Стырол

Стырол C₈H₈ (фенілэтылен, вінілбензол, этыленбензол) — бескаляровая вадкасць са спецыфічным пахам. Адносіцца да другога класу небяспекі.

Стырол
Агульныя
Хім. формула	C8H8
Фізічныя ўласцівасці
Малярная маса	104.15 г/моль
Шчыльнасць	0.909 г/см³
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення	-30 °C
Тэмпература кіпення	145 °C
Малярная цеплаёмістасць (ст. ум.)	178,56 кДж/(моль · К) Дж/(моль·К)
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	100-42-5
PubChem	7501
Рэг. нумар EINECS	202-851-5
SMILES	c1ccccc1C=C
RTECS	WL3675000
ChemSpider	7220

Уласцівасці

Стырол практычна нерастваральны ў вадзе, добра раствараецца ў арганічных растваральніках, добры растваральнік палімераў. Лёгка акісляецца, далучае галагены, палімерызуецца (утварае цвёрдую шклопадобную масу — полістырол) і супалімерызуецца з рознымі монамерамі. Полімерызацыя адбываецца ўжо пры пакаёвай тэмпературы (часам з выбухам), таму пры захоўванні стырол стабілізуюць антыаксідантамі (напрыклад, трэтбутылпіракатэхінам, гідрахінонам). Галагенаванне, напрыклад, у рэакцыі з бромам, у адрозненне ад аніліну ідзе не па бензольным кольцы, а па вінілавай групе з утварэннем 1,2-дыбромэтылфеніла.

Ужыванне

Стырол ўжываюць амаль выключна для вытворчасці палімераў. Шматлікія віды палімераў на аснове стыролу ўключаюць полістырол, пенапласт, мадыфікаваныя стыролам поліэфіры, пластыкі АБС (акрыланітрыл-бутадыен-стырол) і САН (стырол-акрыланітрыл). Таксама стырол ўваходзіць у склад напалму.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Спасылкі

• Стирол (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі