Суперфасфат
Суперфасфа́т[1][2] — сумесь Ca(H2PO4)2*H2O і CaSO4. Найбольш распаўсюджанае простае мінеральнае фосфарнае ўгнаенне.
Фосфар у суперфасфаце прысутнічае ў асноўным у выглядзе монакальцыйфасфату і свабоднай фосфарнай кіслаты. Угнаенне ўтрымоўвае гіпс і іншыя прымешкі (фасфаты жалеза і алюмінію, крэменязём, злучэнні фтору і інш.).
Вырабляецца суперфасфат просты грануляваны, падвойны, аманізаваны, борны, марганізаваны, малібдэнавы[1]. Атрымоўваюць просты суперфасфат з фасфарытаў, апрацоўваючы іх сернай кіслатой, па рэакцыі:
Са3 (РО4)2 + 2H2SO4 = Са(H2PO4)2 + 2CaSO4.
Выкарыстоўвацца суперфасфат на глебах усіх тыпаў у якасці перадпасмяўнога ўгнаення і падкормкі. Найбольш эфектыўны на шчолачных і нейтральных глебах. На кіслых глебах суперфасфат першапачаткова змешваецца з фасфарытнай мукой або перагноем, каб пазбегнуць пераўтварэнне фосфарнай кіслаты ў цяжкарастваральныя фасфаты жалеза і алюмінію[1].
Зноскі
Літаратура правіць
- Суперфасфа́т // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 272. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Суперфасфа́т // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 382. — 663 с.
- Суперфосфа́т // Сельскохозяственный энциклопедический словарь (руск.) / Редкол.: В. К. Месяц (гл. ред.) и др. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 528. — 565 с. — 100 000 экз.
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Суперфасфат
