Я́на Шо́стак (польск.: Jana Szostak; нар. 1993, г. Гродна, Беларусь) — беларуская і польская артыстка, фемінісцкая актывістка, перформерка, прадстаўніца грамадскай ініцыятывы «Партызанка»[1].

Яна Шостак
Род дзейнасці артыстка, актывіст, перформер
Дата нараджэння 1993
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Яна Шостак нарадзілася ў 1993 годзе ў Гродне. Яе бацькі жывуць у Гродна.

Яна Шостак вывучыла польскую мову ад бабулі. У Польшчу прыехала ў 2010 годзе. У 2013 годзе скончыла бакалаўрыят на аддзяленні інтэрмедыі Акадэміі мастацтваў Яна Матэйкі ў Кракаве, потым навучалася ў магістратуры на факультэце медыямастацтва Акадэміі мастацтваў у Варшаве[2].

Яна таксама пачала навучанне ў дактарантуры ва Універсітэце мастацтваў у Познані.

Жыве ў Польшчы.

Артыстычная дзейнасць правіць

У сваёй мастацкай дзейнасці Яна Шостак сумяшчае шмат сродкаў з сферы перформансу, відэаарту, інтэрнэт-мастацтва. Стварае сацыяльна ангажаванае мастацтва. Прапагандуе выкарыстанне фемінітываў[3].

9 верасня 2015 года ў Познані разам з Даротай Тылка, Лукашам Штыльцам, Монікай Качмарчык і Івонам Рахвалам устанавілі новы польскі рэкорд Гінэса, стварыўшы самую доўгую аўдыёдарожку з гарадскіх тэгаў. Ён працягваўся 7 хвілін 59 секунд і складаўся з 647 словаў[4].

У якасці валанцёркі Я. Шостак удзельнічала ў Сусветных днях моладзі 2016 г. у Кракаве, дзе замянілі адзін з афіцыйных транспарантаў з выявай Папы Францішка. Падчас самой сустрэчы Папы з валанцёрамі Я. Шостак вывесіла транспарант з словамі «Папа, патэлефануй мне» і сваім нумарам тэлефону, які быў паказаны на тэлебачанні па ўсім свеце. Яе мэтай было прыцягнуць увагу Папы да праблемы педафіліі ў Польскім Каталіцкім Касцёле[5].

З 2018 года разам з Якубам Ясюкевічам стварае фільм «Міс Палонія», які ўяўляе сабой спалучэнне дакументальнага фільма, камедыі і візуальнага эсэ, які паказвае ўдзел артысткі ў шматлікіх конкурсах прыгажосці ў Польшчы, у тым ліку Міс Палоніі Вялікай Польшчы, дзе трапіла ў фінал. Прэм’ера фільма павінна была адбыцца ў 2021 годзе, у стагоддзе заснавання першых конкурсаў прыгажосці. Сцэнарый фільма стаў яе доктарскай дысертацыяй[6].

Пратэсты ў Беларусі правіць

У 2020 годзе Яна Шостак удзельнічала ў пратэстах у Беларусі. На пачатку жніўня яна арганізавала акцыю «Хвіліна крыку за Беларусь»[7]. Яна раскрытыкавала дапамогу польскага ўрада беларусам, якія пратэстуюць супраць Аляксандра Лукашэнкі, ацаніўшы яе як павярхоўную. Нягледзячы на ​​запэўніванні прэм’ер-міністра Матэвуша Маравецкага, многія палітычныя ўцекачы не змаглі перасячы польскую мяжу з-за пандэміі COVID-19. Шостак спрабавала дзейнічаць, кантактуючы з польскімі палітыкамі, якія наведвалі беларускіх пратэстоўцаў на месцы, напрыклад з Робертам Бедранем ці Міхалам Шчэрбам, а таксама з Хельсінкскім фондам правоў чалавека[8].

