Уладзімір Васілевіч Русакевіч

(Пасля перасылкі з Уладзімір Русакевіч)

Уладзі́мір Васі́левіч Русаке́віч (нар. 13 верасня 1947; нар. 13 верасня 1947(1947-09-13), Выганашчы, Пінская вобласць) — беларускі палітык, Міністр інфармацыі Рэспублікі Беларусь (2003—2009). Фігурант спісу спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША, былы фігурант Чорнага спісу ЕС.

Уладзімір Васілевіч Русакевіч
Міністр інфармацыі Беларусі
6 жніўня 2003 — 4 снежня 2009
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Генадзь Навіцкі
Сяргей Сідорскі
Папярэднік Міхаіл Падгайны
Пераемнік Алег Праляскоўскі
Нараджэнне 13 верасня 1947(1947-09-13) (77 гадоў)
Партыя
Адукацыя
Узнагароды
ордэн Пашаны ордэн Францыска Скарыны

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся 13 верасня 1947 года ў вёсцы Выганашчы Целяханскага раёна Пінскай вобласці (цяпер — Івацэвіцкі раён Брэсцкай вобласці). Беларус.

У 1970 годзе з адзнакай скончыў біёлага-хімічны факультэт Гродзенскага педагагічнага інстытута, у 1983 годзе — Гродзенскі сельскагаспадарчы інстытут і Мінскую ВПШ. Ганаровы доктар Брэсцкага дзяржаўнага ўніверсітэта імя А. С. Пушкіна (1994), доктар філасофіі Міжнароднай акадэміі інфармацыйных тэхналогій (1998). Валодае нямецкай, польскай мовамі.

Працоўную дзейнасць пачаў у 1963 годзе загадчыкам бібліятэкай, настаўнікам у Хатыніцкай сярэдняй школе Ганцавіцкага раёна. Быў дырэктарам Турнянскай васьмігадовай школы Івацэвіцкага раёна (1970—1971).

Займаў шэраг кіруючых пастоў у камсамольскіх, партыйных, савецкіх органах улады: быў старшынёй Ганцавіцкага райвыканкама, намеснікам старшыні Брэсцкага аблвыканкама.

З 1994 года — Намеснік Прэм’ер-Міністра Рэспублікі Беларусь[1] (курыраваў культуру, адукацыю, навуку, спорт, ахову здароўя, сацыяльную абарону), затым першы намеснік кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (1997—2000, курыраваў пытанні кадравай работы)[2].

З ліпеня 2000 года — Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Рэспублікі Беларусь у Кітайскай Народнай Рэспубліцы[3].

6 жніўня 2003 года прызначаны Міністрам інфармацыі Рэспублікі Беларусь[4]. 4 снежня 2009 года вызвалены ад пасады Міністра інфармацыі[5].

Дэпутат раённага, абласнога Саветаў дэпутатаў (1973—1994), Вярхоўнага Савета Беларусі (1990—1995), член Камісіі па пытаннях работы Саветаў народных дэпутатаў і развіцця самакіравання; з сакавіка па снежань 1994 года — Намеснік Старшыні Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь; народны дэпутат СССР (1991).

Міжнародныя санкцыі

правіць

З 2007 года Русакевіч знаходзіцца ў Спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[6]. У 2006[7]—2008[8] і 2011[9]—2013[10] гадах супраць Русакевіча дзейнічалі санкцыі Еўрапейскага Саюза.

Узнагароды

правіць

Сям’я

правіць

Жанаты, трое дзяцей.

Крыніцы

правіць
  1. (недаступная спасылка) Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 19 снежня 1994 № 262 «Аб прызначэнні У. В. Русакевіча Намеснікам Прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь» (руск.)(недаступная спасылка)
  2. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 15 ліпеня 1997 № 386 «Аб прызначэнні У. В. Русакевіча першым намеснікам Кіраўніка Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь» (руск.)
  3. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 21 ліпеня 2000 № 405 «Аб прызначэнні У. В. Русакевіча Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом Рэспублікі Беларусь у Кітайскай Народнай Рэспубліцы і прысваенні яму дыпламатычнага рангу Надзвычайнага і Паўнамоцнага Пасла» (руск.)
  4. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 6 жніўня 2003 года № 351 «Аб прызначэнні У. В. Русакевіча Міністрам інфармацыі Рэспублікі Беларусь» (руск.)
  5. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 4 снежня 2009 г. № 583 «Аб вызваленні У. В. Русакевіча ад пасады Міністра інфармацыі Рэспублікі Беларусь» (руск.)
  6. США расширили список невъездных белорусских чиновников (руск.). Lenta.ru (28 лютага 2007). Праверана 25 красавіка 2023.
  7. Коровенкова, Татьяна. Евросоюз оставил «черный список» еще на год (руск.). Naviny.by (7 красавіка 2008). Праверана 25 красавіка 2023.
  8. У Чарнагорыю пусцяць не ўсіх. Новы Час (15 мая 2010). Праверана 25 красавіка 2023.
  9. Список белорусских чиновников, которым запрещен въезд в ЕС (руск.). Naviny.by (2 лютага 2011). Праверана 25 красавіка 2023.
  10. Бобруйский тюремщик попал в «черный список» ЕС (руск.). Lenta.ru (30 кастрычніка 2013). Праверана 25 красавіка 2023.

Спасылкі

правіць