Гумно з Лучнікоў
Гумно пачатку XX стагоддзя з вёскі Лучнікі Слуцкага раёна Мінскай вобласці. Перанесены ў Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту ў в. Азярцо[1], дзе прадстаўлена ў экспазіцыі «Цэнтральная Беларусь».
Славутасць | |
Гумно з вёскі Лучнікі | |
---|---|
53°49′49″ пн. ш. 27°22′25″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Беларусь |
Месцазнаходжанне |
Лучнікі (першапачаткова), Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту |
Тып будынка | гумно |
Архітэктурны стыль | беларускае народнае дойлідства |
Дата пабудовы | пачатак XX стагоддзя |
Статус | Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 612Г000386 |
Гісторыя
правіцьГэты помнік уяўляе сабой рэканструкцыю гумна, якое пабудаваў селянін Васіль Крот у 1927 годзе[2]. Рэканструкцыя помніка зроблена ў 1986[1] годзе паводле даследаванняў этнографаў у 1920-я гады на чале з Н. І. Лебедзевай[2].
Архітэктура
правіцьГумно ўяўляе сабой васьмігранны ў плане зруб з дваімі варотамі і вуглавым праездам. Накрыты высокім конусападобным саламяным дахам, які трымае каркасная канструкцыя на чатырох слупах, злучаных доўгімі бэлькамі. На іх стаяць «дзядкі», звязаныя цэнтральнай шлегай — асновай вільчыка. На шлегу навешаны жэрдкі з крукамі, ніжнія канцы якіх абапіраюцца на верхні вянок сцен. Страха накрыта чаротам. Уязныя вароты дашчаныя з дзвюх палавін. Уздоўж сцен — застаронкі з дыляў для неабмалочаных снапоў, паміж імі ток — рабочая частка гумна[1].
Зноскі
- ↑ а б в Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь: [Даведнік] / склад. В. Я. Абламскі, І. М. Чарняўскі, Ю. А. Барысюк. — Мн.: БЕЛТА, 2009. — 684 с. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-6828-35-8.
- ↑ а б ГУМНО З ВЁСКІ ЛУЧНІКІ СЛУЦКАГА РАЁНА
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
- ГУМНО З ВЁСКІ ЛУЧНІКІ СЛУЦКАГА РАЁНА