ФК Мілан
«Міла́н» (італ.: Associazione Calcio Milan) — італьянскі футбольны прафесійны клуб з аднайменнага горада, які быў заснаваны ў 1899. Найбольш паспяховы ў еўрапейскіх турнірах італьянскі клуб.
Мілан | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Поўная назва | Associazione Calcio Milan | |||
Мянушкі | Rossoneri (Расанеры, чырвона-чорныя), Diavolo (Д’яблы) | |||
Заснаваны | 16 снежня 1899 | |||
Горад | Мілан, Італія | |||
Стадыён |
Сан-Сіра Умяшчальнасць: 80 018 |
|||
Уладальнік | Elliott Management Corporation[d] | |||
Прэзідэнт | Паала Скароні[d] | |||
Галоўны трэнер | ||||
Чэмпіянат | Серыя A | |||
2021/22 | 1 месца | |||
Сайт | Афіцыйны сайт | |||
|
ГісторыяПравіць
Змест гэтага раздзела мае патрэбу ў чыстцы. |
ФК «Мілан» быў заснаваны 16 снежня 1899 года. Першым трэнерам стаў Герберт Кільпін. У сваіх прамовах перад матчамі ён казаў: «Мы будзем камандай д’яблаў. Нашы колеры будуць чырвонымі, як агонь, і чорнымі, каб выклікаць страх у нашых праціўнікаў!» Усяго праз паўтара гады «расанеры» упершыню сталі чэмпіёнамі Італіі пасля перамогі над «Джэноа» з лікам 3:0 на Понтэ-Каррэга 5 мая 1901 года.
У гады прэзідэнцтва Берлусконі трэнер Арыга Сакі быў вельмі паспяховым. Пад яго кіраўніцтвам Мілан выйграў адзін Скудэта, два Кубка Еўропы, два Суперкубкі Еўропы і два Міжкантынентальныя кубкі, выйграўшы ўсе міжнародныя фіналы, у якіх яны ўдзельнічалі. А тры гульцы «Расанэры» занялі тройку першых месцаў у «Залатым мячы» ў 1988 (Ван Бастэн, Гуліт і Райкард) і 1989 (Ван Бастэн, Барэзі і Райкард).
Пры Фабіа Капэла «Мілан» быў дамінуючай камандай у Італіі, выйграўшы чатыры «Скудэці» за пяць сезонаў. Аднак поспех не абмяжоўваўся толькі хатнімі перамогамі, каманда таксама заставалася сілай у Еўропе. «Расанэры» дабіраліся да трох запар фіналаў Лігі чэмпіёнаў у перыяд з 1993 па 1995 год, а поспех у Афінах супраць Барселоны ў 1994 годзе быў прызнаны фанатамі «Мілана» «Матчам стагоддзя» на рэферэндуме з нагоды стогадовага юбілею клуба. З трэнерам Капэла каманда правяла 58 гульняў без паражэнняў у перыяд з мая 1991 па сакавік 1993 года, а брамнік Себасцьяна Росі не прапускаў 929 хвілін у сезоне 1993/94. Акрамя таго, «Д’явало» выйграў тры тытулы чэмпіянату ў перыяд з 1992 па 1994 год, не атрымаўшы ніводнага пенальці.
Пасля зыходу Капэла прыйшоў Альберта Цакероні, які ў сваім першым сезоне ў клубе ўзяў тытул скудэта. Праз некаторы час прыйшоў час Карла Анчалоцці. За пяць сезонаў Анчалоці выйграў два тытулы Лігі чэмпіёнаў, а таксама выйшаў у фінал, паўфінал і чвэрцьфінал у трох іншых еўрапейскіх кампаніях.
У сезоне 2009/10 трэнера Анчалоці змяніў Леанарда - легенда клуба. Ён правёў у клубе 13 гадоў, спачатку ў якасці гульца, затым у якасці дырэктара ў дабрачыннай арганізацыі «Мілан», а таксама ў тэхнічным сектары. Пасля Леанарда прыйшоў Масіміліяна Алегры, які меў у сваім распараджэнні фантастычную каманду на сезон 2010/11 дзякуючы Ібрагімавічу, Рабінью і Баатэнгу. Пад кіраўніцтвам трэнера Алегры Мілан выйграў 18-е Скудэта і шосты Суперкубак Італіі, апошні з якіх быў выйграны супраць «Інтэра» ў жніўні 2011 года ў «Птушыным гняздзе» ў Пекіне.
Пасля яшчэ двух з паловай сезонаў, падчас якіх «Мілан» заняў другое і трэцяе месца ў Серыі А, Кларэнс Зэедорф заняў кіраўніцкую пасаду, - яшчэ адзін чалавек, які раней бліскаў у футболцы «Расанэры». Пад кіраўніцтвам Зэедорфа Мілан набраў 35 ачкоў у другой палове сезону 2013—2014.
