Я́ан Кя́рнер (эст.: Jaan Kärner; 27 мая 1891, Тартускі раён, Эстонія — 3 красавіка 1958) — эстонскі пісьменнік. Заслужаны пісьменнік Эстоніі (1946).

Яан Кярнер
эст.: Jaan Kärner
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 15 (27) мая 1891[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 3 красавіка 1958(1958-04-03)[1] (66 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, перакладчык, пісьменнік, журналіст, палітык
Грамадская дзейнасць
Партыя
Узнагароды

Друкаваўся з 1906. Вучыўся ў 19111912 гадах у народным універсітэце А. Л. Шаняўскага  (руск.) ў Маскве.

Творчасць

правіць

Першы зборнік вершаў — «Цені зорак» (1913). У 1930-я гг. выступаў як паэт-антыфашыст (кніга «Запальваючы словам», 1936). Аўтар кніг пейзажнай, інтымнай і грамадзянскай лірыкі «Песні часоў» (1921), «Месяц жніва» (1925), «З пройдзеных дарог» (1939), «Загад Радзімы» (1943), «Нянавісць, толькі нянавісць» (1944), вершаванага рамана «Біянка і Руф» (1923) і інш. Найбольш значныя раманы: сацыяльна-псіхалагічны «Жанчына з беднага свету» (1930), гістарычны «Народ, які Уздымаецца» (кнігі 1—2, 19361937), аўтабіяграфічны «Гарады мільгаюць па начах» (ч. 1, 1939) і інш. Пісаў п'есы, літаратурна-крытычныя артыкулы.

Зноскі

  1. а б Jaan Kärner // Eesti biograafiline andmebaas ISIK Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Deutsche Nationalbibliothek Record #1037664450 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 14 жніўня 2015.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць