Мэры Эма Скіпінг (англ.: Mary Emma Skeaping, 15 снежня 1902 — 9 лютага 1984) — англійская балерына, больш вядомая як балетны педагог, рэжысёр, харэограф і прадзюсар. Дырэктар Каралеўскага шведскага балета ў Стакгольме на працягу дзевяці гадоў (1953—1962), міжнародны аўтарытэт у галіне балета з XVII па XIX ст.[5] Кавалер Ордэна Брытанскай імперыі.

Мэры Скіпінг
Дата нараджэння 15 снежня 1902(1902-12-15)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 9 лютага 1984(1984-02-09)[1][2] (81 год)
Грамадзянства
Прафесія балерына, харэограф
Узнагароды
член ордэна Брытанскай імперыі
IMDb ID 0803945

Біяграфія правіць

Мэры Скіпінг нарадзілася ў Вудфардзе  (англ.), Эсекс, 15 снежня 1902 года.[6] Была малодшай з чатырох дзяцей Кенета Маціясана Скіпінга  (англ.) (13 снежня 1856 — 16 мая 1946)[6][7] і Сары Эн Скіпінг, у дзявоцтве Ратэнберы (2 студзеня 1867—1961).[6][8]

Яе трое старэйшых братоў і сясцёр былі:

Дзеці атрымалі незвычайнае выхаванне. У дзяцінстве яны ніколі не хадзілі ў школу, хаця сама Скіпінг пазней наведвала манастырскую школу.[15]

Калі Мэры Скіпінг нарадзілася, сям’я жыла на віле Керсал, Малмсберы-роўд, Саўт-Вудфард, Эсекс, недалёка ад Эпінг-Форэст, куды дзеці штодня хадзілі гуляць са сваім бацькам.[15] Некаторыя звычайныя дзіцячыя заняткі, у тым ліку футбол і язда на ровары, былі забаронены.[16] Дома дзяцей вучылі чытанню, граматыцы і табліцы множання, але не гісторыі і геаграфіі. Пра гісторыю Мэры Скіпінг даведывалася з гістарычных раманаў, пакуль яна штодня не пачала ездзіць на ровары ў манастырскую школу, якой кіраваў французскі ордэн манашак, спачатку для вывучэння французскай мовы, а затым для атрымання атэстата аб заканчэнні школы. Яна была нашмат старэйшай астатніх вучаніц.[15]

Калі Мэры разам з братам Джонам і сястрой Салі наведвала мясцовы танцавальны клас, настаўнік сказаў, што маці павінна адвезці іх у Лондан для навучання. У рэшце рэшт, Мэры і Салі бралі ўрокі ў італьянскай танцоўшчыцы Франчэскі і пантаміма Занфрэты ў Лондане, прычым урокі аплачваў багаты чалавек, які быў кліентам іх бацькі. Джон кінуў урокі танцаў і засяродзіўся на мастацтве. Іх маці суправаджала дзяўчынак на ўрокі і рабіла нататкі. У бацькавай майстэрні дома яны мелі станок і займаліся там паміж урокамі па нататках маці. Пачатак Першай сусветнай вайны паклаў канец урокам.[15]

У 1905 годзе Скіпінг яшчэ жыла ў Вудфардзе, але потым пераехала ў Кліфтанвіл, Уорэн-роўд, Бексліхіт  (руск.), Лондан, згодна перапісу 1911 года і заставалася там да 1918 года. Да 1929 года ў спісе выбаршчыкаў пазначана, што Скіпінг жыла са сваімі бацькамі і старэйшым братам Кенетам па адрасе 2 Eton College Road, у Камдэне, Лондан. Яны ўсё яшчэ былі там праз дзесяць гадоў падчас перапісу 1939 года. Да 1951 года Скіпінг жыла па адрасе Крэйвен-роўд, 42а, Падзінгтан, Лондан,[17] які заставаўся яе лонданскім адрасам на працягу наступных 33 гадоў.[18]

Мэры Скіпінг памерла 9 лютага 1984 года ў бальніцы Святога Чарльза ў Кенсінгтане, Лондан.[19] Яе маёмасць была ацэнена ў 116 452 фунта стэрлінгаў.[20] Яе сыход быў адзначаны некралогамі ў The Times[19] і ў The Stage  (англ.).[21]

Творчасць правіць

Першапачаткова Мэры навучалася музыцы ў Каралеўскім музычным каледжы, дзе яе старэйшы брат Кенет быў супрацоўнікам і настаўнікам. Калі яна ўпершыню прайшла праслухоўванне ў Г. Паўлавай у 1925 годзе, яна мела намер патанчыць на працягу сезона і вярнуцца ў Каралеўскі музычны каледж.[15]

