Уладзіслаў Сямковіч
Уладзіслаў Аляксандр Сямко́віч[2] (8 мая 1878 — 19 лютага 1949) — польскі гісторык-медыявіст, прафесар звычайны[2] Ягелонскага ўніверсітэта (1919), доктар габілітаваны (1909)[2], правадзейны член Польскай акадэміі навук у Кракаве (1923)[2]. Сын медыявіста Аляксандра Сямковіча.
| Уладзіслаў Сямковіч | |
|---|---|
| польск.: Władysław Aleksander Jan Semkowicz | |
.jpg) | |
| Дата нараджэння | 8 мая 1878[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 19 лютага 1949[1] (70 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык, медыявіст |
| Навуковая сфера | медыявістыка і спецыяльныя гістарычныя дысцыпліны |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Член у | |
| Узнагароды |
   |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьНарадзіўся ў Львове. У 1903 годе скончыў Львоўскі ўніверсітэт і выкладаў у гімназіі. У 1908—1915 гадах рэдагаваў часопіс «Геральдычны штомесячнік» (польск.: Miesięcznik Heraldycznу), у 1908—1925 гадах — «Штогоднік Геральдычнага таварыства» (польск.: Rocznik Towarzystwa heraldycznego), пасля «Штогоднік Польскага геральдычнага таварыства» (польск.: Rocznik Polskiego towarzystwa heraldycznego) у Львове[3]. У 1909—1916 гадах прыват-дацэнт у Львоўскім універсітэце[3]. У 1916—1939 гадах прафесар Кракаўскага ўніверсітэта. У 1921 годзе быў экспертам польскай дэлегацыі на мірных перагаворах у Рызе[3]. З 1923 года намеснік старшыні, у 1933—1945 гадах старшыня Гістарычнай камісіі Польскай акадэміі навук у Кракаве, у 1935—1937 гадах — старшыня Этнаграфічнай камісіі[3]. У 1939—1940 гадах Уладзіслаў Сямковіч быў зняволены ў канцлагеры Заксенгаўзен. У 1945—1947 гадах займаў пасаду дырэктара 2-га аддзела Польскай акадэміі навук.
Навуковая дзейнасць
правіцьДаследчык і выдавец гістарычных дакументаў па генеалогіі, геральдыцы, палеаграфіі, геаграфіі, сфагістыцы Польшчы і Вялікага Княства Літоўскага[2]. Выдаў «Акты уніі Польшчы з Літвою 1385—1791» (1932, разам з С. Куштэбам), «Дыпламатычны кодэкс кафедральнага сабора і Віленскай дыятэзіі» (1938—1948, разам з Я. Фіялкам)[2][3]. Займася вывучэннем генелогіі Радзівілаў і іншых родаў Вялікага Княства Літоўскага, архіўных збораў ў Вільні, Нясвіжы, Маскве, Санкт-Пецярбургу[3].
Зноскі
правіцьЛітаратура
правіць- Сямко́віч Уладзіслаў Аляксандр // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 348. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Сямко́віч Уладзіслаў Аляксандр // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 477. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
- Валерый Пазднякоў. Сямковіч Уладзіслаў Аляксандр // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 651—652. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.