Занарацкі сельсавет
Зана́рацкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Мядзельскага раёна Мінскай вобласці Беларусі. Цэнтр — аграгарадок (да 2008 г. вёска) Занарач.
| Занарацкі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна |
 Беларусь |
| Уваходзіць у | Мядзельскі раён |
| Уключае | 31 населены пункт |
| Адміністрацыйны цэнтр | Занарач |
| Дата ўтварэння | 12 кастрычніка 1940 |
| Насельніцтва (2019) | 1 760 |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Паштовыя індэксы | 222382 |
| Код аўтам. нумароў | 5 |
Гісторыя правіць
Утвораны 12 кастрычніка 1940 года ў складзе Мядзельскага раёна Вілейскай вобласці БССР. З 20 верасня 1944 года ў складзе Маладзечанскай вобласці, з 20 студзеня 1960 года ў складзе Мінскай вобласці. 28 мая 2013 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Сырмежскага сельсавета (22 населеныя пункты: аграгарадкі Старлыгі і Сырмеж, вёскі Астраўляны, Балтагузы, Баярнавічы, Беражныя, Буйкі, Воўчына, Іванкі, Каракулічы, Конціненты, Міціненты, Носавічы, Няверавічы, Памошша, Сурвілы, Сяляткі, Хмылкі, Хоневічы, Шэметава, Яневічы і хутар Шэметава)[1].
Геграфічнае становішча правіць
Сельсавет размяшчаецца на паўднёвы захад ад Мядзела, на паўднёвым беразе Нарачы ў межах Нарачана-Вілейскай нізіны на поўдзёнь ад Свянцянскіх градаў. Адлегласць да Мінска складае 130 км, да Вільні — 100 км, найменшая адлегласць да мяжы з Еўрасаюзам складае 50 км.
Сельсавет мяжуе з Нарацкім і Мядзельскім сельсаветамі. Частку земляў Занарацкага сельсавета займае Нацыянальны парк «Нарачанскі».
Частка берага Нарачы, якая знаходзіцца на тэрыторыі Занарацкага сельсавета роўная, пясчаная, высокая. Бераг зніжаецца на ўсход ад Занарачы і робіцца балоцістым. Каля паўночнай часткі аграгарадка Занарач знаходзіцца невялікі паўвостраў, які выступае ў Нарач прыблізна на 200 м.
Праз тэрыторыю сельсавета праходзіць аўтамабільная дарога Нарач—Мінск. За 30 км ад сельсавета праходзіць шаша Вільня—Полацк, за 36 км знаходзіцца бліжэйшая чыгуначная станцыя — Княгінін.
Насельніцтва правіць
Станам на 2007 г. агульная колькасць насельніцтва (9 населеных пунктаў) складала 1253 чал., агульная колькасць двароў — 535.
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года (9 населеных пунктаў) — 1123 чалавекі[2], з іх 94,0 % — беларусы, 3,7 % — рускія, 1,3 % — украінцы[3]; паводле перапісу 2019 года (31 населены пункт) — 1760 чалавек[4].
Іншае правіць
На тэрыторыі Занарацкага сельсавета размяшчаюцца:
- паўднёвая частка берага возера Нарач, працягласць якой складае каля 11 км;
- выток ракі Нарачанкі з возера Нарач і частка ракі працягласцю 7,5 км;
- на ўсходняй мяжы сельсавета размяшчаецца гідралагічны заказнік «Чарэмшыцы»;
- Седлавы камень занарацкі — геалагічны помнік прыроды рэспубліканскага значэння (з 1997). Знаходзіцца за 100 метраў на паўднёвы ўсход ад агагарадка Занарач;
- урочышчы Скок, Мыліца, Неслуч, Дакураўшчына, Магільнік;
- закінутыя сажалкі для гадавання рыбаў ва ўрочышчы Скок і каля вёскі Сідаравічы, Мядзельскі раён;
- балоты ва ўрочышчы Скок і ва ўрочышчы Барысіха;
- сістэма каналаў з вадасховішчам;
- 10 невялікіх сажалак паміж аграгарадком Занарач і вёскай Сідаравічы.
Зноскі
- ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области Архівавана 19 верасня 2020.
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Мінскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Насельніцтва населеных пунктаў Мінскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года
Літаратура правіць
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.