Дональд Францішак Туск (польск.: Donald Franciszek Tusk; нар. 22 красавіка1957, Гданьск) — польскі дзяржаўны дзеяч, прэм’ер-міністр Польшчы (2007—2014, з 2023).
Нарадзіўся ў Гданьску, скончыў гістарычны факультэт Гданьскага ўніверсітэта. У 1990-я гады быў удзельнікам партыі Ліберальна-дэмакратычны кангрэс. У 1997 годзе абраны ў Сейм. З 2001 года Туск стаў лідарам партыі «Грамадзянская платформа» як адзін з яе заснавальнікаў. У 2005 годзе ўдзельнічаў у прэзідэнцкіх выбарах. Перамог у першым туры з 36,3 % галасоў[7], аднак у другім туры саступіў Леху Качыньскаму, які атрымаў 54,04 % галасоў[8].
16 лістапада 2007 годзе пасля перамогі яго партыі на парламенцкіх выбарах стаў прэм’ер-міністрам Польшчы[9]. Пакінуў пасаду да 22 верасня 2014 года.
30 жніўня 2014 года Дональд Туск абраны прэзідэнтам Рады ЕС[10][11].
11 снежня 2023 года зноў абраны прэм’ер-міністрам Польшчы.
Дональд Туск наведваў Беларусь 1 жніўня 2005 года, калі выконваў функцыі віцэ-маршалка польскага Сейма. Візіт быў звязаны з канфліктам вакол Саюза палякаў на Беларусі, дзе ў 2005 годзе здарыўся раскол. Туск прыехаў падтрымаць тую частку арганізацыі, якая згуртавалася вакол новаабранай старшыні Анжалікі Борыс[12][13]. Папярэдні кіраўнік Саюза Тадэвуш Кручкоўскі, які падтрымліваў лаяльную да беларускіх уладаў частку Саюза, крытычна паставіўся да прыезду Дональда Туска ў Гродна.
Тады ж было зроблена фота, на якім быццам бы гродзенскія палякі стаяць перад Тускам на каленях. Фота з 2015 года пачала выкарыстоўваць у сваіх патрэбах расійская прапаганда, выдаючы гродзенцаў за ўкраінцаў. Насамрэч, гродзенская польская меншасць не станавілася на калені перад Тускам. Сталыя жанчыны маліліся на каленях каля сядзібы Саюзу палякаў, якую заняў АМАП, а Дональд Туск проста прайшоў побач, патрапіўшы ў аб’ектывы фатографаў[14].
У 2007 годзе Дональд Туск зноў хацеў прыехаць у Беларусь, але яго машыну не прапусцілі праз мяжу. КДБ Беларусі зрабіў тады заяву, што Туск ведаў аб сваім статусе нон-грата, але наўмысна пайшоў на скандал, каб павысіць папулярнасць сваёй партыі перад выбарамі[15].
Аднак на часы першага прэм’ерства Туска выпаў таксама перыяд адлігі ў адносінах Захаду з Беларуссю. У 2009 годзе стартавала ініцыятыва Усходняе партнёрства, у склад удзельнікаў якой увайшла і Беларусь. Аднак канфлікт вакол Саюза палякаў на Беларусі, які не спыніўся, і парушэнні правоў чалавека ў час прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі ў 2010 годзе, сталі прычынай рэзкай крытыкі беларускага рэжыму з боку Туска.
Медыяфайлы на Вікісховішчы