Мэры вучылася ў большасці вялікіх педагогаў той эпохі, уключаючы Лаўрэнція Новікава  (руск.), Леаніда Мясіна  (руск.), Серафіму Астаф’еву  (руск.), Станіслава Ідзікоўскага  (англ.), Любоў Ягораву  (руск.), Веру Трэфілаву  (руск.) і Маргарэт Краск  (англ.). Скіпінг была вядучым прадстаўніком метаду Чэкеці  (руск.)[22] пад апекай Краск.[23]

Скіпінг гастралявала як танцоўшчыца з трупай Ганны Паўлавай два сезоны (1925 і 1930—1931). Гастралявала з трупай Нямчынавай  (руск.)-Доліна  (руск.) з 1927 года. Выступала таксама з Балетным Клубам, пазней вядомым як танцавальная трупа Rambert  (руск.) з 1930 года.[23]  Летам 1930 года Мэры Скіпінг была адным з шасці танцораў, абраных трупай Нямчынавай-Доліна на сезон у Нідэрландах.[24]

Хоць у яе некралогу ў «The Times» гаворыцца, што Скіпінг працавала ў Паўднёвай Афрыцы падчас Другой сусветнай вайны,[19] яна вярнулася адтуль у верасні 1939 года,[25] і правяла наступныя тры гады, падарожнічаючы па Вялікабрытаніі разам з Ганнай Івановай з Рускіх сезонаў і выступаючы нават у Перце, Шатландыя[26] і Сент-Айвс, Корнуал  (руск.).[27] Потым яны гастралявалі па ўзброеных сілах і выступалі на караблях, у бамбасховішчах, у казармах і заезных дварах. Улетку 1942 года яны выступалі пад эгідай Заходняга камандавання падчас Другой сусветнай вайны для дапаможнай тэрытарыяльнай службы  (англ.), жаночых дапаможных ваенна-паветраных сіл  (англ.), зенітных частак і транспартнага персанала.[28] Скіпінг працавала ў Англіі да лістапада 1942 года, калі яна выступіла на канцэрце ў Кембрыджы ў дапамогу Фонду грамадзянскіх медсясцёр для ахвяр авіяналётаў.[29] Скіпінг вярнулася ў Англію ў студзені 1946 года, чытала лекцыю ў Чычэстэрскім балетным клубе ў Заходнім Сусексе  (англ.).[30]

Пасля вайны Скіпінг перайшла ад выступленняў да харэаграфіі і рэжысуры.[19] Разам з Ганнай Івановай яна была тэхнічным кансультантам фільма «Маленькая балерына» кампаніі Mary Field Productions.[31] Фільм здымалі на студыі Nettlefold Studios з пачатку снежня 1946 года па канец студзеня 1947 года[32] і выпусцілі The Rank Organization  (англ.) у верасні 1947 года.[33] Гэтая 61-хвілінная драма для дзяцей была пра маладую дзяўчыну, якая хоча выйграць месца ў балеце Sadlers Wells  (руск.).[34]

Мэры Скіпінг была балетмайстарам Каралеўскага балета (англ.: Sadlers Wells) на працягу трох гадоў з 1948 па 1951. У 1951 годзе была адказнай за «Спячую прыгажуню» для BBC, першую прамую трансляцыю поўнаметражнага класічнага балета па тэлебачанні.[5] Гэта было не першая яе праца з тэлебачаннем. У 1933 годзе яна танцавала ў тэлевізійнай трансляцыі, выкарыстоўваючы працэс Бэрда.[35] Затым здзейсніла двухгадовае турнэ па ЗША, Канадзе і Кубе.[36]

Прызначэнне Мэры Скіпінг мастацкім кіраўніком Каралеўскага шведскага балета Каралеўскай шведскай оперы ў Стакгольме ў 1953 годзе[23] стала паваротным момантам для Каралеўскага шведскага балета.[37] Яна зрабіла Стакгольм сусветным цэнтрам вывучэння танцавальных стыляў ранейшых стагоддзяў.[5] У гэтым ёй дапамаглі яе ўласная калекцыя ранніх твораў па танцам,[23] архівы Каралеўскай бібліятэкі і выпадковае захаванне Дротнінгхольмскага прыдворнага тэатра  (руск.) цалкам з рабочым абсталяваннем, дэкарацыямі і касцюмамі, пачынаючы з заснавання балета.[5]

Нікалас заяўляе, што нацыянальны здабытак Шведскага каралеўскага балета складаўся «ў гістарычных балетах, любоўна рэканструяваных у прыдворным тэатры васемнаццатага стагоддзя  (руск.) ў Дротнінгхольме». Першым з іх быў «Cupid out of his humour» у 1956 годзе, заснаваны на сцэнарыі 1649 года.[37] Быў пастаўлены Скіпіннг для дзяржаўнага візіту каралевы Лізаветы ІІ у Швецыю ў 1956 годзе.[19]

