Вікіпедыя

System Shock 2

камп’ютарная гульня

Sýstem Shock 2 — відэагульня ў жанры шутар ад першай асобы для Microsoft Windows, Apple OS X і Linux. Яна была распрацаваная Кенам Левінам  (англ.) (бел., «Irrational Games» і «Looking Glass Studios». Сюжэт быў зменены ў працэсе вытворчасці ў параўнанні з гульнёй «System Shock» 1994 года; былі зробленыя змены, калі «Electronic Arts», якія набылі правы на франшызу «System Shock», меркавалі стаць выдаўцамі. «System Shock 2» была выпушчана 11 жніўня 1999 года ў Паўночнай Амерыцы.

System Shock 2
Вокладка «System Shock 2», на якой намаляваны фон Браўн і «SHODAN»
Распрацоўшчык Irrational Games  (англ.) (бел.
Looking Glass Studios  (англ.) (бел.
Выдавец Electronic Arts, Night Dive Studios
Даты выпуску NA 11 жніўня 1999(Win)[1]
WW18 чэрвеня 2013(OS X)[2]
WW1 красавіка 2014(Linux)[3]
Апошняя версія
Жанр Action/RPG, шутар ад першай асобы  (англ.) (бел., Survival horror  (англ.) (бел.
Стваральнікі
Геймдызайнер Ken Levine[d]
Кампазітар
Тэхнічныя даныя
Платформы Microsoft Windows, Mac OS X, Linux
Гульнявы рухавічок Dark Engine  (англ.) (бел.[4]
Рэжым гульні Аднакарыстальніцкая гульня, кааператыўная гульня  (англ.) (бел.
Мова інтэрфейсу англійская
Носьбіты аптычны дыск
Кіраванне камп’ютарная клавіятура
Афіцыйны сайт
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Падзеі гульні праходзяць на борце зоркалёта  (англ.) (бел. ў кіберпанкавым сусвеце ў 2114 годзе. Гулец бярэ на сябе ролю самотнага салдата, які спрабуе спыніць успышку генетычнай інфекцыі, якая спустошыла карабель. Як і ў «System Shock», геймплэй заключаецца ў стральбе ад першай асобы  (англ.) (бел. і даследаваннях навакольнага асяроддзя. Ён таксама ўключае ў сябе элементы ролевай гульні, у якіх гулец можа развіваць унікальныя навыкі і рысы, такія як узлом  (англ.) (бел. і псі  (польск.) (бел.-здольнасці.

«System Shock 2» атрымала станоўчыя водгукі, але не задавальніла камерцыйныя чаканні продажаў. Многія крытыкі пазней пацвердзілі, што гульня вельмі паўплывала на гульнявы дызайн, у прыватнасці, на першыя шутары, і апынулася далёка наперадзе свайго часу. Яна была уключана ў некалькі спісаў «Найлепшых гульняў усіх часоў». У 2006 годзе «Computer and Video Games  (англ.) (бел.» паведаміў, што «System Shock 3» можа быць у стадыі распрацоўкі, але пераканаўчых дэталей аб стане праекту не было. У 2007 годзе «Irrational Games» выпусціла самаабвешчанага духоўнага пераемніка серыі «System Shock» пад назвай «BioShock», які быў добра ўспрыняты крытыкамі і меў высокія продажы.

Геймплэй правіць

 
Скрыншот, які адлюстроўвае ўзровень здароўя, псі-ачкі, наніты і кібер-модулі ў левым ніжнім вугле, кібер-інтэрфейс і зброя знаходзяцца ў правым ніжнім вугле.

Як і ў яго папярэдніка «System Shock», геймплэй у «System Shock 2» уяўляе сабой аб’яднанне жанраў ролевай экшн-гульні і survival horror. Распрацоўшчыкі дабіліся такога гульнявога дызайну, узяўшы стандартны шутар ад першай асобы і дадаўшы налады сістэмы, якія разглядаюцца як элементы ролевай гульні[1]. Гулец выкарыстоўвае бліжнюю і кідальную зброю, у той час як ролевая сістэма дазваляе распрацоўку карысных здольнасцей. Рух прадстаўлены з улікам першай асобы і дапаўняецца хэдз-ап дысплеемberu, які паказвае інфармацыю пра персанажа і зброю, карту і «Drag and drop  (англ.) (бел.»-інвентар[6].

Перадгісторыя тлумачыцца паступова шляхам набыцця гульцом аўдыяжурналаў і сутыкненнем з прывіднымі з’явамі[1]. У пачатку гульні гулец выбірае кар’еру ў «UNN». Кожная галіна абслугоўвання дае гульцу бонусы, якія складаюцца з пэўных навыкаў, хоць ён можа пасля гэтага свабодна развівацца, як ён хоча. Марскія пяхотнікі пачынаюць з бонусамі ўзбраення, афіцэры ВМФ — рамонту і ўзлому, агенты «OSA» атрымліваюць стартавы набор псі-здольнасцей.[7][8].

Гулец можа абнавіць свае навыкі з дапамогай «кібер-модуляў», якія даюцца ў якасці ўзнагароджання за выкананне задач, такіх як агляд карабля[7][9]. Аперацыйная сістэма (O/S) дазваляе разавыя абнаўленні (напрыклад, пастаяннае павышэнне здароўя). У гульні валюта называецца «наніты», яе можна патраціць на прадметы ў аўтаматах, у тым ліку боепрыпасы і аптэчкі. Можна актываваць «квантавую бія-рэканструкцыўную машыну», яна адновіць здароўе гульца за 10 нанітаў, калі ён памірае ўнутры вобласці, якую кантралюе машына. У адваротным выпадку гульня заканчваецца, і прагрэс павінен быць адноўлены з пункту захавання  (англ.) (бел.[9]. Гулец можа ўзламаць прылады, каб адкрыць альтэрнатыўныя ўчасткі і гандлёвыя аўтаматы для зніжэння коштаў. Падчас спробы пачынаецца міні-гульня  (англ.) (бел., якая паказвае сетку зялёных вузлоў; гулец павінен падключыць тры ў прамы шэраг, каб дамагчыся поспеху. Пры жаданні можа быць устаноўлены аўтаматычны ўзломшчык  (англ.) (бел.[10].

