Электро́ніка – падзел тэхнікі, які займаецца вытворчасцю, перасылкай і пераўтварэннем сігналаў з дапамогай дроту, электрычнасці ці электрамагнітнага поля; навука аб выкарыстанні электрычных прылад, а таксама падзел фізікі, які разглядае працэсы, што адбываюцца пры пераносе зараджаных часціц праз розныя асяроддзі.

SMD-кампаненты на плаце

Гісторыя электронікі

правіць

Гістарычна электроніка з'явілася як радыётэхнікі – першымі электрычнымі прыладамі былі радыёперадатчыкі і радыёпрыймальнікі ў часы Першай Сусветнай вайны[крыніца?]. Электроніка развіваецца з дапамогай электратэхнікі, электрахіміі, інфарматыкі, тэлекамунікацыі і г.д.

На сучасным этапе электроніка развіваецца ў разнастайных кірунках, з прычыны вялікай запатрабаванасці ў сучасным жыцці. Акрамя радыётэхнікі асноўнымі кірункамі з'яўляюцца таксама оптаэлектроніка, тэлекамунікацыя, лічбавая электроніка, мікраэлектроніка, лазеры. Свой высокі ўзровень развіцця электроніка дасягнула дзякуючы дасягненням у фізіцы (паўправаднікі, оптыка, магнетызм), хіміі і матэматыцы.

Электронныя кампаненты

правіць

Пасіўныя элементы

правіць

Актыўныя элементы

правіць

Элементы адлюстравання

правіць

Электраакустычныя элементы

правіць

Фотаэлектрычныя элементы

правіць

Тэрмаэлектрычныя элементы

правіць

Антэнныя прылады

правіць

Аналагавыя прылады

правіць

Лічбавыя прылады

правіць

Гл. таксама

правіць