Фідэль Давіла Аронда (24 красавіка 1878(1878-04-24)[1][2], Барселона22 сакавіка 1962(1962-03-22)[1][2], Мадрыд) — іспанскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, генерал-лейтэнант, удзельнік Іспана-амерыканскай вайны, Рыфскай вайны, грамадзянскай вайны ў Іспаніі.

Фідэль Давіла
ісп.: Fidel Dávila Arrondo
начальнік штаба Сухапутных войскаў Іспаніі[d] (Нацыяналістычная фракцыя (Іспанія))
19 ліпеня 1936 — 23 красавіка 1939
Q43240656?
5 мая 1941 — 19 кастрычніка 1945
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
16 сакавіка 1943 — 1 мая 1946
Папярэднік Карлас Асенсіа Кабанільяс
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
12 мая 1946 — 6 красавіка 1949
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
18 кастрычніка 1951 — 5 красавіка 1952
Пераемнік Agustín Muñoz Grandes[d]
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
14 мая 1952 — 13 красавіка 1955
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
14 мая 1955 — 14 красавіка 1958
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
16 мая 1958 — 18 красавіка 1961
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d]
31 мая 1961 — 12 красавіка 1962
minister of the Army[d]
20 ліпеня 1945 — 19 ліпеня 1951
Папярэднік Карлас Асенсіа Кабанільяс
Пераемнік Agustín Muñoz Grandes[d]
Нараджэнне 24 красавіка 1878(1878-04-24)[1][2]
Смерць 22 сакавіка 1962(1962-03-22)[1][2] (83 гады)
Партыя
Род войскаў Infantry Forces of the Spanish Army[d]
Званне генерал-лейтэнант
Бітвы
Узнагароды
Grand Cross of the Order of Charles III Grand Cross of the Royal and Military Order of Saint Hermenegild Grand Cross of the Military Merit - White Badge Grand Cross of Naval Merit with white badge Grand Cross of the Aeronautical Merit (Spain) - White Decoration
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся ў Барселоне. Бацькі — Матэа Давіла Гіла і Ірэн Аронда Арыя[3].

Ва ўзросце 16 гадоў паступіў у Таледскую пяхотную акадэмію, якую скончыў у 1896 годзе[4]. У час іспана-амерыканскай вайны 1898 года служыў у пяхоце на Кубе.

У званні падпалкоўніка накіраваны ў Іспанскае Марока, дзе ўдзельнічаў у Рыфскай вайне[4]. У 1929 годзе павышаны да брыгаднага генерала[5], быў начальнікам Генеральнага штаба VII ваеннай акругі[4].

Пасля абвяшчэння Другой іспанскай рэспублікі сышоў у адстаўку і пасяліўся ў Бургасе. У 1936 годзе дылучыўся да змовы нацыяналістаў з мэтай звяржэння ўрада Народнага фронту.

У ліпеня, калі змоўшчыкі прыступілі да рэалізацыі путчу, Давіла стаў членам Савета нацыянальнай абароны і прэзідэнтам Дзяржаўнай тэхнічнай калегіі. Адначасна заняў пасаду начальнікам Генеральнага штаба паўстанцкай арміі[6][7].

Пасля гібелі генерала Мола ў авіякатастрофе Давіла змяніў яго на пасадзе камандуючага Паўночнай арміяй[8][9].

31 студзеня 1938 года прызначаны міністрам абароны ў складзе першага ўрада Франсіска Франка[10].

У жніўні 1939 года стаў генерал-капітанам II ваеннай акругі (Севілья)[11]. З мая 1941 года — начальнік Высокага генеральнага штаба[12], з ліпеня 1945 года — міністр арміі. У 1946 годзе выйшаў у запас[13].

У кастрычніку 1949 года, з нагоды паездкі Франка ў Партугалію, быў выкліканы на дзевяць дзён узначаліць урад[14]. Атрымаў дваранскі тытул маркіза. У 1951 годзе стаў членам Савета Каралеўства і прызначаны прэзідэнтам Вышэйшага геаграфічнага савета[15].

Абвінавачванні

правіць

Быў адным з трыццаці пяці высокапастаўленых службовых асоб рэжыму Франка, пасмяротна абвінавачаных у 2008 годзе Нацыянальным судом за злачынствы супраць чалавечнасці, учыненыя падчас грамадзянскай вайны ў Іспаніі і ў першыя гады франкісцкай дыктатуры[16][17][18].

Крыніцы

правіць
  1. а б в г Fidel. Marqués de Dávila (I) Dávila Arrondo // Diccionario biográfico españolReal Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б в г Fidel Davila y Arrondo // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Fidel Dávila Arrondo.
  4. а б в Gaceta de Madrid núm. 235, del 23 de agosto de 1929
  5. Gaceta de Madrid núm. 235, del 23 de agosto de 1929
  6. Boletín Oficial del Estado núm. 2, del 6 de octubre de 1936
  7. Boletín Oficial del Estado núm. 1, del 2 de octubre de 1936
  8. Boletín Oficial del Estado núm. 227, de 4 de junio de 1937
  9. Hugh Thomas (1976), La Guerra Civil Española, pág. 744
  10. Boletín Oficial del Estado núm. 468, del 1 de febrero de 1938
  11. Boletín Oficial del Estado núm. 231, del 19 de agosto de 1939
  12. Boletín Oficial del Estado núm. 132, de 12/05/1941
  13. Boletín Oficial del Estado núm. 121, de 1 de mayo de 1946
  14. Boletín Oficial del Estado núm. 294, de 21 de octubre de 1949
  15. Boletín Oficial del Estado núm. 199, del 18 de julio de 1951
  16. "Esta madrugada ha fallecido el general Dávila Arrondo", en diario ABC, 22 de marzo de 1962, página 70.
  17. Dávila Jalón, Valentín. Una vida al servicio de España: General don Fidel Dávila Arrondo 1878-1962, Volumen 1, Talleres Prensa Española,1978. ISBN 8430000003, 9788430000005.
  18. Busquets i Dalmau, Juan. Epistolari de Josep Cartañà, bisbe de Girona (1934-1963), (en catalán) L'Abadia de Montserrat, 2000 - 292 páginas. ISBN 8484151832, 9788484151838.