На працягу ўсёй гульні гулец можа набываць розную зброю, у тым ліку зброю бліжняга бою, пісталеты, драбавік і іншапланетную зброю[11]. Зброя не для бліжняга бою ламаецца, калі яе рэгулярна не рамантаваць інструментамі тэхнічнага абслугоўвання[12]. У гульні мноства тыпаў боепрыпасаў, кожны з якіх найбольш шкодны для канкрэтнага ворага. Напрыклад, арганічныя ворагі ўразлівыя для супрацьпяхотных набояў, у той час як механічныя ворагі слабыя супраць бранябойных. Энергетычная зброя прычыніць найбольшую шкоду робатам і кібаргам, кольчаты чарвяк асабліва шкодны супраць арганічных аб’ектаў. Паколькі боепрыпасаў няшмат, гулец павінен выкарыстоўваць іх эканомна і абшукваць пакоі на прадмет набояў[13].

Гульня таксама ўключае ў сябе функцыю даследавання. Калі ў гульні сустракаюцца новыя аб’екты, асабліва ворагі, іх органы могуць быць сабраны. Гулец можа даследаваць ворагаў і, такім чынам, палепшыць сваю моц супраць іх. Акрамя таго, некаторыя экзатычныя віды зброі і прадметы могуць быць выкарыстаны толькі пасля таго, як будзе здзейснена даследаванне[12]. Агенты «OSA» маюць асобнае дрэва наяўнай у іх зброі. Можна вывучыць псі-здольнасці[8], напрыклад, нябачнасць, вогненныя шары і тэлепартацыю[8].

Сюжэт правіць

У 2072 годзе, калі станцыя «Цытадэль» была разбурана, спробы «TriOptimum» прыкрыць інцыдэнт у сродках масавай інфармацыі былі паспяховымі. Быццам вірус, які забіў насельніцтва станцыі, распрацаваны злосным суперкамп’ютарам «SHODAN», які кантраляваў і ў рэшце рэшт знішчыў станцыю «Цытадэль» у надзеі прыгнятаць і знішчыць чалавецтва. Пасля велізарнай колькасці даследаванняў кампанія збанкрутавала.

У 2102 годзе, праз 30 гадоў пасля падзей, актывы кампаніі былі набытыя расійскім алігархам  (англ.) (бел. з імем Анатоль Карэнчкін, які аднавіў кампанію ў сваім былым статусе ў бліжэйшыя дзесяцігоддзі, і разам з вытворчасцю медыцынскіх і спажывецкіх прадуктаў падпісаў кантракты з рознымі ваеннымі арганізацыямі, у тым ліку «United National Nominate» (UNN), пераемніцай ААН, якая супрацьстаіць «TriOptimum».

У студзені 2114 года, праз 42 гады пасля падзей з «Цытадэллю» і праз 12 гадоў пасля аднаўлення «TriOptimum», кампанія стварыла эксперыментальны звышсветлавы  (руск.) (бел. карабель, «Von Braun», які ў цяперашні час знаходзіцца ў сваім першым рэйсе. Карабель таксама суправаджаецца касмічным суднам «UNN», «Rickenbacker», якое кіруецца капітанам Уільямам Бедфардам Дыега, сынам Эдуарда Дыега, сумна вядомага камандзіра станцыі «Цытадэль». Паколькі «Rickenbacker» не мае ўласнай сістэмы «FTL», два караблі прымацаваныя адзін да аднаго[14].

У ліпені 2114 года, праз 5 месяцаў шляху, караблі рэагуюць на сігнал бедства  (англ.) (бел. з планеты Тау Кіта  (англ.) (бел. V, за межамі Сонечнай сістэмы[15]. Выратавальная каманда адпраўляецца на паверхню планеты, дзе яны выяўляюць дзіўныя яйкі[16]. Гэтыя яйкі заражаюць выратавальную каманду і інтэгруюць іх у чужое асяроддзе, вядомае як «Many». Інфекцыя ў рэшце рэшт распаўсюджваецца на абодвух караблях, абодва капітаны гінуць.

Астатні салдат абуджаецца з амнезіі ў крыя-трубках  (англ.) (бел. на медыцынскай палубе «Von Braun». Ён неадкладна звязаўся з адной з выжылых, д-р Джэніс Паліта, якая вядзе яго ў бяспечнае месца, перш чым кабіна разгерметызуецца  (англ.) (бел.. Яна патрабуе, каб ён сустрэўся з ёй на палубе 4 «Von Braun»[17]. На шляху салдат змагаецца з заражанымі членамі экіпажа. «Many» таксама тэлепатычна маюць зносіны з ім, спрабуючы пераканаць яго далучыцца да іх. Пасля перазагрузкі ядра рухавіка судна салдат дасягае палубы 4 і выяўляе, што Паліта мёртвая. Тады ён сутыкаецца з «SHODAN», якая распавядае, што яна кіравала Палітай, каб заваяваць давер салдата[18].

«SHODAN» згадвае, што яна нясе адказнасць за стварэнне «Many» у ходзе біяінжынерных эксперыментаў на станцыі «Цытадэль». Хакер, які стварыў яе, выкінуў шмат праграмы, які ўтрымліваў яе эксперыменты па іх прадухіленні забруджвання Зямлі, што дазволіла частцы «SHODAN» выжыць у неспрыяльных умовах. Капсула здзейсніла аварыйную пасадку на Тау Кіта V. Хоць «SHODAN» знаходзілася ў прымусовай спячцы, многія мутанты былі пад яе кантролем[19]. «SHODAN» сказала салдату, што яго адзіны шанец на выжыванне — дапамога ў разбурэнні яе тварэнняў[20]. Аднавіць кантроль над «XERXES», галоўным камп’ютарам на «Von Braun», не атрымліваецца. «SHODAN» паведамляе салдату, што знішчэнне карабля — адзіны варыянт, але ён спачатку павінен перадаць яе праграму ў «Rickenbacker»[21]. На сваім шляху салдат коратка сутыкаецца з двума выжылымі, Томі Суарэсам і Рэбекай Сіданс, якія бягуць з карабля на борце выратавальнай капсулы[22].

