Іван Міхайлавіч Догель
Іван Міхайлавіч Догель (19 сакавіка 1830, Залессе, Віцебская вобласць — 29 жніўня 1916, Казань) — расійскі фармаколаг. Ганаровы член Ваенна-медыцынскай акадэміі, Казанскага і Тартускага ўніверсітэта, замежных акадэмій і таварыстваў.
| Іван Міхайлавіч Догель | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 7 (19) сакавіка 1830 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 16 (29) жніўня 1916 (86 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Q15065928? |
| Род дзейнасці | навуковец |
| Навуковая сфера | фармакалогія і фізіёлаг[d] |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар медыцыны[d] |
| Альма-матар | |
| Узнагароды |
   |
Скончыў Медыка-хірургічную акадэмію ў Пецярбургу (1854). З 1869 года прафесар Казанскага ўніверсітэта. Навуковыя працы па праблемах уздзеяння лекавых сродкаў на сардэчна-сасудзістую і нервовую сістэму. Упершыню вызначыў магчымасць рэфлекторнага спынення дзейнасці сэрца шляхам раздражнення слізістай абалонкі носа парай хлараформу.
Зноскі
- ↑ Догель Иван Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
ЛітаратураПравіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).