Віталь Рыгоравіч Гарановіч
Віталь Рыгоравіч Гарановіч (7 студзеня 1952, в. Ермакі, Маладзечанскага раёна — 17 красавіка 2012, Глыбокае) — беларускі паэт, педагог.
| Віталь Рыгоравіч Гарановіч | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 7 студзеня 1952 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 17 красавіка 2012 (60 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік |
| Мова твораў | беларуская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьВучыўся ў Ермакоўскай васьмігадовай школе (1959—1967) і Хоўхлаўскай СШ (скончыў у 1969) Маладзечанскага раёна.
Служыў у Савецкай Арміі ў Прыкарпацкай ваеннай акрузе (1970—1972). Пасля пэўны час працаваў у выдавецтве «Вышэйшая школа», затым на паліграфічнай фабрыцы «Чырвоная зорка» ў Мінску.
Скончыў філалагічны факультэт Мінскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя М. Горкага (1977). Пасля інстытута працаваў настаўнікам беларускай мовы і літаратуры Задарожскай васьмігадовай школы, у 1979—1983 гадах дырэктарам Кіраўскай сярэдняй школы Глыбоцкага раёна. У 1983—2004 — дырэктар СШ № 3 у Глыбокім. З 2004 года старшыня Глыбоцкага райкама прафсаюза работнікаў адукацыі і навукі.
Сябра Таварыства беларускай мовы і Таварыства беларускай школы.
Памёр 17 красавіка 2012 года ў Глыбокім[1]. Пахаваны на могілках в. Рабунь Вілейскага раёна[2].
Творчасць
правіцьУ школьны час яго вершы публікаваліся ў часопісе «Бярозка», раённай газеце «Святло камунізму». У гады службы ў арміі супрацоўнічаў з рэдакцыяй газеты «Слава Родины» Прыкарпацкай ваеннай акругі. Студэнтам друкаваўся ў інстытуцкай газеце «Савецкі настаўнік». У 1978 годзе выйшла падборка вершаў у часопісе «Маладосць», а таксама публікацыя вершаў у штотыднёвіку «Літаратура і мастацтва». З гэтага часу рэгулярна публікуецца ў раённым, абласным і рэспубліканскім друку.
Удзельнік літаратурных семінараў у Каралішчавічах. У 1997 годзе ў выдавецтве «Мастацкая літаратура» выйшаў першы зборнік вершаў «Беразвечча», які быў адзначаны складальнікамі анталогіі беларускай паэзіі ХХ стагоддзя «Краса і сіла» як «…хоць запозненая, але яркая кніга». Наступныя лірычныя зборнікі — «Святло блакіту» (2002), «Саракі» (2007), «Нараджэнне вады» (2011) выйшлі ў выдавецтве «Беларускі кнігазбор». У 2003 годзе ў «Беларускі кнігазборы» выйшаў зборнік песень «Глыбоцкі вальс» (у суаўтарстве з самадзейным кампазітарам Галінай Шакола).
Лаўрэат літаратурнай прэміі Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі (2009) за кнігу вершаў «Саракі».
Бібліяграфія
правіцьЗборнікі вершаў
правіць- Беразвечча (1997, «Мастацкая літаратура»)
- Святло блакіту (2002, «Беларускі кнігазбор»)
- Саракі (2007, «Беларускі кнігазбор»)
- Нараджэнне вады (2011, «Беларускі кнігазбор»)
Зборнікі песень
правіць- Глыбоцкі вальс (2003, «Беларускі кнігазбор»)
Зборнікі твораў
правіць- Пагавары са мной (2015, «Беларускі кнігазбор»)[3]
Зноскі
- ↑ Гарановіч Віталь – Белліт (23 жніўня 2023). Праверана 3 жніўня 2024.
- ↑ Брэская — Гарэцкі – Белліт (14 ліпеня 2023). Праверана 4 жніўня 2024.
- ↑ Кніга складзена і выдадзена жонкай пасля смерці паэта.
Спасылкі
правіць- Гарановіч Віталь Рыгоравіч на сайце «Прыдзвінскі край: гісторыя і сучаснаць»
- У ГЛЫБОЦКАЙ СШ № 3 АДКРЫЛІ МЕМАРЫЯЛЬНУЮ ДОШКУ Ў ГОНАР ПАЭТА І ПЕДАГОГА З МАЛАДЗЕЧАНШЧЫНЫ ВІТАЛЯ ГАРАНОВІЧА (ФОТА, ВІДЭА)