Фурфурол
Фурфурол, фурфураль, 2-фуранкарбальдэгід (ад лац.: Furfur — вотруб’е) — араматычнае злучэнне, альдэгід, вытворнае фурана, C5H4O2.
| Фурфурол | |
| |
| |
| Агульныя | |
|---|---|
| Хім. формула | C5H4O2 |
| Фізічныя ўласцівасці | |
| Малярная маса | 96,08 г/моль |
| Шчыльнасць | 1,16 г/см³ |
| Тэрмічныя ўласцівасці | |
| Тэмпература плаўлення | -36,5 °C |
| Тэмпература кіпення | 161,7 °C |
| Класіфікацыя | |
| Рэг. нумар CAS | |
| PubChem | |
| Рэг. нумар EINECS | 202-627-7 |
| SMILES | |
| RTECS | LT7000000 |
| ChemSpider | |
Уласцівасці правіць
Фурфурол уяўляе сабой масляністую вадкасць жаўтаватага колеру (на паветры цямнее) з пахам свежага жытняга хлеба. Тэмпература плаўлення −38,7[1] °С, тэмпература кіпення 161,5[1] °C. Шчыльнасць 1,1594 г/см³ (пры тэмпературы 20 °C)[1]. Раствараецца ў вадзе, этаноле, дыэтылавым эфіры. Змешваецца з многімі арганічнымі растваральнікамі. Утварае азеатропныя сумесі з вадой, пентахлорэтанам і бромбензолам[1].
Атрыманне правіць
Фурфурол можа быць атрыманы пры кіпячэнні з сернай кіслатой розных сельскагаспадарчых адходаў (сцёблы сланечніка, саломы, вотруб’я), а таксама драўніны. Пры гэтым адбываецца гідроліз геміцэлюлозы (аднаго з поліцукрыдаў клеткавых сценак расліны), утвараемыя пентозы (галоўным чынам, ксілоза) пад дзеяннем сернай кіслаты падвяргаюцца дэгідратацыі, якая вядзе да ўтварэння фурфуролу. Фурфурол адганяецца разам з парамі вады.
Выкарыстанне правіць
Фурфурол выкарыстоўваецца ў якасці сыравіны ў вытворчасці фурану, сільвіну, фурфурылавага спірту, 1,3-бутадыену, фуранавых смолаў[2], лекавых сродкаў, фунгіцыдаў. Таксама выкарыстоўваецца ў працэсах ачысткі нафты і алеяў.
Зноскі
- ↑ а б в г Хімічная энцыклапедыя на сайце ХиМиК.ру (руск.)
- ↑ Фуранавыя смолы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 504. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 506. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
- Хімічны слоўнік навучэнца: Дапам. для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макарэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 250. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.
Спасылкі правіць
- Фурфурол (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
- Хімічная энцыклапедыя на сайце ХиМиК.ру (руск.)
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фурфурол