Праца Скіпінг у Шведскім Каралеўскім балеце зрабіла яе вядучым аўтарытэтам у галіне балета сямнаццатага, васемнаццатага і дзевятнаццатага стагоддзяў.[5] Яна выкарыстоўвала свае веды танцаў канца шаснаццатага стагоддзя, каб паставіць доўгую і дзіўную сцэну для фільма «Anne of the Thousand Days» (1970), у якім Рычард Бёртан сыграў Генрыха VIII. Большая частка яе працы ў Швецыі была знята для шведскага тэлебачання.[5] Вынікі яе даследавання ранняга балета ў Швецыі прывялі да яе манаграфіі «Балет пад трыма каронамі» (англ.: Ballet under the Three Crowns) (Dance Perspectives No 32., 1967), якая пазней была пашырана да дзвюх кніг, выдадзеных у Швецыі.[23] Скіпінг была настолькі ўражаная «Тэарэтыка-практычным трактатам па танцам» (італ.: Trattato teorico-prattico di ballo) Джэнара Магры  (англ.) (Неапаль, 1779), што атрымала спонсарскую падтрымку Фонду Галуста Гюльбенкяна  (англ.) і Фонда Рэдкліфа, каб перакласці яго на англійскую мову. Яна памерла, не паспеўшы завяршыць працу, якая была скончаная яе памочнікам Ірмгардам Беры і апублікаваная ў 1988 году.[38][23]

У 1960-х гадах праца Скіпінг над раннім танцам легла ў аснову першых двух праграм «Балета для ўсіх», адукацыйнай секцыі Каралеўскага балета Англіі. Гэтая праца дала Скіпінг магчымасць паэксперыментаваць з аднаўленнем арыгінальнай харэаграфіі да «Жызелі», для якой некаторыя часткі арыгінальнай партытуры былі страчаны. Гэта прывяло да пастаноўкі яе версіі «Жызелі» трупай Лонданскага фестывальнага балета ў 1971 годзе. Гэтая версія «Жызелі» атрымала высокую адзнаку як пастаноўка, якая адлюстроўвае рамантычны стыль і найболей блізкая да арыгінала 1841 года. Гэта прынесла ёй міжнароднае прызнанне не толькі публікі, але і сярод знаўцаў танца.[23]

