Вікіпедыя

Павел Латушка

беларусі палітычны дзеяч

Павел Паўлавіч Лату́шка (нар. 10 лютага 1973, Мінск) — беларускі дзяржаўны дзеяч, дыпламат.

Павел Паўлавіч Латушка
Paviel Latushka.jpg
Пасол Рэспублікі Беларусь у Францыі
16 лістапада 2012 — 15 студзеня 2019
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік Аляксандр Паўлоўскі
Пераемнік Ігар Фісенка
Пастаянны прадстаўнік Рэспублікі Беларусь пры ЮНЕСКА
16 лістапада 2012 — 15 студзеня 2019
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік Аляксандр Паўлоўскі
Пераемнік Ігар Фісенка
Сцяг Міністр культуры Рэспублікі Беларусь
4 чэрвеня 2009 — 16 лістапада 2012
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Сяргей Сідорскі
Папярэднік Уладзімір Матвяйчук
Пераемнік Барыс Святлоў
Пасол Рэспублікі Беларусь у Польшчы
6 снежня 2002 — 31 кастрычніка 2008
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік Мікалай Крэчка
Пераемнік Віктар Гайсёнак
Нараджэнне 10 лютага 1973(1973-02-10) (50 гадоў)
Член у
Адукацыя
Дзейнасць дыпламат, палітык, cultural manager
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

БіяграфіяПравіць

Скончыў юрыдычны факультэт БДУ (1995, пачынаў вучыцца на гістарычным). Завочна скончыў Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт (1996). У 1995—1996 быў аташэ дагаворна-прававога ўпраўлення Міністэрства замежных спраў Беларусі. У 1996-2000 займаў пасады віцэ-консула, консула генеральнага консульства Беларусі ў Беластоку (Польшча). У 2000-2002 — начальнік упраўлення інфармацыі — прэс-сакратар МЗС Беларусі. З 6 снежня 2002 года[1] да 31 кастрычніка 2008 Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Рэспублікі Беларусь у Польшчы. Колькі разоў (2006[2]) МЗС Беларусі часова адклікала Паўла Латушку для кансультацыяў[3]. Быў наймаладзейшым беларускім паслом[3]. 4 чэрвеня 2009 прызначаны на пасаду міністра культуры Беларусі[4]. 16 лістапада 2012 Павел Латушка прызначаны паслом у Францыю і пры ЮНЕСКА. 16 лістапада 2012 года празначаны паслом Беларусі ў Францыі[5], 15 студзеня 2019 года ўказам Прэзідэнта № 21 ад вызвалены з пасады[6]. У хуткім часе прызначаны дырэктарам Купалаўскага тэатра[7].

17 жніўня 2020 загадам міністра культуры Беларусі Ю. Бондара звольнены з пасады гендырэктара Купалаўскага тэатра. Прычынай звальнення стала тое, што ён 14 жніўня асудзіў падаўленне мірных пратэстаў супраць фальсіфікацыі выбараў у Беларусі і прыйшоў да дэманстрантаў на плошчу Незалежнасці, а 16 жніўня выйшаў на Марш за свабоду і заявіў, што ўлады сваімі дзеяннямі адчынілі скрыню Пандоры[8].

Увайшоў у склад Прэзідыума Каардынацыйнай рады. Быў вымушаны пакінуць Беларусь. Узначаліў Народнае антыкрызіснае ўпраўленне, створанае ў кастрычніку 2020 года з мэтай забяспечыць мірнае завяршэнне выканання функцый нелегітымнымі органамі ўлады і стабілізацыі сістэмы кіравання краінай пасля пераходу ўлады да народа[9]. 6 сакавіка 2023 года Мінскі гарадскі суд завочна прысудзіў Паўлу Латушку 18 гадоў пазбаўлення волі[10].

У афіцыйных стасунках паслядоўна карыстаецца беларускай мовай[11]. Сябар Таварыства беларускай мовы[12].

Разведзены[13], ёсць дачка — Я́на[14].

Зноскі

  1. ↑ Латушка выслужыўся// Хартыя'97. 9 снежня 2002
  2. ↑ Пасол Беларусі ў Польшчы Павел Латушка адкліканы для кансультацыяў// Наша Ніва. 31 сакавіка 2006
  3. ↑ а б Яланта Смялоўская. Заканчваецца дыпламатычная місія Пасла Паўла Латушкі ў Польшчы// Польскае радыё для замежжа. 27 кастрычніка 2008
  4. ↑ Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь разгледзеў кадравыя рашэнні// Афіцыйны інтэрнэт-партал Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. 4 чэрвеня 2009
  5. ↑ Лукашэнка прызначыў Вакульчыка ў КДБ, а Латушку — у Францыю (недаступная спасылка)
  6. ↑ Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (15 студзеня 2019). Архівавана з першакрыніцы 9 лютага 2019. Праверана 10 лютага 2022.
  7. ↑ news.tut.by Архівавана 6 сакавіка 2019.
  8. ↑ Мінкульт звольніў Паўла Латушку // Наша Ніва. 17 жніўня 2020
  9. ↑ belarus-nau.org(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 снежня 2021. Праверана 10 лютага 2022.
  10. ↑ tass.ru
  11. ↑ Наталля Герасімюк. Павел Латушка завяршае сваю дыпламатычную місію ў Польшчы// Беларускае Радыё Рацыя. 6 лістапада 2008
  12. ↑ Сяргей Будкін. Член ТБМ пры ўладзе// Беларускае Радыё Рацыя. 5 чэрвеня 2009
  13. ↑ Аляксей Мароз. Візіт з прапановай канкрэтнай дапамогі Архівавана 6 красавіка 2009.// Ніва № 10 (2443), 9 сакавіка 2003 г.
  14. ↑ Дзмітрый Гурневіч. Павел Латушка пазнаёміў дыпламатаў з творчасцю Коласа і Купалы// Польскае радыё для замежжа. 26 кастрычніка 2007

СпасылкіПравіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Латушка&oldid=4498454"