Эдуард VII

кароль Вялікабрытаніі (1901—1910)

Эдуард VII (англ.: Edward VII; 9 лістапада 1841, Букінгемскі палац, Лондан — 6 мая 1910, там жа) — кароль Вялікабрытаніі і Ірландыі, імператар Індыі c 22 студзеня 1901 года, аўстрыйскі фельдмаршал (1 мая 1904).

Эдуард VII
англ.: Edward VII
манарх Злучанага каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі[d] (Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі)
22 студзеня 1901 — 6 мая 1910
Папярэднік Вікторыя
Пераемнік Георг V
імператар Індыі[d]
22 студзеня 1901 — 6 мая 1910
Папярэднік Вікторыя
Пераемнік Георг V
Lord High Steward of Scotland[d]
1841 — 1901
Прынц Уэльскі
8 снежня 1841 — 22 студзеня 1901
манарх Канады[d]
22 студзеня 1901 — 6 мая 1910
Папярэднік Вікторыя
Пераемнік Георг V
Нараджэнне 9 лістапада 1841(1841-11-09)[1][2][…]
Смерць 6 мая 1910(1910-05-06)[2][3][…] (68 гадоў)
Месца пахавання
Род Саксен-Кобург-Гоцкая дынастыя
Імя пры нараджэнні англ.: Albert Edward
Бацька Альберт Саксен-Кобург-Гоцкі[d][7][8]
Маці Вікторыя[7][8]
Жонка Аляксандра Дацкая[7][8][…]
Дзеці Альберт Віктор, герцаг Кларэнс[d][7][8], Георг V[7][8], Луіза Вялікабрытанская, герцагіня Файф[d][7][8], Вікторыя, прынцэса Вялікабрытаніі[d][7], Мод Вялікабрытанская[7] і Аляксандр Джон[d][9][7]
Веравызнанне пратэстанцтва
Член у
Адукацыя
Аўтограф Выява аўтографа
Манаграма Манаграма
Род войскаў Брытанская армія[d]
Званне фельдмаршал[d]
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Першы з Саксен-Кобург-Гоцкай (цяпер Віндзорскай) дынастыі (з 1917 Віндзорскай дынастыі). Уступіў на прастол пасля смерці маці каралевы Вікторыі. Удзельнічаў у стварэнні Антанты. Беспаспяхова дамагаўся адмовы Аўстра-Венгрыі ад саюзу з Германіяй. Ва ўнутранай палітыцы значнай ролі не адыгрываў.

Зноскі