Барыс Тарасавіч Пішчыкевіч
Барыс Тарасавіч Пішчыкевіч (24 ліпеня 1899 — 15 студзеня 1974) — савецкі ваенны, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (30 кастрычніка 1943 года)[1].
| Барыс Тарасавіч Пішчыкевіч | ||||
|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 24 ліпеня 1899 | |||
| Месца нараджэння | ||||
| Дата смерці | 15 студзеня 1974 (74 гады) | |||
| Месца смерці | ||||
| Месца пахавання | ||||
| Прыналежнасць |
 СССР |
|||
| Гады службы | 1920—1922, 1941—1946 | |||
| Званне | падпалкоўнік | |||
| Камандаваў | ||||
| Бітвы/войны |
Грамадзянская вайна, Вялікая Айчынная вайна |
|||
| Узнагароды і званні |
|
|||
Біяграфія правіць
Пішчыкевіч Б. Т., беларус па нацыянальнасці, нарадзіўся ў вёсцы Сасноўка[Кам 1] у беднай сялянскай сям’і[2]. У Савецкай Арміі служыў у 1920—1922 гадах і зноў з 1941 года, прыняўшы ўдзел у Грамадзянскай вайне і вызваленні Заходняй Беларусі ў 1939 годзе. Акрамя пачатковай школы, скончыў у 1932 годзе Маскоўскую вышэйшую школу прафсаюзнага руху (працаваў там жа выкладчыкам і кіраўніком факультэта)[2], курсы палітработнікаў пры Ваенна-палітычнай акадэміі (1941 год)[1].
Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне з чэрвеня 1941 года. Маёр Пішчыкевіч быў агітатарам палітаддзела 69-й стралковай дывізіі (65-я армія, Цэнтральны фронт), калі на досвітку 15 кастрычніка 1943 года разам з дэсантам 120-га стралковага палка ўдзельнічаў у пераправе на правы бераг Дняпра ў раёне пасёлка Радуль і далейшых баях за плацдарм, у тым ліку адбіваючы контратакі ворага, замяніўшы з цягам часу параненага камандзіра дэсанту[1]. У цэлым была захоплена берагавая паласа шырынёй 800 метраў і адбіты 5 контратак[2]. 30 кастрычніка 1943 года Пішчыкевічу Б. Т. было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза[2]. У далейшым прымаў удзел у вызваленні Беларусі і ваенных дзеяннях на тэрыторыі Германіі, таксама вызначыўся пры фарсіраванні Дняпра ў Лоеўскім раёне Гомельскай вобласці[2].
У 1946 годзе Пішчыкевіч, ужо ў званні падпалкоўніка, пайшоў у запас, пасля чаго жыў і працаваў у Маскве[1]. Да 1957 года знаходзіўся на прафсаюзнай рабоце. Памёр 15 студзеня 1974 года[2]. Пахаваны на Ваганькаўскіх могілках Масквы[3].
Памяць правіць
Імянем Пішчыкевіча Б. Т. была названая школа на радзіме[2].
Узнагароды правіць
- Герой Савецкага Саюза (30 кастрычніка 1943 года)
- ордэн Леніна
- ордэн Чырвонай Зоркі
- медалі
Каментары правіць
- ↑ Іншы раз як месца нараджэння ўказваюць Краснадар. Гл.: Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
Зноскі
- ↑ а б в г Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
- ↑ а б в г д е ё Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Гродзенская вобласць. — Мн.: БелСЭ, 1986. — С. 316. — 371 с. — 7 500 экз.
- ↑ Барыс Тарасавіч Пішчыкевіч на сайце «Героі краіны»
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12). — С. 396.
- Герои огненных лет. — М, 1978. — Т. 3. — С. 190—196.
- Политотдельцы. — М., 1967. — С. 97—105.
Спасылкі правіць
Барыс Тарасавіч Пішчыкевіч на сайце «Героі краіны»