Карлас Асенсіа Кабанільяс
Карлас Асенсіа Кабанільяс (ісп.: Carlos Asensio Cabanillas; 1896 — 1969) — іспанскі ваенны дзеяч, генерал-лейтэнант. Удзельнік грамадзянскай вайны 1936—1939 гадоў.
| Карлас Асенсіа Кабанільяс | |
|---|---|
| ісп.: Carlos Asensio Cabanillas | |
 | |
| Дата нараджэння | 14 лістапада 1896[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1969[1][2][…] ці красавік 1970[3] (73 гады) |
| Месца смерці |
|
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | Нацыяналістычная фракцыя (Іспанія) і Франкісцкая Іспанія |
| Род войскаў | Сухапутныя войскі Іспаніі[d] і Рэгуларэс |
| Званне | генерал-лейтэнант |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і званні | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьСкончыў пяхотнае вучылішча ў Таледа, афіцэр Генеральнага штаба. На працягу сямі гадоў служыў у Марока ў складзе групы мараканскіх войскаў «рэгуларэс» (Fuerzas Regulares Indígenas) у Тэтуане, затым камандаваў аналагічным падраздзяленнем у Мелільі. Быў узнагароджаны асабістай ваеннай медалём. Да 1936 года меў чын падпалкоўніка, удзельнічаў у ваеннай змове супраць урада Народнага Фронту.
Быў адным з кіраўнікоў паўстання вайскоўцаў-нацыяналістаў у Іспанскім Марока, з якога пачалася грамадзянскай вайне. Разам з палкоўнікамі Сайнсам дэ Буруагай і Хуанам Луісам Бейгбедэрам узначаліў захоп Тэтуана, дзе размяшчаўся Вярхоўны камісарыят Іспаніі ў Марока. У пачатку вайны яго калона, знаходзячыся ў авангардзе войскаў пад камандаваннем Хуана Ягуэ, здзейсніла марш ад Севільі да Мадрыда, падчас якога ўдзельнічала ва ўзяцці гарадоў Бадахос, Таледа і Талавера-дэ-ла-Рэйна. У ходзе няўдалага штурму войскамі нацыяналістаў Мадрыда восенню 1936 атрады пад камандаваннем Асенсіа змагаліся ў кровапралітных баях у раёне ўніверсітэцкага гарадка і прасунуліся далей іншых падраздзяленняў паўстанцаў на гэтым кірунку, аж да заканчэння баявых дзеянняў у 1939 годзе. У 1937-м у Харамскай бітве яго калона ўзначальвала фарсіраванне ракі Харама, але была спынена інтэрнацыянальнымі брыгадамі.
Сам Асенсіа праявіў сябе энергічным ваеначальнікам, за поспехі быў выраблены ў палкоўнікі, а затым у генералы. Удзельнічаў у бітве ў Брунетэ, у кампаніі ў Арагоне і ў захопе франкісцкімі войскамі Каталоніі, камандаваў 12-й дывізіяй.
Пасля заканчэння грамадзянскай вайны генерал Асенсіа з’яўляўся Вярхоўным камісарам Іспаніі ў Марока (люты 1940—май 1941). У 1942, пасля адстаўкі манархічна настроенага генерала Хасэ Энрыке Варэлы з пасады ваеннага міністра, Франсіска Франка прызначыў на яго пасаду Асенсіа.
Займаў пасаду ваеннага міністра да ліпеня 1945, калі быў выведзены з урада разам з іншымі прагерманскі настроенымі міністрамі. Затым працягваў знаходзіцца на вышэйшых пасадах у іспанскай арміі — быў начальнікам Генеральнага штаба, генерал-капітанам Балеарскіх астравоў і кіраўніком ваеннага кабінета начальніка дзяржавы (Франка). Быў выраблены ў генерал-лейтэнанты. З’яўляўся пракурадорам (членам) франкісцкіх картэсаў (парламента). У канцы жыцця ўваходзіў у склад Савета Каралеўства.
Зноскі
- ↑ а б в http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=1-1&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%289440%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
- ↑ а б в http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=4-4&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%289440%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
- ↑ а б ABC // ABC — Madrid: 1970. — P. 43. — ISSN 1136-0143
Літаратура
правіць- Престон П. Франко. — М..: Центрполиграф, 1999. — 701 с. — ISBN 5-227-00414-5.