Баранавічы-Палескія

Бара́навічы-Палескія (трансліт.: Baranavičy-Palieskija, руск.: Барановичи-Полесские) — станцыя Баранавіцкага аддзялення Беларускай чыгункі ў горадзе Баранавічы (Брэсцкая вобласць).

Станцыя
Баранавічы-Палескія
Беларуская чыгунка
Чыгуначны вакзал
Аддзяленне чыг.	Баранавіцкае аддзяленне
Аператар	БЧ
Дата адкрыцця	1884
Код у АСКЧТ	138901
Код у «Экспрэс-3»	2100010
Баранавічы-Палескія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вакзал у 1914-1915 гг.

Вакзал у 1915-1918 гг.

Цягнік-помнік на прывакзальнай плошчы

Станцыя пачала працу 30 снежня 1884 года разам з чыгункай Вільня — Ліда — Баранавічы — Лунінец — Пінск, у 1886 годзе дабудавана лінія Беласток — Ваўкавыск — Баранавічы.

Першы будынак вакзала быў драўляны, пабудаваны ў 1884 годзе. У 1899 годзе на месцы драўлянага быў пабудаваны каменны будынак вакзала.

Пасля ўваходжання чыгункі ў кіраванне Палескай чыгункі станцыя атрымала назву Баранавічы Палескай чыгункі (да гэтага – Баранавічы Вільна-Ровенскай чыгункі).

У паўднёвай частке станцыі са снежня 1885 г. знаходзіліся аб'екты Чыгуначнай брыгады. Тут знаходзіліся штаб, упраўленне і адзін батальён брыгады. Каля станцыі быў пабудаваны вучэбны ваенны чыгуначны палігон. Ён уяўляў сабой чыгуначную лінію даўжынёй каля 7 км, меў паравознае дэпо, паваротнае кола, майстэрні і некалькі станцый. Абсталяванне палігону абыйшлося ў велізарную на той час суму – 311 000 ру­блёў.

Са станцыяй звязаны падзеі рэвалюцыі 1905 года.

«В местечке Барановичи солдаты железнодорожной бригады отбивают арестованных. Полная забастовка Полесских железных дорог... все уезды объяты беспорядками. Войск почти нет. На митинге в Барановичах солдаты сорвали погоны генерала Артемьева и побили его», — такой была тэлеграма 12 снежня 1905 года, якую адправілі ў Петербург на адрас міністэрства ўнутраных спраў. З сакрэтнага паведамлення ў дэпартамент паліцыі становіцца зразумела, што рэвалюцыйнае выступленне салдат Чыгуначнай брыгады было спынена войскамі пад камандаваннем генерал-лейтэнанта Арлова, і ўжо 15 снежня рух па чыгунцы быў адноўлены. Далей былі арышты і ваенных, і грамадзянскіх удзельнікаў страйка.

Пры адыходзе Рускай імператарскай арміі ў верасні 1915 года быў узарваны.

Падчас акупацыі горада нямецкімі і аўстра-венгерскімі войскамі быў часткова адноўлены.

Цяперашні будынак вакзала ўзведзены ў 1947 годзе.

Каля будынка вакзала захаваліся шэраг будынкаў грамадзянскана прызначэння пачатку ХХ ст., устаноўлены помнік-паравоз, мемарыяльны знак, прысвечаны падзеям 1905 года.

Чыгуначныя напрамкі на Гродна, Ліду, Лунінец і Слуцк, электрацягнікоў — на Мінск і Брэст. Чатыры пасажырскія пероны на два бакі.

Паслугі

У будынку вакзала

• касы
  • міжгародняя
  • міжнародная
  • прыгарадная
• даведка
• зала чакання
• перагаворны пункт
• міні-кавярня
• магазін прадуктаў
• аддзел міліцыі

• прыбіральня
• кіёскі

Баранавічы-Палескія (1905)[1]

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Баранавічы-Палескія
• Баранавічы-Палескія на сайце Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь
• Станцыя Баранавічы-Палескія
• Баранавіцкае аддзяленне чыгункі

Вакзал у 1920-23 гг.