Узнагароды правіць

Зноскі правіць

  1. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. а б Mary Skeaping // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Bibliothèque nationale de France BnF catalogue généralParis: BnF. Праверана 26 сакавіка 2017.
  4. LIBRIS — 2004. Праверана 24 жніўня 2018.
  5. а б в г д е Brinson, Peter (1998). "Skeaping, Mary". International encyclopedia of dance: a project of Dance Perspectives Foundation, Inc. Vol. 5. New York: Oxford University Press. pp. 603–604. Праверана 2020-11-27 – via The Internet Archive.
  6. а б в г National Archives (1939-09-29). 1939 Register: Reference: RG 101/238C: E.D. AKBK. Kew: National Archives.
  7. "Tadworth: Old Resident's Passing". Surrey Mirror (Friday 24 May 1946): 7. 1946-05-24. Праверана 2020-11-17 – via The British Newspaper Archive.
  8. Index entry. FreeBMD. ONS. Праверана 19 November 2020.
  9. Wills and Probates 1858-1996: Pages for Skeaping and the year of death 1978. Find a Will Service. Праверана 17 лістапада 2020.
  10. London Metropolitan Archives. "Birth and Baptismal Register for Leytonstone Presbyterian Church: Ref No. LMA/4333/A/003: 3 December 1899: Sally Skeaping". London, England, Non-conformist Registers, 1694-1931.
  11. Appendicitis: Symptoms and Causes. Mayo Clinic. Праверана 21 лістапада 2020.
  12. Peritonitis: Symptoms and Causes. Mayo Clinic. Праверана 21 лістапада 2020.
  13. "Entry No. 39 for Sally Skeaping on 9 January 1916". 1916 Deaths in the sub-district of Christ Church and St. Saviour in the Country of London. London: General Registry Office. 1916.
  14. "Obituary: Mr John Skeaping, Sculptor in variety of stones and woods". The Times (Thursday 6 March 1980): 18. 1980-03-06. Праверана 2020-11-17.
  15. а б в г д Sound Recording: Susan Reiner interview with Mary Skeaping, 1978 (approx. 4 hours and 39 minutes in 9 sides). Digital Collections, The New York Public Library. New York: The New York Public Library, Astor, Lenox, and Tilden Foundations (1978). Праверана 22 лістапада 2020.
  16. Blackwood, Jonathan (2011). "Skeaping as Student, Teacher and Traveller". The Sculpture of John Skeaping. London: Lund Humphries. p. 7.
  17. Ancestry.com (2012). "Name and Descriptions of British passengers embarked at the port of Southampton on board the Nieuw Amsterdam of the Holland America Line departing 9 May 1951 for New York". UK and Ireland, Outward Passenger Lists, 1890-1960. Provo, Utah: Ancestry.com.
  18. "Notices under the Trustee Act 1925, s. 27" (49653). 1984-02-21: 2562. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  19. а б в г д "Obituary: Miss Mary Skeaping, Ballet director and producer". The Times (Friday 10 February 1984): 16. 1984-02-10. Праверана 2020-11-17.
  20. Wills and Probates 1858-1996: Pages for Skeaping and the year of death 1984. Find a Will Service. Праверана 23 лістапада 2020.
  21. а б в "Obituaries: Mary Skeaping". The Stage (Thursday 23 February 1984): 8. 1984-02-23. Праверана 2020-11-23 – via The British Newspaper Archive.
  22. "Dancing: More Ballroom Terms Explained". Liverpool Echo (Wednesday 19 October 1938): 6. 1938-10-19. Праверана 2020-11-28 – via The British Newspaper Archive.
  23. а б в г д е ё Berry, Irmgard E. (1993). "Skeaping, Mary". In Bremser, Martha; Nicholas, Larraine; Shrimpton, Leanda (рэд-ры). International Dictionary of Ballet. Vol. 2: L-Z. Detroit: St. James Press. pp. 1298–1299. Праверана 2020-11-27 – via The Internet Archive.
  24. Browse, Lilian (1999). Duchess of Cork Street: The autobiography of an art dealer. London: Giles de la Mare. ISBN 9781900357142. Праверана 2020-11-29 – via The Internet Archive.
  25. National Archives (1939-09-29). "Incoming Passengers, RMS Windsor Castle, Capetown to Southampton.". Board of Trade: Commercial and Statistical Department and successors: Inwards Passenger Lists.; Class: BT26; Piece: 1186.
  26. "Advertisement of a dance Recital". Perthshire Advertiser (Saturday 7 June 1941): 3. 1941-06-07. Праверана 2020-11-26 – via The British Newspaper Archive.
  27. "Advertisement for Grand Concert of Music and Ballet". Cornishman (Thursday 19 March 1942): 1. 1942-03-19. Праверана 2020-11-26 – via The British Newspaper Archive.
  28. "Men and Affairs: Artist Adventurers". The Scotsman (Thursday 9 July 1942): 4. 1942-07-09. Праверана 2020-11-26 – via The British Newspaper Archive.
  29. "Nursing Service". Bury Free Press (Saturday 14 November 1942): 10. 1942-11-14. Праверана 2020-11-26 – via The British Newspaper Archive.
  30. "The Chichester Ballet Club: Annual Meeting". Chichester Observer (Saturday 19 January 1946): 1. 1946-01-19. Праверана 2020-11-27 – via The British Newspaper Archive.
  31. "Kine Call Board: Technical Credits for Current Productions". Kinematograph Weekly (Thursday 23 January 1947): 46. 1947-01-23. Праверана 2020-11-27 – via The British Newspaper Archive.
  32. "British Production Schedules at a Glance". Kinematograph Weekly (Thursday 3 April 1947): 46. 1947-04-03. Праверана 2020-11-29 – via The British Newspaper Archive.
  33. "Mayor to see children's film". Peterborough Standard (Friday 26 September 1947): 8. 1947-09-26. Праверана 2020-11-29 – via The British Newspaper Archive.
  34. The Little Ballerina (1947). IMDb (10 лістапада 1947). Праверана 29 лістапада 2020.
  35. "To-day's Radio". Western Daily Press (Monday 30 October 1933): 9. 1933-10-30. Праверана 2020-11-29 – via The British Newspaper Archive.
  36. Steeth, Judith A. (1982). History of ballet and modern dance. New York: Galahad Books. p. 126. Праверана 2020-11-27 – via The Internet Archive.
  37. а б Nicholas, Larraine (1993). "The Royal Swedish Ballet". In Bremser, Martha; Nicholas, Larraine; Shrimpton, Leanda (рэд-ры). International Dictionary of Ballet. Vol. 2: L-Z. Detroit: St. James Press. pp. 1221–1222. Праверана 2020-11-27 – via The Internet Archive.
  38. Magri, Gennaro; Skeaping, Mary; Ivanova, Anna; Berry, Irmgard E. (1988). Berry, Irmgard E.; Fox, Annalisa (рэд-ры). Theoretical and practical treatise on dancing. London: Dance Books.
  39. Central Chancery of the Orders of Knighthood (1958-06-03). "To be Ordinary Members of the Civil Division of the said Most Escellent Order". The London Gazette (41404 Supplement): 3532. Праверана 2020-11-23.
  40. Sök ordens- och medaljförläningar: Namn Skeaping(недаступная спасылка). Sveriges Kungahus. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2022. Праверана 23 лістапада 2020.