Пасля заканчэння перадачы салдат бяжыць на «Rickenbacker» і бачыць, што экіпаж абодвух караблёў інфікаваны, калідоры ў гіганцкіх масах бія-арганічных тканін[23]. Салдат трапляе ў біямасу і разбурае яе ядро, спыняючы інфекцыю. «SHODAN» віншуе яго і кажа пра яе намеры аб’яднаць рэальную прастору і кіберпрастору звышсветлавым рухакіком «Von Braun»[24]. Салдат супрацьстаіць «SHODAN» у кіберпрасторы  (англ.) (бел. і перамагае яе. Фінальная сцэна паказвае Томі і Рэбеку, якія атрымліваюць паведамленне ад «Von Braun». Томі адказвае, кажучы, што яны будуць вяртацца і адзначае, што Рэбека паводзіць сябе дзіўна. Рэбека паказваецца размаўляючай у «SHODAN»-манеры, яна пытае ў Томі, ці ён «любіць яе новае аблічча», у гэты момант экран стае чорным.

Гісторыя правіць

Стварэнне правіць

 
Жах — з ключавых кірункаў «System Shock 2». Гэты канцэпт-арт  (англ.) (бел. паказвае героя, які сустракае заражанага члена экіпажа.

Стварэнне «System Shock 2» пачалося ў 1997 годзе, калі «Looking Glass Studios» звярнуліся да «Irrational Games» з ідэяй сумеснага стварэння новай гульні[25]. Каманда распрацоўшчыкаў была фанатамі «System Shock» і імкнулася стварыць падобную гульню. Раннія ідэі сюжэту былі падобныя на аповесць «Сэрца цемры  (англ.) (бел.». У пачатку праекта гульцу даручана забіць шалёнага камандзіра на касмічным караблі[26]. Пачатковай назвай гульні была «Junction Point». Філасофія дызайну працягвала развіццё канцэпцыі падзямелляў, як «Ultima Underworld: The Stygian Abyss», ва ўмовах навукова-фантастычнага свету «System Shock». Тым не менш, прэса вызнала «System Shock» клонам «Doom», гэта было названа прычынай дрэннага фінансавага поспеху «System Shock». Адной з асноўных мэтаў «Junction Point», было даданне ролевых элементаў і моцнай сюжэтнай лініі, каб дыстанцыявацца ад гульні «Doom»[27][28].

На стварэнне гульні меркавалася патраціць 18 месяцаў і бюджэт $ 1,7 млн[29], але стваральнікі доўга не маглі знайсці выдаўца, пакуль «Electronic Arts», якія валодалі правамі на франшызу «Shock», адказалі станоўча, прапаноўваючы гульні стаць працягам «System Shock». Каманда распрацоўшчыкаў пагадзілася; «Electronic Arts» стала выдаўцом і ў сюжэт былі ўнесены змены для ўключэння ў франшызу[26]. Праекту для завяршэння быў адведзены адзін год, і, каб кампенсаваць кароткі прамежак часу, персанал пачаў працаваць з незавершаным «Dark Engine» ад «Looking Glass Studios», той жа рухавічок выкарыстоўваўся для стварэння «Thief: The Dark Project  (англ.) (бел.»[29].

Дызайнеры ўключылі ў гульню ролевыя элементы. Падобна да «Ultima Underworld», іншага праекту «Looking Glass Studios», навакольнае асяроддзе ў «System Shock 2» з’яўляецца сталым і пастаянна змяняецца без удзелу гульца[30][31]. Ролевыя гульні на паперы  (руск.) (бел. таксама паўплывалі; сістэма налады персанажа была заснавана на метадалогіі «Traveller  (руск.) (бел.» і рэалізавана ў выдуманых ваенных галінах[30], дазваляючы персанажу ісці некалькімі шляхамі, ад чаго гулец можа атрымліваць больш адкрыты геймплэй[32]. Horror быў ключавым напрамкам, былі вызначаныя чатыры асноўныя пункты, каб паспяхова ўключыць яго. Ізаляцыя была прызнана першаснай, у выніку якой гулец меў мала фізічнага кантакту з іншымі разумнымі істотамі. Па-другое, уразлівасць была створана шляхам засяроджвання ўвагі на слабасці персанажа. Апошнімі былі ўключэнне капрызных гукавых эфектаў і «разумнае размяшчэнне асвятлення і ценяў»[33]. Вядучы дызайнер гульні, Кен Левін, курыраваў вяртанне антаганіста «SHODAN» з «System Shock». Была задумка, каб гулец уступіў у саюз з ёй[26], але Левін таксама лічыў, што гульнявыя персанажы былі занадта даверлівыя, заявіўшы, што «добрыя хлопцы добрыя, дрэнныя хлопцы дрэнныя. Тое, што вы бачыце і ўспрымаеце — гэта рэальна». Левін спрабаваў аспрэчыць гэтае паняцце, каб гулец здрадзіў «SHODAN»: «Часам персанажы здраджваюць, але гулец ніколі не будзе. Я хацеў парушыць гэты давер і даць гульцу адчуць, што яны, а не персанажы могуць падмануць». Гэтая задумка не знайшла падтрымкі ў каманды распрацоўшчыкаў[34].

У ходзе рэалізацыі праекта былі некаторыя праблемы. Паколькі каманда складалася з дзвюх кампаній, узнікла напружанасць адносна прызначэння на працу, а некаторыя распрацоўшчыкі пакінулі праект. Акрамя таго, многія супрацоўнікі былі ў асноўным недасведчанымі, але ў рэтраспектыве кіраўнік праекта Джонатан Чэй адчуваў, што гэта было выгадна, заявіўшы, што «недасведчанасць таксама разводзіла энтузіязм і абавязацельствы, якія, магчыма, не прысутнічалі б з больш дасведчаным наборам распрацоўшчыкаў»[29]. «Dark Engine» меў уласныя праблемы. Ён быў недапрацаваны, прымушаючы праграмістаў выпраўяляць памылкі праграмнага забеспячэння  (англ.) (бел.. Праца ў цесным супрацоўніцтве з кодам рухавіка дазволіла ім напісаць дадатковыя функцыі[29]. Не ўсе няўдачы былі лакалізаваны. Дэманстрацыя зборкі на «E3» была абцяжаранай, калі было прапанавана выдаліць усе гарматы з прэзентацыі з-за нядаўнага забойства ў школе  (польск.) (бел.[33].

