Дзмітрый Аляксандравіч Жук
Дзмітрый Аляксандравіч Жук (нар. 7 ліпеня 1970, Леткаўшчына, Мінская вобласць, Беларусь) — беларускі журналіст, з 2018 года галоўны рэдактар газеты «Советская Белоруссия», прапагандыст рэжыму Лукашэнкі.
| Дзмітрый Аляксандравіч Жук | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 7 ліпеня 1970 (52 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Алесь Жук |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | журналіст, прапагандыст |
| Узнагароды | |
Сын беларускага пісьменніка Алеся Жука[1].
БіяграфіяПравіць
У 1992 годзе скончыў філалагічны факультэт БДУ па спецыяльнасці — выкладчык беларускай і рускай моў і літаратуры. У 1992—1993 гадах працаваў выкладчыкам беларускай мовы і літаратуры ў школе-гімназіі ў Мінску. З 1993 па 1997 гады працаваў у выдавецка-інфармацыйным цэнтры Нацыянальнага банка Беларусі. У 1997—1999 гадах працаваў у прадстаўніцтве расійскага інфармацыйнага агенцтва «Интерфакс» у Беларусі. У лістападзе 1999 года прызначаны кіраўніком прэс-службы Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь Аляксандра Лукашэнкі. З 2003 па 2018 гады займаў пасаду дырэктара РУП «Беларускае тэлеграфнае агенцтва».
З 6 лютага 2018 года прызначаны галоўным рэдактарам газеты «Советская Белоруссия»[2].
Міжнародныя санкцыіПравіць
У 2011 годзе разам з іншымі ўплывовымі супрацоўнікамі і кіраўнікамі дзяржаўных СМІ Беларусі быў ўключаны ў Чорны спіс Еўрасаюза ў сувязі з хваляй рэпрэсій пасля прэзідэнцкіх выбараў 2010 года. Дзмітрыю Жуку быў забаронены ўезд на тэрыторыю краін ЕС, а актывы падлягалі замарожванню[3]. Паводле Еўрапейскага савета Дзмітрый Жук: «нясе адказнасць за перадачу медыямі дзяржаўнай прапаганды, якая падтрымлівала і апраўдвала рэпрэсіі супраць дэмакратычнай апазіцыі і грамадзянскай супольнасці 19 снежня 2010 г., выкарыстоўваючы сфальсыфіцыраваную інфармацыю»[4]. У 2016 годзе забарона была знята[5].
20 лістапада 2020 года ўнесены ў санкцыйныя спісы Літвы, Латвіі і Эстоніі[6].
УзнагародыПравіць
- Лаўрэат спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь;
- медаль «За працоўныя заслугі»;
- Ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь;
- нагрудны знак «Выдатнік друку Беларусі»,
- Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2018)[7].
Зноскі
- ↑ Пять фактов о новом главном редакторе «Советской Белоруссии» Дмитрии Жуке (руск.)
- ↑ Лукашенко обновил руководство центральных СМИ // БЕЛТА (руск.)
- ↑ Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС
- ↑ Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus = Рашэнне Еўрапейскага савета аб рэстрыктыўных мерах супраць Беларусі, 15 кастрычніка 2012 г. (англ.)
- ↑ ЕС зняў санкцыі з Беларусі Архівавана 5 верасня 2021.
- ↑ Литва, Латвия и Эстония расширили санкционные списки беларусских чиновников (руск.). reform.by (20 лістапада 2020). Праверана 5 верасня 2021.
- ↑ Пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 25 ліпеня 2018 года № 565 «Аб узнагароджанні Ганаровай граматай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь»(недаступная спасылка)