8 верасня 2020 года ў Кракаўскім прадмесці ў Варшаве пасля сустрэчы Матэвуша Маравецкага з лідарам беларускай апазіцыі Святланай Ціханоўскай яна ў прысутнасці камер «накрычала» на польскага прэм’ера, звяртаючы ўвагу на праблему пераходу праз мяжы. На ейную працу непасрэдна звярнуў увагу кіраўнік канцылярыі прэм’ер-міністра Міхал Дворчык. Праз два дні ён патэлефанаваў артыстцы, пацвердзіўшы парушэнні ў выкананні пастановы прэм’ер-міністра на мяжы. З 17 верасня 2020 года адноўленая выдача турыстычных віз беларусам[9].

У 2022 годзе тыднёвік «Polityka» прызнаў яе «Крык для Беларусі» адным з дзесяці найважнейшых мастацкіх твораў апошніх трыццаці гадоў[10].

Акцыі правіць

  • 2015: kocham Cię!,
  • 2016: Neuroplastic Tourist Guide (разам з Марыяй Альбрыхтовіч),
  • 2016: Who is your pope? (разам з Марыяй Альбрыхтовіч),
  • 2017: nowak / nowaczka / nowacy,
  • 2020: Krzyk dla Białorusi (Крык для Беларусі)[11].

Зноскі

  1. Яна Шостак, «Словы скончыліся, яны больш не выказваюць пачуццяў», artists.byculture, https://artists.byculture.org/jana_sostak
  2. Jana Shostak: W Białorusi Kościół był przestrzenią wolności. Polski katolicyzm mnie rozczarował, gazeta.pl, 16.09.2020, https://wyborcza.pl/7,75410,26292923,jana-shostak-na-bialorusi-kosciol-byl-przestrzenia-wolnosci.html
  3. Jana Shostak: W Białorusi Kościół był przestrzenią wolności. Polski katolicyzm mnie rozczarował, gazeta.pl, 16.09.2020, https://wyborcza.pl/7,75410,26292923,jana-shostak-na-bialorusi-kosciol-byl-przestrzenia-wolnosci.html
  4. Jana Shostak: W Białorusi Kościół był przestrzenią wolności. Polski katolicyzm mnie rozczarował, gazeta.pl, 16.09.2020, https://wyborcza.pl/7,75410,26292923,jana-shostak-na-bialorusi-kosciol-byl-przestrzenia-wolnosci.html
  5. Łukasz Grzesiczak, ŚDM. Jana wciąż czeka na telefon od papieża Franciszka, krakow.wyborcza.pl, 2 жніўня 2016, https://krakow.wyborcza.pl/krakow/1,44425,20487399,sdm-jana-wciaz-czeka-na-telefon-od-papieza-franciszka.html?disableRedirects=true
  6. mgr Jana Shostak,Biuletyn Informacji Publicznej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, 14.09.2022, https://bip.uap.edu.pl/2022/09/14/mgr-jana-shostak/ Архівавана 17 ліпеня 2023.
  7. Dzień Dobry TVN, Rewolucja kobiet na Białorusi, «Wyszłyśmy, pokonałyśmy swój strach, walczymy z nim codziennie», dziendobry.tvn.pl, 22 верасня 2020, https://dziendobry.tvn.pl/
  8. Historia jednego protestu: nakrzyczała na Morawieckiego i wywalczyła pomoc dla Białorusinów, oko.press, 3 кастрычніка 2022, https://oko.press/nakrzyczala-na-morawieckiego-i-wywalczyla-pomoc
  9. Historia jednego protestu: nakrzyczała na Morawieckiego i wywalczyła pomoc dla Białorusinów, oko.press, 3 кастрычніка 2022, https://oko.press/nakrzyczala-na-morawieckiego-i-wywalczyla-pomoc
  10. Sztuki wizualne: Jana Shostak i Mikołaj Sobczak laureatami Paszportów POLITYKI. polityka.pl, 18 студзеня 2022, https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/paszporty/2151028,1,sztuki-wizualne-jana-shostak-i-mikolaj-sobczak-laureatami-paszportow-polityki.read
  11. Renata Lis: Krzykucha nie krzyczy. Dwutygodnik.com, 2021, https://www.dwutygodnik.com/artykul/9712-krzykucha-nie-krzyczy.html

Спасылкі правіць