 года пакінуў гэты пост і прыняў камандаванне 2-й арміяй на Заходнім фронце.

У лістападзе 1917 года камандаваў нямецкімі войскамі ў бітве пры Камбрэ, першай у гісторыі бітве, у якой у масавай колькасці былі задзейнічаныя танкі.

З верасня 1918 года камандаваў 5-й арміяй, кіраваў германскімі войскамі ў Сен-Міельскай аперацыі.

Пасля вайны

Пасля заканчэння вайны выйшаў у адстаўку. Памёр 27 кастрычніка 1929 года ва ўзросце 73 гадоў.

Літаратура

• Залесский К.А. Кто был кто в Первой мировой войне. — М.: АСТ, 2003. — 896 с. — 5 000 экз. — ISBN 5-271-06895-1.