Арынока

рака ў Паўднёвай Амерыцы

Арынóка — рака ў Паўднёвай Амерыцы.

Арынока
Deltaorinoco.jpg
Характарыстыка
Даўжыня 2736 (2410) км
Басейн 880 000 км²
Расход вады 30 000 м³/с
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне ля гары Дэльгада Чальбаўд ля мяжы з Бразіліяй
 • Вышыня 1047 м
 • Каардынаты 2°19′05″ пн. ш. 63°21′42″ з. д.HGЯO
Вусце Заліў Парыя
 • Вышыня 0 м
 • Каардынаты 8°34′ пн. ш. 60°30′ з. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Парыя → Карыбскае мора
Краіны
physical
выток
выток
вусце
вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Мост праз Арынока ў горадзе Сьюдад Балівар

Даўжыня ракі 2730 км. Плошча вадазбору 1086 тыс. км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 29 тыс. м³/сек.

Бярэ свой пачатак на Гвіянскім нагор’і ў Венесуэле ля мяжы з Бразіліяй, адкуль пачынае апісваць грандыёзную дугу: спачатку цячэ на паўднёвы захад потым на захад, поўнач і на паўночны ўсход, дзе нарэшце ўпадае ў заліў Парыя Атлантычнага акіяна. Адзін з прытокаў ракі утварае самы высокі вадаспад у свеце — Анхель, вышынёй 979 м.

У вярхоўі Арынока прадстаўлены класічны прыклад біфуркацыі рэк. Рака Касік’ярэ, якая пачынаецца як рукаў Арынока, становіцца яе адгалінаваннем і ўпадае ў Рыу-Негру (прыток Амазонкі), ствараючы натуральны канал паміж Арынока і Амазонкай.

ПрытокіПравіць

Зноскі

  1. Ара́ука // Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 34. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
  2. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 185. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).

ЛітаратураПравіць