Альтаір
Арол ― сузор’е, у якім знаходзіцца Альтаір. | |
Назіральныя дадзеныя Эпоха J2000 | |
---|---|
Сузор’е | Арол |
Прамое ўзыходжанне | 19h 50m 47s |
Схіленне | +08° 52′ 06″ |
Бачны бляск (V) | 0.77 |
Характарыстыкі | |
Спектральны клас | A7 IV-V |
Паказчык колеру (B-V) | 0.22 |
Паказчык колеру (U-B) | 0.08 |
Пераменнасць | None |
Астраметрыя | |
Прамянёвая хуткасць (Rv) | −26.1 км/c |
Уласны рух (μ) | RA: 536.82 мас/г Dec.: 385.54 мас/г |
Паралакс (π) | 194.97 ± 0.86 мас |
Адлегласць | 17 св. г. (5.15 пк) |
Абсалютная зорная велічыня (MV) |
2.22 |
Фізічныя характарыстыкі | |
Маса | 1.7 M☉ |
Радыус | 1.7 R☉ |
Свяцільнасць | 10.7 L☉ |
Тэмпература | 8,000 K |
Металічнасць | 200% Sun |
Вярчэнне | 6.5–10.4 hours |
Узрост | <109 год |
Іншыя азначэнні | |
Альтаір (α Aql / Альфа Арла; ад араб. النسر الطائر [ан-наср ат-таір] «ястраб, які ляціць») — самая яркая зорка сузор’я Арла і 12-я паводле яркасці зорка на небе з бачным бляскам 0,77.
Альтаір з'яўляецца адной з вяршынь г.зв. «летняга трохвугольніка». Гэта белая, гарачая зорка спектральнага класа A7, якая знаходзіцца ўсяго ў 5 парсеках ад Зямлі.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).