Алег Вітольдавіч Праляскоўскі
Але́г Віто́льдавіч Праляско́ўскі (нар. 1 кастрычніка 1963, Загорск (зараз Сергіеў Пасад), РСФСР), беларускі палітычны і дзяржаўны дзеяч, прапагандыст рэжыму Лукашэнкі[прыбраць шаблон].
| Алег Праляскоўскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Кіраўнік урада | Сяргей Сідорскі Міхаіл Мясніковіч |
||||||
| Папярэднік | Уладзімір Русакевіч | ||||||
| Пераемнік | Лілія Ананіч | ||||||
| Нараджэнне |
1 кастрычніка 1963 (58 гадоў) |
||||||
| Член у | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Дзейнасць | ваенны | ||||||
| Месца працы | |||||||
БіяграфіяПравіць
Нарадзіўся ў сям’і рабочага. У 1985 годзе скончыў Мінскае вышэйшае інжынернае зенітнае ракетнае вучылішча, у 1998 годзе — юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Служыў у Савецкай Арміі, Узброеных сілах РБ.
Працаваў загадчыкам аддзела ў Службе бяспекі Прэзідэнта Беларусі, генеральным дырэктарам БелТА, намеснікам кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта (2003—2007), памочнікам прэзідэнта — начальнікам Галоўнага ідэалагічнага ўпраўлення Адміністрацыі прэзідэнта (2007—2008), дырэктарам Інфармацыйна-аналітычнага цэнтра пры Адміністрацыі прэзідэнта (з 2008), міністр інфармацыі (з 2009).
Уваходзіць у кіраўніцтва грамадскага аб’яднання «Белая Русь»[2].
Санкцыі ЕСПравіць
У рамках міжнародных санкцыяў супраць рэжыму Лукашэнкі(бел. (тар.)) бел. ў Беларусі пасля здушэння апазіцыі пасля прэзідэнцкіх выбараў 2010 года Алег Праляскоўскі стаў суб’ектам забароны на паездкі і замарожвання актываў Еўрапейскім Саюзам як частка спіса беларускіх чыноўнікаў, адказных за палітычныя рэпрэсіі, падтасоўку вынікаў галасавання і прапаганду[3]. У сваім рашэнні Еўрапейскі савет назваў Праляскоўскага «адной з асноўных крыніц і галасоў дзяржаўнай прапаганды і ідэалагічнай падтрымкі рэжыму. Яго павысілі да пасады міністра, і з таго часу ён працягваў актыўна прапагандаваць і падтрымліваць дзеянні рэжыму ў адносінах да дэмакратычнай апазіцыі і грамадзянскай супольнасці»[4].
Узнагароды і дасягненніПравіць
Прысвоены першы клас служачана дзяржаўнага апарату.
Сям’яПравіць
Жанаты. Мае двух дачок.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (unspecified title) Праверана 11 лютага 2022.
- ↑ Алесь Дашчынскі Вялікая кадравая пятніца. Палітыка. Радыё «Свабода». Праверана 10 верасня 2010.
- ↑ Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС. Наша Ніва (11 кастрычніка 2011).
- ↑ .Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus, EUR-Lex(англ.) бел., 2012
СпасылкіПравіць
- Профіль на праекце «Хто ёсць хто ў РБ»(недаступная спасылка) (руск.)