Выпуск правіць

Дэма-версія  (англ.) (бел. гульні, якая ўтрамлівала даведку і траціну першай місіі, была выпушчана 2 жніўня 1999 года[35]. Праз дзевяць дзён, «System Shock 2» была адпраўлена ў рознічны гандаль[36]. Патч  (англ.) (бел. быў выпушчаны на месяц пазней і дадаў істотныя асаблівасці, такія, як кааператыўны мультыплэер, кантроль над зброяй і памяншэнне ўзроўню здароўя ворагаў пасля рэспаўна  (руск.) (бел.[37]. Быў запланаваны порт на «Dreamcast», але ён быў адменены[38].

Канец падтрымкі гульні і ўцечка кода правіць

Прыкладна ў 2000 годзе, з канцом тэхнічнай падтрымкі гульні распрацоўшчыкамі і выдаўцамі, багі, якія засталіся, і сумяшчальнасць з новымі АС і апаратным забеспячэннем сталі сур’ёзнай праблемай. Каб кампенсаваць адсутную падтрымку, некаторыя аматары гульні сталі актыўнымі ў супольнасці модынгу  (англ.) (бел., каб абнавіць гульню. Напрыклад, графічны мод «Rebirth» замяніў шмат нізкапаліганальных мадэлей  (укр.) (бел. на мадэлі больш высокай якасці[39], «Shock Texture Upgrade Project» павялічыў разрозненне тэкстур  (англ.) (бел.[34], карыстальнікамі супольнасці  (бел. (тар.)) (бел. быў выпушчаны абноўлены рэдактар ​​узроўняў  (англ.) (бел.[40][41]. У 2009 годзе, поўная копія зыходнага кода «Dark Engine» ад «System Shock 2» апынулася ў распараджэнні экс-работніка «Looking Glass Studios», які ў той час працаваў у «Eidos Interactive  (англ.) (бел.»[42]. У канцы красавіка 2010 года карыстальнікі форума «Dreamcast Talk» разабралі змесціва камплекту распрацоўкі  (англ.) (бел.[43]. У 2012 годзе выйшлі істотныя неафіцыйныя абнаўленні для «System Shock 2» (і іншых гульняў, якія выкарыстоўваюць «Dark Engine»)[44][45][46][47].

Пераемнік правіць

«System Shock 2» стала культавай, многія аматары патрабавалі працяг[48]. 9 студзеня 2006 года «GameSpot» паведаміў, што «Electronic Arts» аднавіла сваю абарону гандлёвай маркі на імя «System Shock»[49], што прывяло да спекуляцый, што «System Shock 3» можа быць у стадыі распрацоўкі[50][51]. Праз тры дні «Computer and Video Games» пацвердзіў, спасылаючыся на надзейныя крыніцы, вытворчасць гульні. «Electronic Arts UK» не далі каментарый гэтай інфармацыі[52]. «PC Gamer UK» заявіў, што каманда займаецца «The Godfather: The Game  (руск.) (бел.»[53]. Кен Левін, калі яго спыталі, ці будзе ён кіраваць вытворчасцю трэцяй часткі, адказаў: «гэтае пытанне зусім не ў маіх руках»[54]. Ён выказаў аптымізм наконт перспектывы «System Shock 3»[55], але высветлілася, што «ЕА» не праявілі цікавасці да прапановы працягу і не глядзелі аптымістычна на свае здольнасці[56][57]. У канчатковым рахунку «Electronic Arts» не пацвердзілі новую гульню серыі і дазволілі рэгістрацыю таварнага знака «System Shock». Наступнай гульнёй «Redwood Shores» была «Dead Space  (руск.) (бел.», гульня з адзначаным падабенствам у сюжэце і знешнім выглядзе да серыі «System Shock»[58].

Духоўныя нашчадкі правіць

У 2007 годзе «2K Boston/2K Australia» (і у студзені 2009 года[59]), вядомая як «Irrational Games», выпусціла духоўнага спадчынніка серыі «System Shock», які называўся «BioShock»[60]. Падзеі гульні праходзяць у закінутым падводным ўтапічным горадзе, насельніцтва якога часткова знішчана генетычнымі мадыфікацыямі, гульня запазычыла шмат элементаў з «System Shock 2»: можна актываваць станцыі рэспаўна, што дазваляе гульцу ўваскрасіцца пасля смерці; узлом, захаванне боепрыпасаў і выведка з’яўляюцца неад’емнымі часткамі геймплэя; унікальныя здольнасці могуць быць набыты з дапамогай плазмідаў, якія функцыянуюць так жа, як і псіоніка ў «System Shock 2»[61]. Дзве гульні таксама маюць сюжэтныя падабенствы і выкарыстоўваць аўдыёжурналы і сустрэчы з прывіднымі  (англ.) (бел. з’явамі для выяўлення перадгісторыі[62]. У «BioShock Infinite» уключана функцыя геймплэя «1999 Mode», названая так, у прыватнасці, у гонар года выпуску «System Shock 2». Гэтая функцыя дае больш высокую складанасць і больш працяглыя наступствы выбару, якія нагадваюць гульцам няўмольную прыроду «System Shock»[63][64].

Рэ-рэліз правіць

Правы на «System Shock 2» на працягу многіх гадоў аспрэчваліся паміж «Electronic Arts» і «Meadowbrook Insurance Group» (даччыная кампанія «Star Insurance Company»), якая набыла актывы «Looking Glass Studios» пасля іх закрыцця[58], хоць паводле адваката «Star Insurance», яны набылі правы інтэлектуальнай уласнасці ад «EA»[65].

