І́ван Ю́ркавіч (славенск.: Ivan Jurković; нарадзіўся 10 чэрвеня 1952, Качэўе, Славенія) — рымска-каталіцкі дзеяч, тытулярны архібіскуп Крбавы.

Архібіскуп Іван Юркавіч
Nadškof Ivan Jurkovič
Архібіскуп Іван Юркавіч
Герб
каталіцкі архібіскуп
з 6 кастрычніка 2001
titular bishop of Krbava[d]
з 28 ліпеня 2001
тытулярны архібіскуп
з 28 ліпеня 2001
Дыяцэзія Krbava[d]
Апостальскі нунцый у Беларусі
28 ліпеня 2001 — 22 красавіка 2004
Папярэднік Дамінік Грушаўскі
Пераемнік Марцін Відавіч
Апостальскі нунцый ва Украіне[d]
22 красавіка 2004 — 19 лютага 2011
Папярэднік Nikola Eterović[d]
Пераемнік Thomas Gullickson[d]
апостальскі нунцый у Расіі[d]
19 лютага 2011 — 13 лютага 2016
Папярэднік Antonio Mennini[d]
Пераемнік Celestino Migliore[d]
апостальскі нунцый ва Узбекістане[d]
22 ліпеня 2011 — 13 лютага 2016
Папярэднік Antonio Mennini[d]
Пераемнік Celestino Migliore[d]
апостальскі нунцый у Канадзе[d]
з 5 чэрвеня 2021
Папярэднік Luigi Bonazzi[d]
Пастаянны назіральнік Святога Прастола пры аддзяленні ААН і спецыялізаваных установах ААН у Жэневе[d]
13 лютага 2016 — 5 чэрвеня 2021
Папярэднік Silvano Maria Tomasi[d]
Пераемнік Fortunatus Nwachukwu[d]
Адукацыя
Дзейнасць каталіцкі святар, багаслоў, выкладчык універсітэта
Імя пры нараджэнні Іван Юркавіч
Арыгінал імя
пры нараджэнні
Ivan Jurkovič
Нараджэнне 10 чэрвеня 1952(1952-06-10) (72 гады)
Прыняцце свяшчэннага сану 29 чэрвеня 1977
Епіскапская хіратонія 6 кастрычніка 2001

Узнагароды
ордэн Святога роўнаапостальнага князя Уладзіміра II ступені
Ганаровы канвентуальны капелан Вялікага крыжа Мальтыйскага ордэна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфія

правіць

Паводле паходжання славенец. У 1978 годзе скончыў вывучэнне багаслоўя. Святарскія пасвячэнні прыняў 29 чэрвеня 1977. Вывучаў дыпламатыю ў Папскай Царкоўнай Акадэміі. 1 мая 1984 накіраваны на дыпламатычную службу Ватыкану. Надалей сакратар Апостальскай нунцыятуры ў Рэспубліцы Карэі (19841988), аўдытар Апостальскай нунцыятуры ў Калумбіі (1988—1992), саветнік прадстаўніцтва Ватыкана ў Расійскай Федэрацыі (19921996), саветнік у Дзяржаўным сакратарыяце па пытаннях Арганізацыі па бяспецы і супрацоўніцтву ў Еўропе (АБСЕ).

Падчас сваёй службы ў Маскве быў таксама прафесарам кананічнага права ў каледжы каталіцкага багаслоўя імя святога Тамаша Аквінскага (19931996), дзе ён апублікаваў наступныя свае працы: «Кананічнае права пра шлюб» (Масква, 1994); «Кананічнае права пра Народ Божы» (Масква, 1995); «Каментар да кананічных структур Каталіцкага Касцёлу» (Масква, 1995); «Лацінска-расійскі слоўнік тэрмінаў і выразаў Кодэксу Кананічнага Права» (сумесна з А. Ковалем, Масква 1995); «Кананічнае права пра народ Божы і пра шлюб» (другое выданне, Масква, 2000). 22 лістапада 2001 акрэдытаваны Апостольскім нунцыем у Беларусі, 15 верасня 2004 яго змяніў Марцін Відавіч. 22 красавіка 2004 узначаліў Апостальскую нунцуятуру ва Украіне.

Валодае італьянскай, англійскай, рускай, іспанскай, нямецкай, французскай мовамі.

Зноскі

Спасылкі

правіць