Касцёл Святога Людовіка (Свяцілавічы)
Касцёл Святога Людовіка — каталіцкі храм у аграгарадку Свяцілавічы Бялыніцкага раёна Магілёўскай вобласці. Захаваўся ў перабудаваным выглядзе. Не дзейнічае.
| Каталіцкі храм | |
| Касцёл Святога Людовіка | |
|---|---|
.jpg) | |
| 53°58′37″ пн. ш. 29°51′20″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Аграгарадок | Свяцілавічы |
| Канфесія | Каталіцтва |
| Епархія | Мінска-Магілёўская архідыяцэзія |
| Архітэктурны стыль | неаготыка |
| Будаўніцтва | 1903—1904 гады |
| Стан | не дзейнічае |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гісторыя правіць
Пасля закрыцця бялыніцкага кармеліцкага кляштара каталіцкай супольнасці дазволілі збудаваць храм у Свяцілавічах, якія знаходзяцца ў адлегласці 10 вёрст ад Бялынічаў. На думку ксяндза Юзафата Жыскара, «гэта быў вялікі крок наперад, які развіваў рэлігійнае жыццё, таму [парафіяне] сквапна ўзяліся за працу»[1].
Фундатарамі касцёла былі сёстры Марыя, Сафія і Эмілія, якія заснавалі яго ў памяць аб адзіным браце[2]. Дапамогу ў будаўніцтве аказвалі таксама вернікі, найперш Васілеўскія, Гладзінскія, Венцлаўскія, Шперкоўна, і ксёндз Гедройць, «вельмі адданы справе».
Спецыялісты па вырабе цэглы для храма былі запрошаны з Варшавы, а гліну здабывалі ў Свяцілавічах[2]. У 1903 годзе будоўля была скончана, і ў 1904 годзе адбылося асвячэнне касцёла, галоўным апекуном якога стаў Святы Людовік. Акрамя гэтага, святы адбываліся на Спасланне Святога Духа[3].
Касцёл, на якім нават не дазволілі пабудаваць высокія вежы, адразу стаў цэнтрам парафіі, якая аб’ядноўвала каталікоў колішніх прыходаў у Княжыцах і Бялынічах[3].
Паводле некаторых звестак, колькасць вернікаў у прыходзе дасягала 1600 асоб. Касцёл меў прывілеі, нададзеныя біскупам Дзенісевічам. У ім асабліва шанаваўся абраз Маці Божай Бялыніцкай, копія якога знаходзілася ў адным з бакавых алтароў храма[3].
Перад Першай сусветнай вайной у парафіі служылі ксяндзы Межвінскі і Пашкевіч[3].
У 1930-я гады будынак перадалі прамкалгасу, потым прыстасавалі пад клуб, сельскую школу. У 1951 годзе вежа-званіца была разабрана, да фасада прыбудаваны 2-павярховыя крылы і будынак прыстасаваны пад праўленне калгаса імя Заслонава і бібліятэку. Цяпер у перабудаваным касцёле размяшчаецца пошта[2].
Архітэктура правіць
.jpg)
Помнік архітэктуры з рысамі неаготыкі. Вырашаны працяглым прамавугольным у плане аб’ёмам пад вальмавым дахам. Фасады рытмічна расчлянёны прамавугольнымі аконнымі праёмамі і трохступеньчатымі контрфорсамі ў прасценках. З тыльнага боку выступае рызаліт апсіды.
Зноскі
- ↑ Nasze kościoły. Opis wszystkich kościołów i parafij znajdujących się na obszarach dawnej Polski i ziemiach przyległych. Tom I. Archidjecezja Mohylowska. Ułożyli i wydali ks. D. Bącykowski i ks. J. Źyskar. Warszawa-Peterburg. 1913, s. 49—52.
- ↑ а б в г Святлана Маркава. Свяцілавіцкія таямніцы. // Мінск: Рэспубліка, 3 ліпеня 2014. (бел.)
- ↑ а б в г Касцёл св. Людовіка ў Свяцілавічах (Бялыніцкі раён). — Магілёўскі і Бабруйскі дэканаты Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі, 15 лістапада 2014. (бел.)
Літаратура правіць
- Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5. — С. 328
Спасылкі правіць
|
Касцёл Святога Людовіка (Свяцілавічы) на Вікісховішчы |
|---|
- Касцёл Святога Людовіка (Свяцілавічы) на сайце Radzima.org
- Касцёл Святога Людовіка (Свяцілавічы) на сайце Глобус Беларусі (руск.)