У кастрычніку 2012 года Стывен Кік з «Night Dive Studios», імкнучыся давесці гульню да сучасных сістэм, пачаў перамовы з праваўладальнікамі і быў у стане забяспечыць свае правы. Кік працаваў з «GOG.com  (англ.) (бел.» для своечасовага эксклюзіўнага выпуску лічбавага размеркавання на іх вэб-сайце ў лютым 2013 года. Гэтая версія, на думку «GOG.com», была «калекцыйным выданнем», уключала ў сябе абнаўленні арыгінальнай гульні, каб дазволіць яе работу на сучасных сістэмах, дазваляла прымяняць карыстальніцкія мадыфікацыі, мела дадатковыя матэрыялы (саўндтрэк гульні, карты «Von Braun»)[66]. Змены правоў таксамі дазволілі устанаўліваць «System Shock 2» на «Mac OS X», версія была выпушчана 18 чэрвеня 2013 года праз GOG.com[2]. Гульня стала таксама даступнай на «Steam», 10 мая 2013 года[67]. У красавіку 2014 года была выпушчана версія для «Linux»[3].

Рэліз правіць

«System Shock 2» атрымала больш за дзясятак узнагарод, у тым ліку сем прэмій «Гульня года»[78]. Водгукі былі вельмі станоўчымі, гульню хвалілі за свой гібрыдны геймплэй, гукавы дызайн і прывабны сюжэт[77]. «System Shock 2» разглядалася крытыкамі як вельмі ўплывовая, у прыватнасці, на жанры шутараў ад першай асобы і survival horror  (англ.) (бел.. У сваім рэтраспектыўным артыкуле «GameSpot  (англ.) (бел.» заявіў, што гульня «апярэдзіла свой час» і «павысіла стаўкі ў драматычных і механічных тэрмінах» шляхам стварэння геймплэя, які выклікаў жах[34]. Нягледзячы на водгукі крытыкаў, гульня не вельмі добра прадавалася[79]: толькі 58 671 копія была прададзеная да красавіка 2000 года[80].

Некалькі публікацый пахвалілі гульню за адкрыты геймплэй. Што тычыцца кастамізацыі персанажа, Трэнт Уорд з «IGN» заявіў, што лепшым элементам ролевай сістэмы быў дазвол гульцам «гуляць у гульню быццам зусім рознымі персанажамі», і адчуваў, што гэта зрабіла кожнае праходжанне гульні ўнікальным[1]. Эрык Рэкейз у артыкуле для «Just Adventure» пагадзіўся, сказаўшы: «Ёсць вельмі мала гульняў, якія дазваляюць вам гуляць так, як вы хочаце»[81]. Алек Норандс з «AllGame» лічыў, што розныя класы персанажаў з гульні «дастаткова разнастайныя, каб захаваць рэгуляльнасць»[68]. Роберт Маер з «Computer Games Magazine» назваў «System Shock 2» «гульнёй, якая сапраўды паддаецца класіфікацыі ў адным жанры», і запэўніў, што «дзеянні часам хутка развіваюцца, яны часцей тактычныя і разлічваюць на думку, а не на рэфлексы»[75].

Многія крытыкі апісалі гульню як страшную. «Computer and Video Games» апісаў атмасферу як «захапляльную» і гарантаваў чытачам, што яны «будуць выскокваць са скуры» шмат разоў[70]. «Allgame» апісалі гукавы дызайн  (англ.) (бел. як асабліва эфектыўны, назваўшы яго «абсалютна, зубасціскальна трывожным»[68], у той час як «PC Gamer» з Уільямам Хармсам ахрысціў «System Shock 2» найбольш палохаючай гульнёй, у якую ён калі-небудзь гуляў[73]. Некаторыя крытыкі апісалі сістэму паломкі зброі як раздражняльную[82], члены каманды распрацоўшчыкаў таксама выказвалі асцярогі з нагоды сістэмы[25][83]. Сістэмы «RPG» былі яшчэ адным прадметам спрэчкі. «GameSpot» апісаў сістэму працы як «дрэнна збалансаваную», таму што гулец можа развіваць навыкі за межамі іх выбраннай кар’еры[4]. «Allgame» пісаў так жа, заявіўшы, што яна «адносілася да хакерскага персанажа»[68].

Сід Шуман з «GamePro  (англ.) (бел.» ахрысціў «System Shock 2» «[адной з] дзвюх інавацый сярод сучасных шутараў ад першай асобы» разам з «Deus Ex  (руск.) (бел.», дзякуючы свайму складанаму ролеваму геймплэю[84]. Кэм Шы з «IGN» назваў гульню «яшчэ адным пераасэнсаваннем жанру FPS», спасылаючыся на сюжэт, персанажаў і «RPG»[85]. «PC Zone  (англ.) (бел.» хваліў гульню як «прыклад сучаснай камп’ютарнай гульні» і назваў яе «шэдэўрам навукова-фатастычнага жаху»[74]. Гульня была ўведзеная ў шэраг спісаў найвялікшых калі-небудзь зробленых гульняў, у тым ліку паводле «GameSpy»[86], «Edge»[87], «Empire»[88], «IGN»[48], «GameSpot»[34] і «PC Gamer»[89]. «IGN» таксама паставіў «System Shock 2» на 35-е месца ў спісе найлепшых шутараў ад першай асобы ўсіх часоў[90]. «SHODAN  (англ.) (бел.» апынулася папулярным персанажам сярод большасці крытыкаў, у тым ліку «IGN»[91], «GameSpot»[92] і «The Phoenix  (англ.) (бел.»[93].