Пасля гэтага ў сезоне 2014/15 першай камандай кіраваў Філіпа Індзагі. У сезоне 2015/16 Сініша Міхайлавіч давёў каманду да фіналу Кубка Італіі, перш чым Крысціян Брокі быў пераведзены з Primavera на замену яго да канца сезона. У 2016/17 годзе кіраўніцтва клуба зноў захацела перагарнуць старонку, прызначыўшы Вінчэнца Мантэлу новым трэнерам «Расанэры». Ён прывёў расанеры да поспеху ў Суперкубку Італіі супраць «Ювентуса» 23 снежня 2016 года, калі «Мілан» перамог «Ювентус» па пенальці ў Досе.
Рына Гатуза стаў наступным чалавекам, які ўзяў стырно 27 лістапада 2017 года — на той момант ён ужо стаў іконай расанеры пасля таго, як выйграў 10 трафеяў з «Міланам» з 2002 па 2011 год (пяць у Італіі і пяць на міжнароднай арэне). Былы паўабаронца «Расанэры» давёў клуб да фіналу Кубка Італіі, а таксама два разы забяспечваў кваліфікацыю ў Лізе Еўропы.
Адносіны паміж Гатуза і Каса Мілан узаемна скончыліся ў траўні 2019 года. Тады выбіралі спартыўную іерархію, якую складалі Звонімір Бобан і Паола Мальдзіні. Яны выбралі Марка Джампаола ў якасці новага трэнера, які дэбютаваў у «Расанэры» тым жа летам падчас Міжнароднага Кубка чэмпіёнаў 2019 года. Кампанія «Мілана» ў лізе тады пачалася павольна, і пасля трох запар паражэнняў ад «Інтэра», «Тарына» і «Фіярэнціны», а таксама барацьбы за рэалізацыю сваёй новай футбольнай філасофіі, Марка Джампаола пакінуў клуб.
Стэфана Піолі заняў яго месца і зрабіў выдатную працу, перапрацаваўшы групу і надаўшы ёй выразную ідэнтычнасць. Пачынаючы з чэрвеня 2020 года, пасля блакавання, выкліканага пандэміяй Covid-19, «Расанеры» зладзілі важную пераможную серыю і здолелі перамагчы амаль усіх супернікаў. Сезон 2020/21 стаў для клуба перараджэннем, і каманда выступіла ў лізе надзвычай добра. «Мілан» заняў другое месца з 79 ачкамі, выйграўшы ў 24 матчах, з якіх 16 - у гасцях, і ўпершыню за сем гадоў кваліфікаваўся ў Лігу чэмпіёнаў. [1]
ДасягненніПравіць
Нацыянальныя тытулыПравіць
- Чэмпіён (19): 1900/01, 1905/06, 1906/07, 1950/51, 1954/55, 1956/57, 1958/59, 1961/62, 1967/68, 1978/79, 1987/88, 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1995/96, 1998/99, 2003/04, 2010/11, 2021/22
- Віцэ-чэмпіён (15): 1901/02, 1947/48, 1949/50, 1951/52, 1955/56, 1960/61, 1964/65, 1970/71, 1971/72, 1972/73, 1989/90, 1990/91, 2004/05, 2011/12, 2020/21
- Бронзавыя ўзнагароды (18): 1937/38, 1940/41, 1948/49, 1952/53, 1953/54, 1959/60, 1962/63, 1963/64, 1968/69, 1975/76, 1979/80, 1988/89, 1999/00, 2002/03, 2005/06, 2008/09, 2009/10, 2012/13
- Уладальнік (5): 1966/67, 1971/72, 1972/73, 1976/77, 2002/03
- Фіналіст (9): 1941/42, 1967/68, 1970/71, 1974/75, 1984/85, 1989/90, 1997/98, 2015/16, 2017/18
- Уладальнік (8): 1988, 1992, 1993, 1994, 1996, 2004, 2011, 2016
- Фіналіст (4): 1996, 1999, 2003, 2018
Медаль Караля
- Уладальнік (3): 1900, 1901, 1902
- Чэмпіён (2): 1980/81, 1982/83
Еўрапейскія тытулыПравіць
- Пераможца (7): 1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007
- Фіналіст (4): 1958, 1993, 1995, 2005
Кубак уладальнікаў кубкаў UEFA
- Уладальнік (2): 1968, 1973
- Фіналіст (1): 1974
- Уладальнік (5): 1989, 1990, 1994, 2003, 2007
- Фіналіст (2): 1973, 1993
Міжнародныя тытулыПравіць
- Уладальнік (3): 1969, 1989, 1990
- Фіналіст (4): 1963, 1993, 1994, 2003
- Пераможца (1): 2007
Іншыя тытулыПравіць
Лацінский кубак
- Уладальнік (2): 1951, 1956
- Фіналіст (1): 1953
Кубок Мітропы
- Уладальнік (1): 1981/82
Узнагарода Луіджы Берлусконі
- Уладальнік (13): 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 2002, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2014
- Фіналіст (11): 1991, 1995, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2010, 2012, 2015
Кубак Санцьяга Бернабеу
- Уладальнік (2): 1988, 1990
- Фіналіст (2): 1999, 2018
СкладПравіць
Станам на красавік 2022 года.
|
|
Зноскі
СпасылкіПравіць
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме ФК Мілан
- Афіцыйны сайт (італ.) (англ.)
- «Мілан» на YouTube (англ.)