Даўганожка балотная

	Даўганожка балотная
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Першаснаротыя
Без рангу:	Ecdysozoa
Без рангу:	Panarthropoda
Тып:	Членістаногія
Падтып:	Трахейнадыхальныя
Надклас:	Шасціногія
Клас:	Насякомыя
Падклас:	Крылатыя насякомыя
Інфраклас:	Навакрылыя насякомыя
Без рангу:	Antliophora
Атрад:	Двухкрылыя
Падатрад:	Даўгавусыя
Інфраатрад:	Tipulomorpha
Надсямейства:	Tipuloidea
Сямейства:	Даўганожкі
Падсямейства:	Tipulinae
Род:	Tipula
Від:	Даўганожка балотная
Міжнародная навуковая назва
	Tipula paludosa Meigen, 1830
ITIS	119401
NCBI	52757
EOL	407680

Даўганожка балотная, Даўганожка шкодная (Tipula paludosa) — від насякомых з сямейства Tipulidae. З’яўляецца шкоднікам сельскагаспадарчых культур.

Апісанне правіць

Цела імага шэрага колеру, у даўжыню дасягае 20-24 мм. Лічынка цыліндрычнай формы, даўжынёй 30-35 мм, не мае канечнасцяў. Яйка да 1 мм, авальнае, чорнае, бліскучае.

Спосаб жыцця правіць

Лічынкі кормяцца каранямі і адмерлымі часткамі раслін. Даюць адно пакаленне ў год. Яйкі адкладаюцца ў глебу. Лічынкі вядуць падземны спосаб жыцця і зімуюць у глебе. Увесну ў маладых раслін падгрызаюць карані, сцёблы і бліжэйшае да зямлі лісце, выклікаючы сур’ёзнае прарэжванне пасеваў.

Распаўсюджанне правіць

Від шырока распаўсюджаны ў Еўразіі. Адсутнічае на Крайняй Поўначы Еўропы, Фарэрскіх астравах і ў Японіі. На тэрыторыі былога СССР сустракаецца паўсюдна. Колькасць віду ў заходняй частцы арэала вышэй, чым ва ўсходняй. Завезены ў Паўночную Амерыку.

Шкода правіць

На тэрыторыі былога СССР гэта насякомае шкодзіць у асноўным лёну ў вільготных раёнах еўрапейскай часткі, асабліва на тарфяністых глебах. У меншай ступені пашкоджвае каноплі, гарох, бульбу, кукурузу, ячмень, авёс, грэчку і розную гародніну.

Для барацьбы ўжываюць інсектыцыды, асушэнне забалочаных участкаў, глыбокае зяблевае ўзворванне і атручаныя прынады.

Зноскі

Літаратура правіць

Вредная долгоножка // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.