Доўгае (возера, Глыбоцкі раён)

До́ўгае во́зера — возера ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласці (басейн ракі Шошы). Найглыбейшае возера Беларусі (да 53,7 м)[1].

Доўгае возера
Морфаметрыя
Вышыня над узроўнем мора 172,6 м
Даўжыня 6 км
Шырыня 0,7 км
Плошча 2,19 км²
Аб’ём 0,04317 км³
Даўжыня берагавой лініі 14,9 км
Сярэдняя глыбіня 53,7 м
Гідралогія
Салёнасць 0,24—0,25 ‰
Празрыстасць да 5 м
Басейн
Плошча вадазбору 30,4 км²
Упадаюць ручаі
Выцякаюць Шоша
Размяшчэнне
Краіна  Беларусь
Доўгае возера (Беларусь)
Доўгае возера
Доўгае возера
Доўгае возера (Віцебская вобласць)
Доўгае возера
Доўгае возера
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гідраграфія

правіць

Плошча паверхні возера — 2,19 км², даўжыня каля 7 км, найбольшая шырыня 0,7[2] км, сярэдняя — 0,4 км. Найбольшая глыбіня дасягае 53,7 м, сярэдняя 16,6 м. Аб’ём вады 43,17 млн м³, плошча вадазбору 30,4 км².
Катлавіна возера лагчыннага тыпу, моцна выцягнутая з паўночнага захаду на паўднёвы ўсход. Схілы катлавіны вышынёй ад 10 метраў на паўночным захадзе і паўднёвым усходзе да 25—30 метраў у астатняй частцы. Схілы стромкія, складзеныя з суглінкаў. Берагавая лінія Доўгага возера звілістая, даўжынёй 14,9 км. Берагі зліваюцца са схіламі катлавіны. Падводная частка катлавіны мае стромкія схілы. Літаральная зона вузкая. Ложа возера з глыбіні 3 м мае карытападобную форму. Уздоўж сярэдзіны возера маецца некалькі глыбокіх упадзін. Зона мелкаводдзя пясчаная і пясчана-галечная, месцамі з валунамі. У глыбакаводнай частцы дно глеістае, у залівах пакрыта сапрапелем.

Упадаюць ручаі з азёр Свядава і Псуя, выцякае ручай у возера Шо.

Экалогія

правіць

Возера Доўгае мезатрофнае, слабапраточнае. Возера зарастае слаба. Надводная расліннасць пашыраецца на адлегласць да 25 метраў ад берага, месцамі адсутнічае. Падводная расліннасць пашырана да глыбіні 5—7 метраў.

У возеры водзяцца лешч, шчупак, акунь, плотка, мянтуз, лінь, сняток і іншыя віды рыб. Адзначаны рачок лімнакалянус (рэліктавы від ледавіковага перыяду)[2]. На возеры і навакольнай тэрыторыі створаны гідралагічны заказнік «Доўгае»[3]

Зноскі

правіць
  1. Блакітная кніга…
  2. а б Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.2 / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1983. — Т. 2. — 522 с. — 10 000 экз.
  3. Гидрологические заказники Архівавана 27 снежня 2013. (руск.)

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць