Куравай пясчаны

<img src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/Nuvola_apps_kview.svg/30px-Nuvola_apps_kview.svg.png" decoding="async" width="30" height="30" class="mw-file-element" data-file-width="128" data-file-height="128"> Вонкавыя выявы
<img src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/Searchtool.svg/16px-Searchtool.svg.png" decoding="async" width="16" height="16" class="mw-file-element" data-file-width="512" data-file-height="512">	Квітнеючая расліна. Рэспубліка Татарстан, Волжска-Камскі запаведнік, 28.06.2006.

	Куравай пясчаны
	; Astragalus arenarius. Батанічная ілюстрацыя з кнігі К. А. М. Ліндмана «Bilder ur Nordens Flora», 1917—1926
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Бабовакветныя
Сямейства:	Бабовыя
Падсямейства:	Матыльковыя
Трыба:	Galegeae
Род:	Куравай
Від:	Куравай пясчаны
Міжнародная навуковая назва
	Astragalus arenarius L.
Ахоўны статус
	Выклікаюць найменшыя асцярогі; IUCN 3.1 Least Concern : / 176601
ITIS	820239
NCBI	1522191
EOL	703708
GRIN	t:5718
IPNI	476216-1
TPL	ild-8600

Куравай пясчаны^[1] (Astragalus arenarius) — шматгадовая травяністая расліна; від роду Куравай (Astragalus) сямейства Бабовыя (Fabaceae).

Апісанне

Расліна дасягае ў вышыню 15-40 см, мае галінастае вуглаватае ўзыходзячае сцябло.

Лісце перыстае з лінейнымі апушанымі лісточкамі.

Прыкветкі беларасніцавыя з кветкамі светла-пурпуровага або ліловага, радзей белага колеру, сабраныя ў кароткія 3-7-кветкавыя пэндзлі.

Плады лінейна-даўгаватыя бабы, звычайна белаапушаныя. Квітнее ў чэрвені-ліпені, пладаносіць з ліпеня^[2].

Расце на пясках у светлых борах, а таксама па берагах рэк, на чыгуначных насыпах, па абочынах дарог у Еўропе. Сустракаецца ў Швецыі, Чэхіі, Славакіі, Германіі, Польшчы, Беларусі, Эстоніі, Латвіі, Літве, на Украіне і ў еўрапейскай часткі Расіі ^[3]. Распаўсюджаны пераважна ў Нечарназёмнай паласе Сярэдняй Расіі^[2].

↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 21. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б Куравай пясчаны на сайце экалагічнага цэнтра Экасістэма (Праверана 28 ліпеня 2010)
↑ Па дадзеных сайта GRIN (гл. спасылку ў картцы таксона).

Гончаров Н. Ф. Род 809. Астрагал — Astragalus // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор акад. В. Л. Комаров; Редактор тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1946. — Т. XII. — С. 456. — 915 с.
Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. — М.: Т-во научных изданий КМК, Ин-т технологических исследований, 2003. — Т. 2. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 421. — ISBN 9-87317-128-9.