Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў
Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў (17 кастрычніка 1932, Арол — 1993, Ялта[1]) — савецкі архітэктар.
Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў | |
---|---|
Дата нараджэння | 17 кастрычніка 1932 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1993 |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Партыя | |
Член у |
Біяграфія
правіцьСкончыў Сярэднеазіяцкі політэхнічны інстытут у Ташкенце ў 1956 годзе. Працаваў у Курані, галоўным архітэктарам праектаў у Белдзяржпраекце, начальнікам аддзела Дзяржбуда БССР, начальнікам ГалоўАПУ, з 1972 года — у Ялце. Быў галоўным архітэктарам Ялты[2].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1961 года. Старшыня Саюза архітэктараў Беларусі ў 1964—1966 гадах. Член КПСС з 1960 года. Пражываў у Ялце.
Творчасць
правіцьАсноўныя працы (самастойна і ў аўтарскім калектыве): генпланы Баранавічаў (1959), Жодзіна (1961), забудова мікрараёна і жылога раёна (1961—1964), комплекс НДІ Міністэрства сельскай гаспадаркі БССР (1963) у Жодзіне, Палац культуры і добраўпарадкаванне плошчы ў Светлагорску (1966—1972), праект спальнага корпуса са сталовай і курзалай БТО[удакладніць] ў Астрашыцкім Гарадку пад Мінскам (1973).
Зноскі
Літаратура
правіць- Демидов Эдуард Михайлович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)