Заўвагі правіць

  1. ↑ а б в г д Ward, Trent (1999-08-20). "IGN System Shock 2 Review". IGN. United States: News Corporation. Праверана 2008-02-15.
  2. ↑ а б Mac Game Update: System Shock 2 + 10 more titles(недаступная спасылка). GOG.com. CD Projekt RED (18 чэрвеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 19 чэрвеня 2015. Праверана 19 чэрвеня 2013.
  3. ↑ а б System Shock 2 is now available on Linux. Steam. Valve Corporation (1 красавіка 2014). Праверана 6 красавіка 2014.
  4. ↑ а б в Desslock (1999-08-25). "System Shock 2 Review". GameSpot. United States: CBS Interactive. Праверана 2012-09-08.
  5. ↑ v2.48 is available now for Windows and MacOS — 2019.
  6. ↑ Mackey, Bob (2007-02-05). "Smart Bombs: Beloved games that flopped (page 2)". 1UP.com. United States: IGN Entertainment. Архівавана з арыгінала 23 лютага 2012. Праверана 2008-04-07. {{cite news}}: Курсіў або паўтлусты шрыфт недапушчальны ў: |work= (даведка); Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 25 чэрвеня 2012. Праверана 2 лютага 2022.
  7. ↑ а б Gee, James Paul (2004). What Video Games Have to Teach Us About Learning and Literacy. Palgrave Macmillan. pp. 127–135. ISBN 1-4039-6538-2. Праверана 2011-08-27.(недаступная спасылка)
  8. ↑ а б в System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. p. 21.
  9. ↑ а б System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. p. 24.
  10. ↑ System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. p. 13.
  11. ↑ System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. pp. 25, 26.
  12. ↑ а б System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. pp. 14, 15.
  13. ↑ System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. pp. 37, 38.
  14. ↑ System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. pp. 31–33.
  15. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. Korenchkin: We have picked up a transmission from the surface of Tau Ceti V. I have been in negotiation with Captain Diego of the Rickenbacker and after some... coercion, he's agreed to go planet side as a joint venture. Imagine, this historic mission might even become more historic. First Contact. And who is there to get exclusive rights to all media, patents and land grants? TriOptimum. Miri, I told you this would be worth it. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  16. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. Bayliss: After a couple of hours it was... it was like being on a bender... long periods that you couldn't remember... one minute we were in that crater... the next minute we were loading up the shuttle with the eggs... I remember hearing that idiot Korenchkin calling the Von Braun and ordering them to clear off the ENTIRE hydroponics deck. Diego seemed to think this was strange and said, 'Are you crazy, Anatoly?' And Korenchkin smiled and said back to him, 'Oh, Captain... WE are not Anatoly... {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  17. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. Polito: Make sure you expend all your cybernetic modules before you leave this area. You don't know when you'll find another upgrade unit. Now, find a way to deck 4. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  18. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. SHODAN: I used Polito's image to communicate with you, until we had established trust. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  19. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. SHODAN: Thrived, and grew unruly. And now they seek to destroy me. I will not allow that. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  20. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. SHODAN: Remember, that it is my will that guided you here; it is my will that gave you your cybernetic implants—the only beauty in that meat you call a body. If you value that meat, you will do as I tell you. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  21. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. SHODAN: My creation has run rampant. I demand their extermination. I have no choice but to destroy this starship. We can make our escape in the Rickenbacker, but you must transfer my intelligence to that ship first. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  22. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. Siddons: Move it, Tommy... the escape pod is this way! {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  23. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. SHODAN: The Many has grown to a massive size. It has wrapped itself around these two ships, preventing their separation. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  24. ↑ Irrational Games (1999-08-11). "System Shock 2". PC. Electronic Arts. Delacroix: You must understand the stakes here... if SHODAN is left to continue, her reality will completely assimilate ours. Space will become cyberspace and SHODAN's whims will become reality. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  25. ↑ а б GameSpot Staff (2004-10-04). "System Shock 2 retrospective interview". GameSpot. United States: CBS Interactive. Праверана 2008-02-15.
  26. ↑ а б в Edge Staff (2007-10-07). "The making of... System Shock 2". Edge. United Kingdom: Future Publishing Limited. Архівавана з арыгінала 16 чэрвеня 2011. Праверана 2008-02-15. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 жніўня 2012. Праверана 1 жніўня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 жніўня 2012. Праверана 1 жніўня 2015.
  27. ↑ Todd, Dan. Valuable Information Salvaged - 1st Design Document. sshock2.com (27 студзеня 1999). Праверана 25 чэрвеня 2013.
  28. ↑ Purchase, Robert. System Shock 2 was originally known as Junction Point. Eurogamer (14 лютага 2013). Праверана 14 лютага 2013.
  29. ↑ а б в г Chey, Jonathan. "Postmortem: Irrational Games' System Shock 2". Game Developer. № November 1999. United States: UBM TechWeb. Праверана 2009-03-16.
  30. ↑ а б IGN Staff (1999-02-09). "Looking Glass prepares to shock gamers again". IGN. United States: News Corporation. Праверана 2008-02-15.
  31. ↑ System Shock 2 instruction manual. Electronic Arts. 1999-08-11. p. 40.
  32. ↑ IGN Staff (1999-06-18). "System Shock 2 interview 2". IGN. United States: News Corporation. Праверана 2008-02-16.
  33. ↑ а б Park, Andrew. "System Shock 2 retrospective". GameSpot. United States: CBS Interactive, Inc. Праверана 2008-02-19.
  34. ↑ а б в г Shoemaker, Brad. "The greatest games of all time: System Shock 2". GameSpot. United States: CBS Interactive. Архівавана з арыгінала 22 кастрычніка 2007. Праверана 2006-08-22. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка)
