Хрэшчатык (станцыя метро, Кіеў)

«Хрэшчатык»
укр.: Хрещатик
«Хрэшчатык»; укр.: Хрещатик
	Святошынска-Броварская лінія
	Кіеўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	6 лістапада 1960 года
Раён	Пячэрскі
Тып платформаў	астраўная
Даўжыня платформаў, м	100,0 м
Шырыня платформаў, м	19,7 м
Узведзена	Кіеўметрабуд
Выхад да вуліц	Хрэшчатык, Архітэктара Гарадзецкага, Герояў Нябеснай Сотні
Пераходы на станцыі	«Плошча Незалежнасці»
Час адкрыцця	05:37
Код станцыі	120
Суседнія станцыі	Арсенальная і Тэатральная
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хрэшчатык (укр.: Хреща́тик, вымаўленне (i)) — станцыя Кіеўскага метрапалітэна, размешчаная на Святошынска-Броварскай лініі, паміж станцыямі «Тэатральная» і «Арсенальная». Адкрыта 6 лістапада 1960 у складзе першай чаргі будаўніцтва. Назва — ад цэнтральнай вуліцы Кіева.

аўтаінфарматар

Святошынска-Броварская лінія

Політэхнічны інстытут

Вакзальна ^+М

Унівэрсытэт

Тэатральна ^+М

Хрэшчатык ^+М

Службовая галінка да Майдан Нэзалэжнасці

Службовая галінка да Клоўскай

Арсенальна

Дніпро

Мост Метро праз р. Дняпро

Гідрапарк

Русанаўскі мост

Лівабэрэжна ^+М

Шляхаправод над чыгункай

З’яўляецца перасадачны вузлом са станцыяй «Плошча Незалежнасці» Абалонска-Тэрэмкоўскай лініі.

ГісторыяПравіць

Станцыя адкрыта 6 лістапада 1960 года з адным выхадам у бок вуліцы Хрэшчатык. На сцяне ва ўсходнім тарцы цэнтральнай залы размяшчаўся барэльеф з выявай герба УССР.

Другі эскалатарны нахіл з выхадам у бок Інстытуцкай вуліцы пачалі будаваць летам 1960 года, а адкрылі яго 4 верасня 1965 года. Пры гэтым цэнтральная зала станцыі была падоўжана на 40 метраў.

У канцы мая 1970 года быў адкрыты трэці выхад са станцыі — з прамежкавага вестыбюля другога эскалатарнага нахілу на вуліцу Архітэктара Гарадзецкага.

17 снежня 1976 года быў адкрыты пераход на Курэніўска-Чэрванаармійскую лінію. Пры гэтым на станцыі былі раскрыты два праёмы паміж пілонамі для праходу пасажыраў. 3 снежня 1986 года быў пабудаваны другі пераход на Курэніўска-Чэрванаармійскую лінію — над платформай першага шляху.

У канцы 1980-х гадоў была праведзена замена абліцоўвання шляхавых сцен — кафляную плітку замянілі мармурам.

КанструкцыяПравіць

Станцыя глыбокага залажэння. Мае тры падземныя залы — сярэднюю і два залы з пасадкавымі платформамі. Залы станцыі злучаныя паміж сабой шэрагам праходаў-парталаў, якія чаргуюцца з пілонамі. Сярэдняя зала мае два выхады. Заходняя, адкрыты адначасова са станцыяй — злучана эскалатарным тунэлем з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам з наземным вестыбюлем на вул. Хрэшчатык. Усходні, пабудаваны ў 1965 годзе, злучаны эскалатарным тунэлем з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам з прамежкавым вестыбюлем, які разветвляется на два выхада: да вестыбюлі на вул. Архітэктара Гарадзецкага і да эскалатарнага тунэля з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам, які вядзе да наземнага вестыбюля на вул. Інстытуцкай.

АрхітэктураПравіць

У афармленні станцыі аўтары звярнуліся да крыніц ўкраінскага мастацтва. Пілоны абліцаваныя паліраваным жаўтлява-ружовым мармурам, з бакоў цэнтральнай залы і платформаў на іх размешчаныя маёлікавыя ўстаўкі са складанымі расліннымі арнаментамі. «Сельскагаспадарчая рэвалюцыя» Мікіты Хрушчова тут таксама адзначана — на металічных латуневых карнізах выгравіраваны выявы сланечнікаў і кукурузы. За карнізамі змантаваная падсвятленне.

У 1980-я гады была праведзена замена кафлянай абліцоўвання шляхавых сцен станцыі мармуровай.

ВестыбюліПравіць

Станцыя мае тры наземных вестыбюля. Першы ўбудаваны ў дом № 19-А па вуліцы Хрэшчатык, другі таксама ўбудаваны ў дом № 13 па вуліцы Архітэктара Гарадзецкага, а трэці размешчаны па Інстытуцкай вуліцы, 6.

Побач з вестыбюлем па Хрэшчатыку знаходзяцца Цэнтральны універмаг і Кіеўскі гарадскі савет. Паблізу ад вестыбюля па вуліцы Архітэктара Гарадзецкага знаходзяцца Пасаж, Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Івана Франка, побач з якім ёсць лесвіца, якая вядзе на Банкавая вуліцу да адміністрацыі Прэзідэнта Украіны і Дому з хімерамі. Вестыбюль па Інстытуцкай вуліцы размешчаны побач з гасцініцай «Украіна», Міжнародным цэнтрам культуры і мастацтваў «Кастрычніцкі палац», Нацыянальным банкам Украіны, гандлёвым цэнтрам «Глобус» на плошчы Незалежнасці.

ПерасадкаПравіць

У сярэдзіне залы станцыі размешчаны 6 праходаў-галерэй, па якіх можна перайсці на станцыю «Плошча Незалежнасці». Тры праходу над платформай ў бок станцыі «Тэатральная» злучаныя з эскалаторным тунэлем з четырёхленточным одномаршевые эскалатараў. Гэты пераход, адкрыты 17 снежня 1976 года, у гадзіны пік працуе толькі ў адным накірунку — са станцыі «Плошча Незалежнасці» на «Хрэшчатык». Яшчэ тры праходу (над платформай ў бок станцыі «Арсенальная») злучаныя з пешаходным тунэлем, па якім пераход ажыццяўляецца таксама толькі ў адным кірунку — са станцыі «Хрэшчатык» на «Плошчу Незалежнасці». Другі перасадачны вузел быў адкрыўся 3 снежня 1986 года, пасля таго, як высветлілася, што першы пераход паміж лініямі не спраўляўся з пікавым пасажырапатокам.

ГалерэяПравіць

Цэнтральная зала станцыі
Цэнтральная зала, лесвіцы пераходу № 1
Абліцоўванне пілона ў цэнтральнай зале
Карніз на станцыі з выявамі кукурузы і сланечніка
Пасадачная платформа ў бок станцыі «Тэатральная»
Пасадачная платформа ў бок станцыі «Арсенальная»
Назва на шляхавай сцяне
Дзверцы на шляхавай сцяне

Наземны вестыбюль на вул. Хрэшчатык
Інтэр'ер наземнага вестыбюля на вул. Хрэшчатык
Карніз у наземным вестыбюлі на вул. Хрэшчатык
Юбілейны жэтон з выявай вестыбюля станцыі метро «Хрэшчатык», выраблены к 50-годдзя метрапалітэна