Мікалай Мікалаевіч Фігуроўскі
Мікалай Мікалаевіч Фігуроўскі (7 снежня 1923, Чухлама, Кастрамская губерня, РСФСР — 14 чэрвеня 2003, Масква, Расія) — савецкі кінарэжысёр, сцэнарыст, акцёр, пісьменнік, перакладчык. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1964).
| Мікалай Мікалаевіч Фігуроўскі | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 7 снежня 1923 ці 16 снежня 1923[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 14 чэрвеня 2003[1] (79 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Жонка | Rita Gladunko[d] і Valentina Pavlovna Koetsenko[d] |
| Адукацыя | |
| Месца працы | |
| Прафесія | кінарэжысёр, сцэнарыст, пісьменнік, перакладчык, акцёр |
| Узнагароды | |
| IMDb | ID 0276763 |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся 7 снежня 1923 года ў горадзе Чухлама Кастрамской губерні ў сям’і сельскага настаўніка, выпускніка духоўнага вучылішча Мікалая Міхайлавіча Фігуроўскага. Дзед Міхаіл Іванавіч Фігуроўскі быў сельскім дзячком, пасля рэвалюцыі святар; расстраляны ў 1937 годзе.
У 30-я гады пераехаў з бацькамі ў сяло Цярноўка Русанаўскага раёна Цэнтральна-Чарназёмнай вобласці, дзе скончыў сярэднюю школу (1941). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.
У 1951 годзе скончыў рэжысёрскі факультэт УДІК (майстэрня Ігара Саўчанкі). У 1953—1965 гадах працаваў рэжысёрам і сцэнарыстам на кінастудыі «Беларусьфільм», затым — на «Масфільме».
З 1970 года — кіраўнік сцэнарнай майстэрні ва УДІК, прафесар. Сярод яго выпускнікоў былі Сяргей Сяльянаў, Юрый Арабаў, Бахыт Кілібаеў, Арыф Аліеў,
Пераклаў з англійскай мовы раман Гаральда Робінса «Стылет».
Член Саюза кінематаграфістаў СССР, член Саюза пісьменнікаў СССР (1962). Член КПСС з 1966 года.
Творчасць
правіцьНа «Беларусьфільме» паставіў фільмы «Дзеці партызана» (1954, з Л. Голубам), «Палеская легенда» (паводле апавядання «Лес шуміць» У. Караленкі, 1957, з П. Васілеўскім), па уласных сцэнарыях «Гадзіннік спыніўся апоўначы» (1968, сцэнарый з А. Кучарам), «Веснавыя навальніцы» (1960), «Колькі лёт, колькі зім!» (1966). Аўтар сцэнарыяў фільмаў «Апавяданні пра юнацтва» (1961) і «Рудабельская рэспубліка» (1972; паст. на кінастудыі «Беларусьфільм»), «Калі дрэвы былі вялікія» (1962), «Вясна на Одэры» (1968), «Злачынства і кара» (паводле Ф. Дастаеўскага, 1970, з Л. Куліджанавым), «Мора ў агні» (1972, з Л. Скакавым), «Аповесць пра двух салдатаў» (1977, з У. Умарбекавым), «Жанчына здалёк» (1979), «Рэпартаж з лініі агню» (1985) і інш. Аўтар рамана «Знак Вадалея» (кн. 1—2, 1985—2003).
Прэміі і ўзнагароды
правіцьЛаўрэат Дзяржаўнай прэміі Узбекскай ССР імя Хамзы (1977).
Зноскі
правіць- ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 2 чэрвеня 2024.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).