Ганна Уладзіміраўна Арашонкава

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Ганна Уладзіміраўна Арашонкава (нар. 21 лістапада 1928) — беларускі мовазнавец. Кандыдат філалагічных навук (1959).

Ганна Уладзіміраўна Арашонкава
Дата нараджэння 21 лістапада 1928(1928-11-21) (96 гадоў)
Месца нараджэння
Род дзейнасці вучоная
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат філалагічных навук
Навуковае званне дацэнт
Альма-матар
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР
Узнагароды
Дзяржаўная прэмія СССР — 1971

Біяграфія

правіць

Г. У. Арашонкава нарадзілася ў маёнтку Альба (сучасны Нясвіжскі раён, Мінская вобласць, Беларусь) Скончыла Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт у 1953 годзе. З 1956 года ў Інстытуце мовазнаўства Акадэміі навук Беларусі. У 1963—1967 гг. у Мінскім педагагічным інстытуце[1].

Навуковая дзейнасць

правіць

Даследавала сучасную беларускую мову і культуру мовы, лексікаграфію, дыялекталогію. Суаўтар прац «Дыялекталагічны атлас беларускай мовы» (1963) і «Лінгвістычная геаграфія і групоўка беларускіх гаворак» (кнігі 1-2, 1968-69; Дзяржаўная прэмія СССР 1971), «Агульнаславянскі лінгвістычны атлас» (выпуск 1, 1988); Беларуская граматыка" (частка 1, 1985), «Слоўнік беларускай мовы» (1987), «Слоўнік цяжкасцей беларускай мовы» (1987) і «Кароткі слоўнік беларускай мовы» (1994, абодва з В. П. Лемцюговай); «Руска-беларускі слоўнік сельскагаспадарчай тэрміналогіі» (1994).

Узнагароды

правіць

Г. У. Арашонкава з’яўляецца лаўрэатам Дзяржаўнай прэміі СССР 1971 г. за ўдзел у комплексе прац у галіне беларускай лінгвагеаграфіі[1].

Зноскі

  1. а б Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т., Т. 1. А капэла — Габелен / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1984. — Т. 1. — С. 159. — 727 с. — 10 000 экз.

Літаратура

правіць