  35. ↑ IGN Staff (1999-08-02). "System Shock 2 demo released". IGN. United States: News Corporation. Архівавана з арыгінала 2 красавіка 2012. Праверана 2008-02-16. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2012. Праверана 27 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2012. Праверана 27 ліпеня 2015.
  36. ↑ IGN Staff (1999-08-11). "News briefs". IGN. United States: News Corporation. Архівавана з арыгінала 2 красавіка 2012. Праверана 2008-02-16. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2012. Праверана 27 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2012. Праверана 27 ліпеня 2015.
  37. ↑ IGN Staff (1999-09-17). "Shock 2 2.0". IGN. United States: News Corporation. Архівавана з арыгінала 22 снежня 2007. Праверана 2008-02-16. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 снежня 2007. Праверана 27 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 снежня 2007. Праверана 27 ліпеня 2015.
  38. ↑ IGN Staff. "System Shock 2 (Dreamcast)". IGN. United States: News Corporation. Праверана 2008-02-19.
  39. ↑ Bramwell, Tom. System Shock 2 reborn. Eurogamer (5 чэрвеня 2003). Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2011. Праверана 7 красавіка 2008.
  40. ↑ CVG staff (2001-01-27). "It's shocking! A System Shock 2 level editor". Computer and Video Games. United Kingdom: Future Gaming Limited. Архівавана з арыгінала 9 сакавіка 2007. Праверана 2009-03-16. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка)
  41. ↑ Saam. ShockEd Now Available!(недаступная спасылка). SShock2.com (22 жніўня 2000). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2012. Праверана 13 жніўня 2009.
  42. ↑ Smith, Quintin. Dark Engine Source Code Found In A Bag. Rock, Paper, Shotgun (14 снежня 2010). — «As of this weekend, Christmas has come early for the Through the Looking Glass community. A CD’s been discovered containing the source code for the Dark Engine, aka the engine used by Thief, Thief II and System Shock 2 (not to mention Irrational and Looking Glass’ cancelled cold war spy game Deep Cover).»  Праверана 15 красавіка 2011.
  43. ↑ Humphries, Matthew. Game engine used for Thief/System Shock 2 found with Dreamcast dev kit(недаступная спасылка). Rock, Paper, Shotgun (14 снежня 2010). — «If you asked me which is my favorite all time video game, my number one would be Thief II. So it’s with more than a little excitement that I report the source code for the Dark Engine, used to create Thief, Thief II, and System Shock 2, has been found.»  Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2017. Праверана 4 ліпеня 2015.
  44. ↑ Bonke, Michael. System Shock 2 - System Shock 2 und Dark Project 2: Neue Fan-Patches machen die Looking Glass-Klassiker fit für moderne Hardware(нявызн.)(недаступная спасылка). PC Games (26 верасня 2012). — «"Ein bislang unbekannter Modder hat zwei extrem umfangreiche Fan-Patches für die beiden Looking Glass-Klassiker Dark Project 2: The Metal Age und System Shock 2 veröffentlicht. In der Meldung findet ihr den Download-Link zum Dark Project 2-Patch V. 1.19 und zum System-Shock 2-Patch in der Meldung."»  Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2015. Праверана 7 ліпеня 2015.
  45. ↑ Pearson, Craig. Thief 2 Is Now On Good Old Games. Rock Paper Shotgun (7 лютага 2012). — «[...]discovered that it suffers much of the same resolution and widescreen based trouble from the previous release, but this utility [Tafferpatch] fixed all my troubles [...]»  Праверана 10 лістапада 2012.
  46. ↑ "Le Corbeau". Thief 2 V1.19 & System Shock 2 V2.4. www.ttlg.com (25 верасня 2012). — «This is an unofficial patch for Thief II: The Metal Age (T2) which updates the game from v1.18 to v1.19, providing improved support for modern hardware and correcting many known bugs.»  Праверана 10 лістапада 2012.
  47. ↑ Tafferpatcher: unofficial complete patch for Thief 2. www.ttlg.com (10 лістапада 2012). — «Included patches: - Patch 1.19 which eliminates all issues with modern hardware, widescreen resolutions, multi-core systems, etc.- Various mission, gamesys, model and texture fixes.[...]»  Праверана 10 лістапада 2012.
  48. ↑ а б IGN Staff (2007). "IGN top 100 game of all time: #22 System Shock 2". IGN. United States: News Corporation. Архівавана з арыгінала 23 лютага 2012. Праверана 2008-02-14. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 лютага 2012. Праверана 24 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 лютага 2012. Праверана 24 ліпеня 2015.
  49. ↑ Sinclair, Brendan (January 9, 2006). "EA files System Shock trademark". GameSpot. United States: CBS Interactive. Праверана 2008-02-14.
  50. ↑ Houlihan, John (2006-01-09). "System Shock revived?". Computer and Video Games. United Kingdom: Future Publishing Limited. Праверана 2008-02-16.
  51. ↑ DeCarlo, Matthew. 21 first person shooters you shouldn't have missed. Techspot (19 студзеня 2009). Праверана 3 лютага 2009.
  52. ↑ Stuart, Bishop (2006-01-12). "System Shock 3 rumours gather pace". Computer and Video Games. United Kingdom: Future Publishing Limited. Праверана 2008-09-13.
  53. ↑ PC Gamer UK Staff (September 2006). "Eyewitness Undercover". PC Gamer UK. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  54. ↑ GamePro. BioShock: Ken Levine talks morality, System Shock 3 possibilities. GamePro (12 ліпеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 16 верасня 2008. Праверана 14 чэрвеня 2008.
  55. ↑ Molloy, Sean (2006-09-01). "Ken Levine: CGW interviews the man behind Irrational from 1UP.com". 1Up.com. United States: IGN Entertainment. Архівавана з арыгінала 18 ліпеня 2012. Праверана 2008-06-14. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2012. Праверана 29 ліпеня 2015.
  56. ↑ Bishop, Stuart. Levine: EA 'didn't give a sh*t' about Sys Shock 3. Computer and Video Games. United States: Future Publishing Limited (31 ліпеня 2006). Праверана 17 лютага 2008.
  57. ↑ Bramwell, Tom. BioShock dev slams EA(недаступная спасылка). Eurogamer (1 жніўня 2006). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2012. Праверана 17 лютага 2008.
  58. ↑ а б Newman, Jared. The Lost History of System Shock(недаступная спасылка). G4TV (30 чэрвеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2013. Праверана 17 лютага 2013.
  59. ↑ Juba, Joe (2010-01-08). "The Return of Irrational Games". Game Informer. United States: GameStop Corporation. Праверана 2010-02-21.
  60. ↑ Kuo, Li C.. BioShock preview. GameSpy (10 мая 2006). Праверана 8 мая 2007.
  61. ↑ Brad Shoemaker and Andrew Park (2006-05-10). "E3 06: BioShock gameplay demo impressions". GameSpot. United States: CBS Interactive. Праверана 2007-11-04.
