Кагуро

Кагуро́ (кар. 고구려, 高句麗,[koɡuɾjʌ] кіт. трад. 高句驪, спр. 高句丽 , піньінь: gāogōulǐ, саст. Гао-Гюйлі; 37 да н.э. — 668) — назва аднаго з карэйскіх плямёнаў, а пазней — адной з трох раннефеадальных дзяржаў. Племя кагуро да пачатку I стагоддзя займала тэрыторыю ў сярэднім цячэнні ракі Ялуцзян (карэйская назва — Амнакан), якая ў наш час аддзяляе Кітай ад КНДР.

царства
Кагуро
高句麗 고구려
Кагуро ў 476 н.э.
<  <   > 37 да н.э. — 668 год н.э.
Сталіца	Чальбон (37 год да н.э. — 3 год н.э.) Кунэ (3-427) Пхеньян (427-668)
Мова(ы)	Кагуро
Афіцыйная мова	Goguryeo language[d]
Рэлігія	мусок, канфуцыянства, даасізм, будызм
Насельніцтва	ацэначна 3 500 000 у 668 годзе
Форма кіравання	манархія
• 391-413	Кагуро
• 413-491	Чансухо
• {{{год_кіраўніка4}}}	Ёнянхо
Гісторыя
• 37 год да н.э.	Заснавана
• 372 н.э.	Увядзенне будызму
• 391-413	Войны Квангэтхо
• 598-614	Кагуроска-суйскія войны
• 645-668	Кагуроска-танскія войны
• 668	Падзенне Пхеньяна
Кагуро на Вікісховішчы

Першае падрабязнае апісанне ўтрымліваецца ў кітайскай дынастыйнай гісторыі («Сань го чжы», III стагоддзе). Пасля Качасонскай вайны, кагуросцы былі ўключаны ў акругу Сюаньту. Племянное дзяржаўнае ўтварэнне Кагуро дабілася незалежнасці ад імперыі Хань у 37 да н.э. У III стагоддзі было разгромлена царствам Вэй, але пасля здолела адрадзіцца.

Сучасная назва «Карэя» паходзіць ад назвы сярэдневяковай дзяржавы Каро, якая, у сваю чаргу, з'яўляецца скарачэннем ад «Кагуро».

Сталіца дзяржавы Кагуро — горад Хвандо (сучасны Цзіянь у Паўночна-Усходнім Кітаі), а з пачатку V стагоддзя — Пхеньян.

Літаратура

• Кагуро // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата. С. 403.
• Н. Я. Бичурин (о. Иакинф) «Собрание сведений…»
• Л. Н. Гумилёв «Хунну в Китае»/I. Тление/Корея
• Ким Бусик. Самгук Саги (Исторические записи трёх государств). Кн. 2. Летописи Когурё. Летописи Пэкче. М.: «Восточная литература». 1995 г.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кагуро