Андрэйс Упітс
А́ндрэйс У́пітс (лат.: Andrejs Upīts; 4 снежня 1877, в. Рэмерсгоф, Ліфляндская губерня, Расійская імперыя, цяпер Скрывэрскі край Латвія — 17 лістапада 1970) — латышскі празаік, драматург, паэт і літаратурны крытык. Народны пісьменнік Латвіі (1943). Акадэмік АН Латвіі (1946). Герой Сацыялістычнай Працы (1967). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Латвіі (1957).
Андрэйс Упітс | |
---|---|
лат.: Andrejs Upīts | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 22 лістапада (4 снежня) 1877 ці 4 снежня 1877[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 17 лістапада 1970[2] (92 гады) |
Месца смерці | |
Пахаванне |
|
Грамадзянства | |
Месца працы | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | перакладчык, літаратурны крытык, палітык, паэт, пісьменнік |
Гады творчасці | 1899—1970 |
Кірунак | сацыялістычны рэалізм |
Жанр | раман, навела |
Мова твораў | латышская |
Грамадская дзейнасць | |
Партыя | |
Член у | |
Прэміі | |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Творчасць
правіцьДрукаваўся з 1897 года. У трылогіі «Рабежніекі» (1908—1921) паказаў жыццё латышскага сялянства. Аўтар зборнікаў апавяданняў «Маленькія камедыі» (кн. 1—2, 1909—1910), «Трывога» (1912), «Адліга» (1919), «Метамарфозы» (1923), «Голае жыццё» (1926), «Апавяданні пра пастараў» (1930) і інш.; раманаў «Жанчына» (1910), «Золата» (1914), «Па вясёлкавым мосце» (1926), «На мяжы вякоў» (1937—1940), «Прасвет у хмарах» (1951), дылогіі «Зямля зялёная» (1945, Дзяржаўная прэмія СССР, 1946). Пісаў працы па гісторыі літаратуры і інш.
Пераклады
правіцьНа беларускую мову яго асобныя творы перакладалі К. Езавітаў, А. Жук, Х. Лялько, У. Пігулеўскі, Я. Скрыган.
Зноскі
- ↑ https://www.obalkyknih.cz/view_auth?auth_id=js20020925022
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
Беларускія пераклады
правіць- Апавяданні. Мн., 1957;
У кнігах:
- Песня Даўгавы. Мн , 1-986;
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Андрэйс Упітс
Андрэйс Упітс на сайце «Героі краіны»