Максім Рыгоравіч Апарын
Максім Рыгоравіч Апарын (1920—1943) — старшы сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Максім Рыгоравіч Апарын | |
---|---|
Максим Григорьевич Апарин | |
Дата нараджэння | 1920 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 16 лістапада 1943 |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | пагранічныя войскі, артылерыя |
Гады службы | 1939—1943 |
Званне |
|
Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна |
Узнагароды і званні |
Біяграфія
правіцьМаксім Апарын нарадзіўся ў жніўні 1920 года ў вёсцы Новашалкоўнікава Барабінскай воласці Томскага павета Томскай губерні (цяпер — Барабінскі раён Новасібірскай вобласці) у сялянскай сям’і. Вучыўся ў сярэдняй школе, але з-за смерці бацькі быў вымушаны перапыніць вучобу і ўладкавацца на працу ў калгас «Наш край» у Барабінскім раёне. У кастрычніку 1939 года быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію Барабінскім раённым ваенным камісарыятам, служыў у памежных войсках НКУС СССР, у Находкінскім пагранатрадзе, быў стралком, кулямётчыкам, затым старшыной марскога пагранпаста «Шамора»[1].
У лістападзе 1942 года сяржант Апарын быў залічаны ў 43-й Даурскай стралковы полк. З пачатку 1943 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Удзельнічаў у баях на Цэнтральным фронце, у бітвах пад Малаархангельскам і Сеўскам, бітве на Курскай дузе[1].
Да кастрычніка 1943 года старшы сяржант Максім Апарин камандаваў гарматай агнявога ўзвода 43-га Даурскага стралковага палка 106-ай Забайкальскай стралковай дывізіі 65-й арміі. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
15 кастрычніка 1943 года полк пачаў фарсіраванне Дняпра. Падчас пераправы агнём артылерыі праціўніка быў знішчаны плыт, на якім перапраўляўся разлік Апарына, і гармата патанула. Перахапіўшы трос, Апарин сумеснымі намаганнямі з байцамі іншага разліку выцягнуў гармату са дна ракі. Выцягнуў гармату на бераг, разлік адразу ж уступіў у бой. Агнём гарматы былі знішчаныя дзот і дзве агнявыя кропкі, што забяспечыла прасоўванне наперад стралковых падраздзяленняў. Да 16 кастрычніка нямецкія войскі кінулі ў бой танкі. Разлік быў атакаваны трыма варожымі танкамі, аднак атака была адбітая, нягледзячы на тое, што ў баі загінуў наводчык, астатнія байцы былі параненыя, гармата было моцна пашкоджана, а сам Апарын быў кантужаны. У далейшых баях на плацдарме агнём прылады Апарын давёў лік знішчаных агнявых кропак праціўніка да 10. Увечары 16 кастрычніка на плацдарм пачалі высаджваць асноўныя сілы дывізіі[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 30 кастрычніка 1943 года за «мужнасць і гераізм, праяўленыя на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкімі захопнікамі» старэйшы сяржант Максім Апарын быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка»[1].
16 лістапада 1943 года старшы сяржант Апарын загінуў у баі ў раёне пасёлка Лоеў Гомельскай вобласці Беларускай ССР у ходзе Гомельска-Рэчыцкай аперацыі. Пахаваны ў брацкай магіле савецкіх воінаў у цэнтральным парку пасёлка Лоеў[1].
Узнагароды
правіць- Медаль «Залатая Зорка» Героя Савецкага Саюза
- Ордэн Леніна
- Ордэн Айчыннай вайны 2-й ступені[1]
Памяць
правіць- У гонар Героя Савецкага Саюза Максіма Апарина названы вуліцы ў горадзе Барабінск і ў пасёлку Лоеў.
- Бюсты Апарина былі ўстаноўлены ў вёсцы Пензіна Барабінскага раёна Новасібірскай вобласці і ў горадзе Находка.
- На будынку сярэдняй школы, у якой вучыўся Апарын, устаноўлена мемарыяльная дошка ў памяць аб ім.
- Пастановай Савета Міністраў СССР ад 12 жніўня 1982 года заставе, на якой да вайны служыў Апарин, было прысвоена яго імя[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж Максім Рыгоравіч Апарын на сайце «Героі краіны»
Літаратура
правіць- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.