Анатоль Астрэйка

Анатоль Астрэйка
Анатоль Астрэйка
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Акім Пятровіч Астрэйка
Дата нараджэння	24 ліпеня 1911
Месца нараджэння	Пясочнае, Ігуменскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	23 жніўня 1978 (67 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	Расійская імперыя; БССР; Бельгія;
Альма-матар	Менскі беларускі педагагічны тэхнікум (1930); Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны інстытут (1934); Раздавім фашысцкую гадзіну; Вожык;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, перакладчык, дзіцячы пісьменнік, журналіст, паэт
Мова твораў	беларуская
Дэбют	1928
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР; Беларуская асацыяцыя пралетарскіх пісьменнікаў;
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Анатоль Астрэ́йка, сапр. Акім Пятровіч Астрэйка (24 ліпеня 1911, в. Пясочнае, цяпер у Капыльскім раёне — 23 жніўня 1978) — беларускі паэт, паэт-песеннік.

Біяграфічны нарысПравіць

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў двухгадовыя настаўніцкія курсы пры Мінскім беларускім педагагічным тэхнікуме (1930), вучыўся на літаратурным факультэце Мінскага вышэйшага педагагічнага інстытута (1932—1934). З 1930 працаваў у газетах Полацка, Оршы, Горак, Мінска. Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1939. Падчас Вялікай Айчыннай вайны быў адказным сакратаром сатырычнай газеты-плаката «Раздавім фашысцкую гадзіну»^[2]. Двойчы (1942, 1943) накіроўваўся на акупіраваную тэрыторыю Беларусі. У 1946—1948 — старшыня Гродзенскага аддзялення СП БССР, у 1948—1953 — адказны сакратар часопіса «Вожык».

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, «Знак Пашаны» і медалямі.

ТворчасцьПравіць

А. Астрэйка. Зборнік вершаў «Слуцкі пояс». Выданне Слуцкай газеты «Народны мсцівец». 1943 г.

Вершы пачаў друкаваць у 1928^[2]. Першы зборнік вершаў «Слава жыццю» выдадзены ў 1940. Рукапіс другога зборніка — «Квецень» згарэў у час вайны ў Мінску. У 1943 друкарня слуцкай падпольнай газеты «Народны мсцівец» выпусціла зборнік «Слуцкі пояс». У пасляваенныя гады выйшлі кнігі паэзіі «Крамлёўскія зоры» (1945), «Добры дзень» (1948), «Зямля мая» (1952), «Песня дружбы» (1956), «Бацька мой Нёман» (1961), «Сэрца насцеж» (1965), «Цвіціце, верасы» (1975), «Зямная Случчына» (1977), «Ураджай цяпла» (1978), «Памяць дарог» (1980), а таксама вершаваная казка «Елка» (1949) і паэма для дзяцей «Прыгоды дзеда Міхеда» (1956). Выдадзены Выбраныя творы ў 2 тамах (1970, 1981).

Перакладаў творы пісьменнікаў народаў СССР на беларускую мову.

Творам Астрэйкі ўласцівыя сардэчнасць і адкрытасць, цесная сувязь з фальклорам, напеўнасць^[2]. Аўтар тэкстаў многіх беларускіх песень: «Ой бацька мой, Нёман», «Песня пра Заслонава», «Шаўковыя травы», «Песня мінаеўцаў»^[2].

Зноскі

↑ LIBRIS — 2018. Праверана 24 жніўня 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1798125"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Астрейко Анатолий // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 33. — 737 с..

ЛітаратураПравіць

Беларускія пісьменнікі: 1917—1990 / Уклад.: А. Гардзіцкі. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X

СпасылкіПравіць

Бібліятэка беларускай літаратуры — Анатоль Астрэйка Архівавана 25 кастрычніка 2014.
Анатоль Астрэйка

[_8594d487b676b724-1] LIBRIS — 2018. Праверана 24 жніўня 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1798125"></a>

[БС-2] а ^б ^в ^г ^д Астрейко Анатолий // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 33. — 737 с..

[1]

[2]