Вальтэр Пенк
Вальтэр Пенк (ням.: Walther Penck; 30 жніўня 1888, Вена — 29 верасня 1923) — нямецкі геолаг і геамарфолаг, адзін з заснавальнікаў нямецкай геамарфалагічнай школы.
| Вальтэр Пенк | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 30 жніўня 1888[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 29 верасня 1923[2][1] (35 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | географ, геолаг |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Узнагароды | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
БіяграфіяПравіць
Сын А. Пенка. 3 1914 у Лейпцыгскім універсітэце, у 1915—18 прафесар Стамбульскага ўніверсітэта. Вывучаў геамарфалогію і геалогію Андаў, Гавайскіх астравоў, Апенінаў, Сіцыліі, Малой Азіі, Сярэдняй Еўропы і іншых рэгіёнаў. Навуковыя працы па ўплыве вертыкальных рухаў зямной кары і дэнудацыйных працэсаў на фарміраванне рэльефу. Прапанаваў марфалагічны аналіз як адзін з метадаў вывучэння рэльефу.
Зноскі
- ↑ а б Walther Penck // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в Пенк Вальтер // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
ЛітаратураПравіць
- Пенк // БЭ ў 18 т. Т. 12. Мн., 2001.