Люцэрна[4][5] (Medicágo) — род аднагадовых і шматгадовых траў ці паўкустоў сямейства бабовыя (Fabaceae), каштоўная кармавая культура. Лацінская радавая назва Medicago паходзіць ад грэчаскіх слоў, якія азначаюць «корм з Мідыі»; з гэтай вобласці расліна і трапіла ў Грэцыю.
Батанічнае апісанне
правіць
Сцябло вышынёй 40—90 см, галінастае, утварае куст. Лісце трайчастае. Суквецце — гронка. Плод — струк. Каранёвая сістэма стрыжнёвая. На каранях клубеньчыкавыя бактэрыі, якія назапашваюць азот у глебе.
Арэал і экалогія
правіць
На Беларусі на палях, лугах, травяністых схілах растуць 4 віды, цвітуць з мая да верасня. Вырошчваюцца люцэрна сіняя, ці пасяўная (Medicago sativa), люцэрна жоўтая, ці серпападобная (Medicago falcata), і люцэрна гібрыдная як каштоўныя кармавыя расліны.
Зіма- і засухаўстойлівая культура. Добра расце на ўгноеных нейтральных сугліністых, супясчаных і пясчаных глебах. У травастоі трымаецца 3—4 гады. За лета дае 2—3 укосы. Выкарыстоўваецца на зялёны корм, сена, травяную муку, пры стварэнні культурнай пашы.
Род Люцэрна (Medicago L.) адносіцца да парадку бабовакветныя (Fabales), сямейства бабовыя (Fabaceae), падсямейства Матыльковыя (Faboideae), трыбы Trifolieae.
|
|
падсямейства Цэзальпініевыя і Mimosoideae
|
|
=род Люцэрна
|
|
|
|
|
|
|
|
сямейства Бабовыя, ці Матыльковыя
|
|
|
трыба Trifolieae
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
парадак Бабовакветныя
|
|
|
падсямейства Матыльковыя
|
|
|
яшчэ 5 родаў, у тым ліку Баркун, Канюшына, Trigonella
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
яшчэ 3 сямейства (згодна з Сістэмай APG III), у тым ліку Polygalaceae, Quillajaceae, Surianaceae
|
|
яшчэ дваццаць сем трыб, напрыклад, трыбы Phaseoleae, Sophoreae
|
|
|
|
|
|
У прыродзе налічваецца каля 100 аднагадовых і шматгадовых відаў люцэрны[6][7], з якіх прыкладна 60 відаў растуць на тэрыторыі былога СССР і каля 40 відаў у Расіі. У вызначальніку П. Ф. Маеўскага «Флора средней полосы европейской части России» (2006) адзначаны 9 відаў люцэрны:
Некаторыя іншыя віды:
Зноскі