  62. ↑ Gillen, Kieron. Bioshock: A defence article(недаступная спасылка). Eurogamer (6 снежня 2007). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2012. Праверана 13 чэрвеня 2008.
  63. ↑ Phillips, Tom. Fan feedback prompts BioShock Infinite 1999 Mode. Eurogamer (19 студзеня 2012). Праверана 19 студзеня 2012.
  64. ↑ Onyett, Charles (2012-01-20). "BioShock Infinite Gets Hardcore". IGN. United States: News Corporation. Архівавана з арыгінала 23 студзеня 2012. Праверана 2012-01-20. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2012. Праверана 30 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2012. Праверана 30 ліпеня 2015.
  65. ↑ Newman, Jared. Thirteen Years Later, System Shock 2 Lives Again. Time (13 лютага 2013). Праверана 17 лютага 2013.
  66. ↑ Smith, Adam. Many Questions: System Shock 2 Comes To GOG. Rock Paper Shotgun (13 лютага 2013). Праверана 13 лютага 2013.
  67. ↑ Carlson, Patrick. System Shock 2 arrives on Steam. PC Gamer (10 мая 2013). Праверана 17 мая 2013.
  68. ↑ а б в г Norands, Alec. "System Shock 2 > Review". Allgame. United States: Rovi Corporation. Архівавана з арыгінала 14 лістапада 2014. Праверана 2008-03-18. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 лістапада 2014. Праверана 21 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 лістапада 2014. Праверана 21 ліпеня 2015.
  69. ↑ Edge Staff. "System Shock 2 Review". Edge. United Kingdom: Future Publishing Limited. Праверана 2008-03-29. {{cite news}}: Курсіў або паўтлусты шрыфт недапушчальны ў: |work= (даведка)
  70. ↑ а б CVG Staff (2001-08-13). "CVG System Shock 2 Review". Computer and Video Games. № 237. United Kingdom: Future Publishing Limited. p. 70. ISSN 0261-3697. Retrieved 2008-06-24.
  71. ↑ Holmes, Matt (2000-11-24). "GamePro System Shock 2 review". GamePro. United States: IDG Entertainment. ISSN 1042-8658. Архівавана з арыгінала 5 кастрычніка 2008. Праверана 2008-06-11. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2008. Праверана 21 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2008. Праверана 21 ліпеня 2015.
  72. ↑ Colin (1999). "System Shock 2 Review". Game Revolution. United States: AtomicOnline, LLC. Праверана 2008-03-29.
  73. ↑ а б Harms, William (1999). "PC Gamer System Shock 2 Review". PC Gamer. United Kingdom: Future Publishing Limited. Архівавана з арыгінала 31 сакавіка 2008. Праверана 2008-04-08. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка)
  74. ↑ а б Paul Mallinson (September 1999). "System Shock 2 Review". PC Zone. United Kingdom: Dennis Publishing (80): 62–67. ISSN 0967-8220.
  75. ↑ а б Mayer, Robert (1999-08-19). "System Shock 2 Review". Computer Games Magazine. United States: Strategy Plus, Inc. Архівавана з арыгінала 5 лютага 2005. Праверана 2012-09-09. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2005. Праверана 24 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2005. Праверана 24 ліпеня 2015.
  76. ↑ "System Shock 2". Game Rankings. United States: CBS Interactive. Праверана 2008-02-16. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2012. Праверана 5 кастрычніка 2023.
  77. ↑ а б "System Shock 2". Metacritic. United States: CBS Interactive. Праверана 2008-02-14. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 4 мая 2010. Праверана 21 ліпеня 2015.
  78. ↑ System Shock 2 official website. Irrational Games (2005). Архівавана з першакрыніцы 16 лютага 2008. Праверана 18 лютага 2008.
  79. ↑ Walker, Mark (2003). Games That Sell!. Wordware Publishing, Inc. p. 193. ISBN 978-1-55622-950-3.
  80. ↑ "PC Gamer Editors' Choice Winners: Does Quality Matter?". PC Gamer. United States: Future US: 33. April 2000. ISSN 1080-4471. OCLC 31776112. {{cite journal}}: Курсіў або паўтлусты шрыфт недапушчальны ў: |journal= (даведка)
  81. ↑ Reckase, Erik. JustAdventure System Shock 2 review. Just Adventure. Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2008. Праверана 16 лютага 2008.
  82. ↑ Simpson, Dan (October 1999). "System Shock 2". Maximum PC. Vol. 4, no. 10. United States: Future US, Inc. p. 107. ISSN 1522-4279. Праверана 2011-08-27.
  83. ↑ Fermier, Rob "Xemu". SS2: When Not Enough is Too Much. Blog Harbor (5 кастрычніка 2004). Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2007. Праверана 23 жніўня 2006. Rob Fermier was one of the lead programmers working on System Shock 2.
  84. ↑ Shuman, Sid. "The 10 most important modern shooters". GamePro. United States: IDG Entertainment. Архівавана з арыгінала 16 ліпеня 2011. Праверана 2008-06-18. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка)
  85. ↑ Shea, Cam (2008-01-16). "Top 10 retro DLC games wishlist". IGN. United States: News Corporation. Праверана 2009-02-03.
  86. ↑ GameSpy Staff. GameSpy's Top 50 Games of All Time. GameSpy (1 чэрвеня 2001). Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2011. Праверана 8 красавіка 2008.
  87. ↑ Schofield, Jack. Edge's top 100 games – almost certainly not yours. The Guardian (4 ліпеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 2009. Праверана 5 сакавіка 2009.
  88. ↑ "The 100 Greatest Games Of All Time: System Shock 2". Empire. United Kingdom: Bauer Consumer Media. 2010. Праверана 2014-02-16.
  89. ↑ Atherton, Ross (2007-08-13). "PC Gamer's Top 100: 50–01". Computer and Video Games. United Kingdom: Future Publishing Limited. Архівавана з арыгінала 7 кастрычніка 2010. Праверана 2009-03-03. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка)
  90. ↑ IGN Staff (2013). "System Shock 2 - #35 Top Shooters". IGN. United States: News Corporation. Праверана 2014-02-16. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 4 сакавіка 2023.Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 4 сакавіка 2023.
  91. ↑ IGN Staff (2006-05-07). "IGN Top Ten Tuesday: Most memorable villains". IGN. United States: News Corporation. Архівавана з арыгінала 4 чэрвеня 2011. Праверана 2008-02-19. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2012. Праверана 24 ліпеня 2015.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2012. Праверана 24 ліпеня 2015.
  92. ↑ GameSpot Staff. "The ten best computer game villains". GameSpot. United States: CBS Interactive. Архівавана з арыгінала 26 верасня 2007. Праверана 2008-06-11. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 26 верасня 2007. Праверана 24 ліпеня 2015.
  93. ↑ Krpata, Mitch and Stewart, Ryan. The 20 greatest bosses in video game history. The Phoenix (23 кастрычніка 2006). Архівавана з першакрыніцы 9 верасня 2012. Праверана 11 чэрвеня 2008.

Спасылкі правіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=System_Shock_2&oldid=4643560"