Сенека

рымскі палітык

Сенека — Луцый Аней Сенека (4 да н.э. — 65) — рымскі палітык, філосаф і паэт.

Сенека
лац.: Lucius Annaeus Seneca
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння не раней за 8 да н.э. і не пазней за 1
Месца нараджэння
Дата смерці 12 красавіка 65
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Сенека Старэйшы[2]
Маці Messi[d]
Жонка Пампея Паўліна[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці драматург, паэт, філосаф, аўтар афарызмаў, дзяржаўны дзеяч, палітык, пісьменнік
Кірунак стаіцызм
Мова твораў лацінская мова
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Філасофскія творы Сенекі атрымалі новае прызнанне ў XVI—XVIII ст., але ён быў прызнаным і пры жыцці; яго маёмасць часам дасягала вялікіх памераў[3]. Агрыпіна Малодшая даверыла яму выхаванне свайго 11-гадовага сына Нерона. Пасля таго, як Сенека высмеяў памерлага Клаўдзія ў саркастычным творы «Апакалакінтосіс», ён атрымаў ласку і новага імператара. Быў западозраны ў змове супраць Нерона, і быў змушаны скончыць жыццё самагубствам.

Сын Луцыя Анея Сенекі і Гельвіі. З XVI стагоддзя лічылася, што вядомы яго партрэт (ідэнтыфікацыя Урсіна (1598)), але пазней (Вінкельман (1764) і знаходка гермы з выявамі Сакрата і Сенекі (на Цэліевым пагорку ў Рыме (1813), у Берліне з 1878) гэты партрэт быў прызнаны падробленым, і стаў называцца «Псеўда-Сенека». Такім чынам, верагодным партрэтам Сенекі ў наш час прызнаецца герма з выявамі Сакрата і Сенекі[3].

Зноскі

  1. Deutsche Nationalbibliothek Record #118613200 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
  2. Любкер Ф. Seneca // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1232–1234.
  3. а б Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)

Літаратура

правіць