Чацвёрты Інтэрнацыянал

Чацвёрты інтэрнацыянал - камуністычная міжнародная арганізацыя, альтэрнатыўная сталінізму. Грунтуецца на тэарэтычнай спадчыне Льва Троцкага, сваёй задачай ставіць ажыццяўленне сусветнай рэвалюцыі, перамогу працоўнага класа і будаўніцтва сацыялізму. Інтэрнацыянал быў заснаваны ў Францыі ў 1938 году Троцкім і яго прыхільнікамі, якія лічаць, што Камінтэрн знаходзіцца пад поўным кантролем сталіністаў і не здольны весці міжнародны працоўны клас да заваёвы ім палітычнай улады.[1] Таму ў процівагу яны заснавалі ўласны «Чацвёрты Інтэрнацыянал», многія дзеячы якога ў той перыяд падвяргаліся пераследам агентаў НКУС, ціску з боку буржуазных уладаў (напрыклад, Францыі і ЗША) і абвінавачванням у нелегітымнасці з боку прыхільнікаў СССР і позняга мааізму.
Інтэрнацыянал ўпершыню пацярпеў раскол ў 1940 годзе, а потым у 1953 годзе. Нягледзячы на ​​частковае ўз'яднанне ў 1963 годзе, мноства груп сцвярджаюць, што менавіта яны ўяўляюць палітычную пераемнасць з Чацвёртым інтэрнацыянальная.

Сімвал Чацвётрага Інтэрнацыянала

Гісторыя правіць

Прадгісторыя правіць

Рэвалюцыйныя партыі, якія падтрымалі Кастрычніцкую рэвалюцыю, яшчэ ў 1919 годзе аб'ядналіся ў Камінтэрн - камуністычнае міжнароднае аб'яднанне, якое фармаваліся на прынцыпах дэмакратычнага цэнтралізму.

Пасля смерці Леніна Троцкі і яго паслядоўнікі адкрыта выступілі супраць тэорыі пра магчымасць пабудовы сацыялізму ў адной краіне, якую актыўна прасоўваў Сталін, кіраўнік СССР на той момант. Трацкісты лічылі, што Камінтэрн не здольны больш дзейнічаць як арганізацыя сусветнай пралетарскай рэвалюцыі на прынцыпах рэвалюцыйнага сацыялізму і інтэрнацыяналізму. Таму падстава Чацвёртага Інтэрнацыянала было часткова выклікана жаданнем

сфармаваць моцны палітычны рух, а не толькі апазіцыю Камінтэрну і Савецкаму Саюзу.

У пачатку 1930 гадоў Троцкі і яго прыхільнікі верылі, што ўплыў Сталіна ў III Інтэрнацыянале павінен пайсці на спад. Яны стварылі ў 1930 годзе Міжнародную левую апазіцыю (МЛА) для таго, каб аб'яднаць усе антысталінісцкія групы ўнутры III Інтэрнацыяналу. Сталіністы, якія дамінавала ў Камінтэрне, нядоўга трывалі апазіцыю - трацкістаў і ўсіх, хто быў западозраны ў сімпатыях да трацкізма, былі выключаныя з Інтэрнацянала.

 
Леў Троцкі

У 1935 годзе Троцкі ў эміграцыі напісаў «Адкрыты ліст за Чацвёрты інтэрнацыянал». У лісце Троцкі казаў пра крайняю неабходнасць фарміравання Чацвёртага інтэрнацыяналу. Троцкі лічыў, што Інтэрнацыянал стане граць вельмі важную ролю ў сусветнай вайне. Троцкі сцвярджаў, што прыход сусветнай вайны спародзіць рэвалюцыйную хвалю класавай і нацыянальнай барацьбы, падобную той, якую спарадзіла Першая сусветная вайна.

Першая "Міжнародная канферэнцыя за Чацвёрты інтэрнацыянал" прайшла ў Парыжы ў чэрвені 1936 году.

Рэакцыя сталіністаў на ўзмацненне трацкістаў заключалася ў палітычным тэроры ў Савецкім Саюзе і забойстве прыхільнікаў Троцкага за мяжой.[2]

У верасні 1938 года недалёка ад Парыжа праходзіў устаноўчы кангрэс Чацвёртага Інтэрнацянала, на яком прысутнічала 30 дэлегатаў з усіх буйнейшых краін Еўропы, Паўночнай Амерыкі. Прыбылі, нягледзячы на ​​вялікія адлегласці і выдаткі, некалькі дэлегатаў з краін Азіі і Лацінскай Амерыкі. Сярод рэзалюцый, прынятых на кангрэсе, была Пераходная праграма.

Падчас Другой сусветнай вайны правіць

Пасля пачатку Другой сусветнай вайны ў 1939 годзе Міжнародны сакратарыят Інтэрнацянала пераехаў у Нью-Ёрк.

Чацвёрты інтэрнацыянал атрымаў вельмі сур'ёзны ўдар падчас Другой сусветнай вайны: Троцкі быў забіты, многія еўрапейскія секцыі былі знішчаныя ў перыяд нямецкай, а некаторыя секцыі ў Азіі - у перыяд японскай акупацыі. Ацалелыя секцыі ў еўрапейскіх і азіяцкіх краінах былі адрэзаныя адзін ад аднаго і ад міжнароднага кіраўніцтва.[2]

Падчас Другой сусветнай вайны прайшлі надзвычайная[3] і еўрапейская[4] канферэнцыі Інтэрнацыяналу

Пасля Другой сусветнай вайны правіць

Пасля Другой сусветнай вайны прайшлі міжнародная канферэнцыя Інтэрнацянала, другі, трэці и чацвёрты сусветны кангрэс, пасля якого Інтэрнацыянал перажыў распад

Зноскі